ตอนที่ 17

2967 คำ

17 ทันทีที่ฉันพาเนียร์กับฟาเลย์ไปส่งถึงบ้าน พ่อแม่ของพวกเธอก็ร้องห่มร้องไห้อย่างดีใจพร้อมกับกล่าวขอบคุณพวกเราจนแทบจะยกมือไหว้ มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเรื่องทุกอย่างได้จบลงแล้วจริงๆ เพราะในที่สุดเธอก็สามารถช่วยเพื่อนรักของเธอออกมาจากขุมนรกนั้นได้สำเร็จ และเรื่องราวทุกอย่างก็จบลงด้วยดี คนทำผิดก็ต้องไปชดใช้เวรกรรมที่เขาได้ก่อไว้กับคนอื่นต่อไป ตอนนี้พวกเราเลยพากันกลับมาพักผ่อนอยู่ที่รังของผู้ชายพันธุ์เถื่อน พวกเขาทั้งห้าคนเองก็สะบักสะบอมและได้แผลกลับมาไม่น้อย ถึงจะต่อสู้เก่งยังไงแต่ก็ไม่ใช่เทพเจ้าอยู่ดี มันก็ต้องมีผิดพลาดและบาดเจ็บกันบ้าง แต่ยังไงพวกเขาก็ยังดูเท่ในสายตาของฉันแหละนะ >__////___O__<” “หน้านายมันแผ่ออร่าหื่นกามมาซะขนาดนี้ คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง” “เชอะ รู้ทันตลอดเลย -^-“ “จะไม่รู้ได้ยังไงล่ะ ก็คิดแบบเดียวกันนี่!” ชิงเกอเบลบอกอย่างเขินๆ บีเอ็มเบิกตากว้างอย่างตกใจก่อนจะจั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม