“ไหนๆ” กัวจิ้งรีบเอ่ยถามทันที ที่หญิงสาวบอกว่ามีสินค้าใหม่มานำเสนอ จะไม่ให้เขากระตือรือร้นได้อย่างไร แค่รถเข็นเด็กที่นางออกแบบ ก็มียอดสั่งทำเป็นพันคันแล้ว ถ้านางบอกว่ามีสินค้ามานำเสนอย่อมต้องดีไม่แพ้รถเข็นเด็กเป็นแน่ หยางหยางที่อุ้มเจ้าซาลาเปานั่งบนตักก็หันมองภรรยาเช่นกัน นางไม่เห็นบอกเขาเลยว่ามีสินค้าใหม่ อี้หลันยื่นกระดาษไปตรงหน้าของบุรุษทั้งสองกับเด็กหนึ่ง ตรงกลางกระดาษด้านบนสุดมีข้อความเขียนว่า ‘เก้าอี้โยกเด็ก’ “เก้าอี้โยกเด็ก” หยางหยางและเถ้าแก่กัวอ่านขึ้นพร้อมกัน “ใช่เจ้าค่ะ ‘เก้าอี้โยกเด็ก’ เหมาะกับเด็กที่มีอายุ 3 เดือนขึ้นไป หรือเด็กที่คอแข็งแล้วเจ้าค่ะ เพราะถ้าคอเด็กยังไม่แข็งการใช้เก้าอี้โยกเด็กนี้ย่อมเกิดอันตรายเจ้าค่ะ” อี้หลันเริ่มนำเสนอเกี่ยวกับสินค้าใหม่ของตน “ข้อดีคือขนาดที่ไม่ใหญ่สามารถพกพาได้สะดวก ประหยัดพื้นที่ใช้สอย และสามารถโยกกล่อมให้เด็กนอนได้เจ้าค่ะ” ผู้ฟังที่อ