บทนำ

2731 คำ
บทนำ CM Magazine         - นาย ไมเนอร์ อัครวรางกูร         - นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควัดคุม ปี4 มหาวิทยาลัย CM         - อายุ 22 ปี         - สถานะ โสด ‘เรียกได้ว่าหนุ่มคนนี้ฮอตสุด ๆ ของมหา’ลัยของเราเลยก็ว่าได้นะคะ ทั้งหล่อ เท่ น่ารัก แถมยังบ้านรวยอีกต่างหาก ขอแอบกาซิบว่าไมเนอร์คือลูกชายของเจ้าของมหา’ลัยของเราเองค่า! (กรี๊ด! หล่อรวยครบจบ สเป็กเลยอ่า!) เรามาทำความรู้จักกับหนุ่มคนนี้กันดีกว่านะคะว่าจริง ๆ แล้วเขาจะน่ารักขนาดไหน ชอบสาว ๆ แบบไหน กรี๊ดตื่นเต้น อิอิ >_o@ CM University “วู้ว! พ่อหนุ่มฮอต กว่าจะเสด็จมาเรียนได้นะคร้าบบบบ”‘พุฒ’ เอ่ยแซวคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย หลังจากที่ไมเนอร์เดินหน้านิ่งอย่างไม่สบอารมณ์โดยไม่มีทีท่าทีจะทักทายหรือสนใจ เพื่อนสองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาเลยสักนิด “เป็นอะไรไปวะ ทำหน้าทำตาเหมือนแบกโลกทั้งใบไว้อ่ะ”‘แอล’ พูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าของเพื่อนหนุ่ม “ไม่ได้แบกโลกอะไรไว้หรอก แต่รำคาญผู้หญิงพวกนั้นว่ะเดินตามกูมาตั้งแต่หน้าประตูละ ขนลุกว่ะ”ไมเนอร์พูดพร้อมกับปลายหางตาไปยังโต๊ะม้าหินที่ถัดจากโต๊ะที่เขานั่ง ผู้หญิงพวกนั้นมองเขาตาเป็นมัน ราวกับว่าจะกลืนเขาไปทั้งตัวเลยอะไรแบบนั้น! “ก็มึงมันหล่อ หล่อไม่พอแถมยังพ่อรวย โสดเจ้าเสน่ห์ ลีลาเด็ด สายเปย์ แล้ววันนี้นิตยาสารของมหา’ลัยออกเล่มใหม่และเป็นเล่มที่มึงให้สัมภาษณ์ด้วยเขาเลยสนใจมึงเป็นพิเศษกว่าทุกวันไง”แอลเอ่ยและยกนิตยาสารเล่มใหม่ขึ้น “โอ้โห มึงสาธยายสรรพคุณของมันอย่างกับได้รับค่าโฆษณามาแบบนั้นอะ แต่แม่งก็จริง โดยเฉพาะคำว่าลีลาเด็ด ฮ่า ๆ!” “ไอ้เพื่อนเวร หุบปาก!”ไมเนอร์ชี้หน้าเพื่อนสนิททั้งสองที่พูดมากไม่หยุด จนตอนนี้กลายเป็นว่าพวกเขาสามคนเป็นจุดสนใจกันคนอื่น ๆ ที่อยู่บริเวณนี้แทบจะทั้งหมด “กูขออ่านบ้างดิ อยากดูสาว ๆ ท้ายเล่มอะว่าจะมีใครสวย ๆ บ้าง”พุฒพูดอย่างตื่นเต้นและแย่งนิตยาสารจากมือของแอล ในนิตยาสารท้ายเล่มจะมีรูปของนักศึกษาทั้งหน้าใหม่และเก่าที่สวยน่ารักปิดท้าย เพื่อเพิ่มความสนใจสำหรับผู้ชายเพราะส่วนมากผู้ชายจะไม่ค่อยอ่านหนังสืออะไรพวกนี้ “ดูอะดูได้ แต่ห้ามแย่ง เพราะคนนี้กูจองเว้ย” “น่ารักจริงด้วยว่ะ ใครวะทำไมกูไม่เคยเห็นหน้า”พุฒพูดเสริมอย่างสนใจ “น้องน้ำหอม คณะศิลปกรรมศาสตร์ ปี2 สวย น่ารัก ขาวออร่าฟุ้งเลยคร้าบเพื่อน ๆ มึงดูสิ แจ่มโคตร!” “หยาบคายไอ้แอล มึงมันก็คิดแต่เรื่องแบบนี้ ใช้ไม่ได้ ๆ”พุฒพูดแทรกขึ้น “ครับพ่อคนดี มึงก็ไม่ต่างจากกูหรอกไอ้พุฒ ไอ้เวร!”แอลเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ เพราะพุฒเองก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิง เขาควงสาวไม่ซ้ำหน้าแทบทุกวัน ข่าวฉาวที่โด่งดังนั้นไม่ต่างอะไรกับแอลเลยสักนิด “กูก็ดีกว่ามึงแล้วกันไอ้แอล น้องเขาต้องชอบกูมากกว่ามึงแน่ ๆ” “พวกมึงจะเถียงกันทำไมวะเนี่ย แค่ผู้หญิงคนเดียว หุบปากได้ละ กูยิ่งหงุดหงิดอยู่” “คนนี้ไม่ธรรมดานะเว้ย น่ารักฉิบหายเลย ไม่เชื่อมึงดู”พุฒเถียงทันควันและแย่งนิตยาสารจากมือแอลไปให้ไมเนอร์ดู “ไม่ต้องดูรูปละ ตัวจริงเสียงจริงอยู่นี่ในดูแล้วเว้ย”แอลสะกิดเพื่อนทั้งสองให้ดูหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังเดินมายังม้าหินโต๊ะถัดจากเขาไปอีกสองโต๊ะ ใบหน้าหวานกำลังมองหากลุ่มเพื่อนที่อยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นเป้าหมายจึงเดินมานั่งกับกลุ่มที่มีราว ๆ สี่ห้าคน มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายนั่งอยู่ แต่ที่สะดุดตาโดดเด่นกว่าใครก็คือเธอ ไมเนอร์มองหน้าหญิงสาวด้วยความเรียบแน่ แต่ทว่าในใจนั้นกลับรู้สึกตื่นตะลึงอย่างที่เพื่อนสนิทบอกไว้จริง ๆ! เธอสวย น่ารัก และยิ้มสวย รอยยิ้มของเธอสะกดตราตรึงเขาราวกับต้องมนตร์เข้าแล้วจริง ๆ! ช่างชวนมองเป็นที่สุดสมกับที่เพื่อนเขาสองคนพูดไว้จริง ๆ ในใจเขาพูดว่า ‘น่ารัก’ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้ เพราะเมื่อครู่เขาเพิ่งพูดว่าเธอนั้นเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง “ออร่าพุ่งจริงว่ะ ว่าไหมมึง”พุฒถามไมเนอร์ที่มองหน้าร่างบางอย่างนิ่งๆอยู่ “อืม น่ารักดี” “แล้วอยากได้ไหมวะ”แอลเสริมต่อเมื่อเห็นเพื่อนหนุ่มยังคงจ้องหญิงสาวตาไม่กระพริบ “อยากได้อะไรของมึง ไร้สาระ”ไมเนอร์พูดกลบเกลื่อนทั้งที่ในใจแทบจะระเบิด เพื่อนสนิทอย่างพุฒและแอลต่างมองหน้ากันเพราะรู้ทันเพื่อนตัวดี เห็นอาการตั้งแต่ต้นแล้วว่าไอ้ไมเนอร์สุดฮอตคนนี้มันปากแข็งจนน่าหมั่นไส้ สองหนุ่มตั้งใจถามคำถามออกไปอีกครั้ง และก็ได้คำตอบที่สามารถระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นสะใจ กับความเจ้าชู้แพรวพราวของไมเนอร์ได้ในทันที “น่ารักถูกใจไหมวะ ไหนตอบให้ชื่นใจหน่อยเร็วครับ ไอ้ไมเนอร์” “ไอ้เพื่อนเวรเอ๊ย! เออ น่ารักโคตร ๆ เลยว่ะ!” @ MN Club ผับหรูตั้งอยู่ใจกลางเมือง ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวอันดับหนึ่งของนักท่องเที่ยว ที่ชอบเที่ยวยามราตรีและที่สำคัญต้องกระเป๋าหนักและรวยมากด้วยเช่นกัน ที่นี่มีบริการครบทั้งแสงสีเสียง อาหาร เครื่องดื่ม รวมไปถึงผู้หญิงที่คัดเกรดมาอย่างดี ถ้าไม่รวยจริงก็อย่าหวังจะได้ย่างกรายเข้ามา ซึ่งเจ้าของสถานที่แห่งนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ไมเนอร์! “วันนี้ทำไมคนเยอะเป็นพิเศษวะ”แอลถามขึ้นพร้อมกับยกเครื่องดื่มเข้าปากหมดแก้วเพียงไม่กี่วินาที “วันนี้มีเด็กใหม่”ไมเนอร์ตอบนิ่ง ๆ “เห็นเขาพูด ๆ กันว่าสวย แม่งจริงป่าววะ” “ไม่รู้ ไม่เคยเจอ” “มึงเป็นเจ้าของประสาไรวะเนี่ย ไม่สนใจห่าอะไรเลย”พุฒเอ่ยอย่างหัวเสีย จากนั้นไฟในร้านค่อย ๆ มืดลงเนื่องจากงานบนเวทีกำลังจะเริ่มต้นขึ้น พนักงานเดินแจกไมค์ให้ทุกโต๊ะ หากใครที่สนใจผู้หญิงคนไหนให้เสนอราคา และใครที่ให้ราคาสูงที่สุดก็จะได้มานั่งดื่มกับผู้หญิงที่ชื่นชอบ แต่ต้องอยู่ภายใต้กฎของร้านนั่นก็คือห้ามล่วงเกินหรือไปต่อกันนอกเหนือจากการนั่งดื่ม หากฝ่าฝืนจะถูกไล่ออกส่วนลูกค้าก็ถูกปรับเป็นจำนวนสิบเท่าของราคาที่ประมูล “สวัสดีค่ะทุกๆท่าน ยินดีต้อนรับสู่ MN – Club ค่ะทุกท่านคงรู้กันดีว่าวันนี้มีเด็กใหม่ขาวสวยน่ารักแน่นอนค่ะ”พิธีกรสาวสวยเอ่ยขึ้น”เพื่อไม่เป็นการเสียเวลาขอเชิญทุกท่านพบกับน้องน้ำหอมได้เลยค่ะ!” “เห้ย! นั่นมันน้องน้ำหอมที่เราเห็นกันเมื่อเช้าใช่หรือเปล่าวะ”แอลร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อเห็นบุคคลที่อยู่บนเวทีนั้นมีใบหน้าคล้ายกับรุ่นน้องสาวที่เพิ่งพูดถึงไม่เมื่อเช้า”อย่างกับคนละคนเลยว่ะ สวยเซ็กซี่เป็นบ้า!” ภาพตรงหน้าเป็นหญิงสาวที่ใส่เสื้อกล้ามเอวลอยสีขาว และกางเกงยีนขาสั้น เผยให้เห็นสัดส่วนและเรือนร่างเย้ายวนอย่างชัดเจน ไมเนอร์จ้องร่างบางนิ่ง ไม่คิดว่าคนที่เขาเคยเห็นเมื่อเช้ากับตอนนี้จะเป็นคนเดียวกันจริง ๆ แต่เขากลับจำได้ดีกับแววตาเปล่งประกายคู่นั้น... “เป็นยังไงกันบ้างคะกับสาวน้อยของเรา น่ารักมาก ๆ เลยใช่มั้ยคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ดิฉันขอเริ่มต้นการตอนนี้เลยนะคะ ขอเปิดประมูลที่ราคาหนึ่งหมื่นบาทค่ะ!” พรึ่บ! “อั๊วให้ สองหมื่น” พรึ่บ! “ฉันสามหมื่น” พรึ่บ! “ห้าหมื่น!” เพียงไม่ถึงนาทีลูกค้ากระเป๋าหนักก็ต่างยกป้ายขึ้นเสนอราคาเพื่อให้ได้นั่งดื่มใกล้ชิดกับผู้หญิงที่ตัวเองหมายปอง ราคาจากหนึ่งหมื่นกลับก้าวกระโดดขึ้นเป็นครึ่งพลันทำให้คนภายในร้านต่างฮือฮากับราคาถูกประมูลเป็นเสียเดียวกัน พรึ่บ! “หกหมื่น” “มีใครจะเสนอราคาที่สูงกว่านี้อีกมั้ยคะ เจ็ดหมื่นครั้งที่หนึ่ง! เจ็ดหมื่นครั้งที่สอง! เจ็ดหมื่นครั้งที่สะ..” “หนึ่งแสนครับ!” “เห้ย! ไอ้ไมเนอร์! มึงบ้าไปแล้วหรอวะ”คนที่ให้ราคาหนึ่งแสนไม่ใช่ใครที่ไหน เขาเอง ‘ไมเนอร์’ “หนึ่งแสนครั้งที่หนึ่ง...ครั้งที่สอง หนึ่งแสนครั้งที่สาม! จบที่ราคาหนึ่งแสนบาทที่คุณไมเนอร์ค่ะ! ขอเสียงปรบมือให้คุณไมเนอร์สุดฮอตของเราด้วยนะคะ แหม สายเปย์จริง ๆ! ขอเรียนเชิญคุณไมเนอร์มาที่เวทีและรับตัวสาวสวยไปนั่งดื่มได้เลยนะค้า” ไมเนอร์เดินไปยังหน้าเวทีจัดการเรื่องจำนวนเงินและรับตัวหญิงสาวที่เขาเพิ่งเสียเงินในบัญชีไปนับหกหลัก มือเล็กถูกจับจูงมายังโต๊ะโซนวีไอพี แต่ด้วยร่างกายที่สูงกว่าเธอมากจึงทำให้หญิงสาวก้าวขาตามไม่ทัน “คะ...คุณคะ เดินช้าหน่อยได้ไหมคะ ฉันตามไม่ทัน”คนตัวเล็กเอ่ยขึ้นหลังจากเดินตามร่างสูงมาแทบจะวิ่งตามเลยด้วยซ้ำ “ถึงแล้ว”ร่างสูงพูดจบก็เดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่ที่มีเพื่อนทั้งสองของเขานั่งอยู่ด้วย “สวัสดีครับน้องน้ำหอม”แอลและพุฒเอ่ยทักทาย “เอ่อ...รู้จักหอมด้วยหรอคะ”ร่างบางส่งยิ้มให้ “รู้จักสิครับ เราเรียนทีเดียวกันพี่ ชื่อแอล ไอ้นี่ชื่อพุฒ ส่วนไอ้คนที่ลากน้องมาน่ะ ไอ้ไมเนอร์”แอลแนะนำตัวเองและเพื่อนอีกสองคน”พี่ว่านั่งก่อนดีกว่านะ” “อ๋อค่ะ ๆ”ร่างบางมองหาที่นั่งซึ่งว่างแค่ที่เดียวคือโซฟาที่ไมเนอร์นั่งอยู่ จึงตัดสินใจนั่งลงข้างชายหนุ่มที่เอาแต่ทำหน้านิ่งใส่ “นี่ ฉันเสียเงินเป็นแสนมาไม่ใช่ให้เธอนั่งเฉย ๆ นะ เทเหล้าให้ฉันสิ บริการฉัน”หลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน ไมเนอร์พูดขึ้นเสียงเรียบแต่เต็มไปด้วยความน่ากลัวพานทำให้ร่างบางสะดุ้งขึ้นมาทันที “ค่ะ ๆ ได้ค่ะ”ร่างบางรีบหยิบแก้วขึ้นมารินเหล้าและส่งให้ไมเนอร์ที่นั่งมองการกระทำของเธออยู่นิ่ง ๆ “มานั่งใกล้ ๆ ฉันไม่กัดหรอกน่า มันหยิบไม่ถนัด!”ไมเนอร์บอกอย่างอารมณ์เสียจนทำให้ร่างบางต้องรีบขยับไปนั่งข้าง ๆ เขา มือของไม่เนอร์พาดมายังพนักของโซฟา ซึ่งมันแทบไม่ต่างจากการโอบร่างบางเอาไว้เลยสักนิด! “หยิบไม่ถนัดหรือว่ากอดไม่ถนัดกันแน่วะ”เพื่อนทั้งสองคนเอ่ยแซวขึ้นอย่างสนุก แต่ร่างบางที่นั่งอยู่ตรงนั้นกลับไม่สนุกด้วยเลย เธอกำลังกลัดเกร็งจนทำตัวไม่ถูก ยิ่งมาเจอกับรุ่นพี่ที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันด้วยแล้ว ก็ยิ่งทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเองเข้าไปใหญ่! “เออครับ! กูกอดไม่ถนัด พอใจพวกมึงแล้วนะ!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม