“ทิพา ฉันเป็นห่วงดินกับอิฐ” นภานั่งดมยาดมด้วยใจที่เต็มไปด้วยความกังวล
“ใจเย็นๆ ก่อนนะ มะนาวส่งข้อความมาบอกว่าดินกำลังจะมาหาเธอที่นี่” ทิพาบอกให้เพื่อนสบายใจ
“ฉันไม่น่าพูดไปแบบนั้นเลยทิพา ตาดินต้องเสียใจมากแน่ๆ”
“ถ้าดินได้ฟังเรื่องทั้งหมด ตาดินไม่มีทางโกรธเธอหรอกนะนภา”
“ดิน!” นภาลุกจากโซฟาและวิ่งตรงไปหาลูกชายคนโตที่เดินเข้ามาในบ้าน
“แม่...” ปิติภัทรสวมกวดเขาด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย
“ดินฟังแม่อธิบายก่อนนะลูก แม่ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ดินรู้สึกไม่ดีแบบนี้”
“ผมขอโทษครับ ที่หนีออกไปแบบนั้น” เขายกมือไหว้ขอโทษนภาด้วยความรู้สึกผิด
“มะนาว ไปกับแม่” ทิพาปล่อยให้สองแม่ลูกได้เคลียร์ปัญหากัน ส่วนเธอ จะได้จัดการกับลูกสาวตัวดี ที่สร้างเรื่องไว้ให้เธอปวดหัว
“ค่ะ” เธอมองปิติภัทรอย่างให้กำลังใจ ก่อนที่จะเดินตามแม่ไป
“แม่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี”
“ผมเป็นลูกใครครับ” ปิติภัทรถามไปตรงๆ นภาเงียบอยู่สั
