“อาจารย์ขา กึ่ดดดด มอร์นิ่ง ค่ะ” ณัฐพลลุกพราดพราดจากโต๊ะอาหารทันทีที่เห็นอาจารหนุ่มเดินเข้ามาให้ห้องอาหาร
“มอร์นิ่งจูโน่ สำเนียงมาเต็มเลยนะ” ปิติภัทรทักทายอย่างอารมณ์ดีและเก็บอาการได้อย่างแนบเนียน
“นั่งกับพวกเราค่ะอาจารย์ หนูมีเรื่องจะปรึกษานิดหน่อยค่ะ” เขาลากแขนอาจารย์ให้มานั่งร่วมโต๊ะ ซึ่งอยู่ห่างจากโต๊ะอื่นๆ พอสมควร
“นั่งเลยค่ะ นั่งข้างๆ นางสาวนาราภัทรเลยค่ะ” ปิติภัทรสบตากับเจ้าของชื่อเล็กน้อย ก่อนจะนั่งลงแต่โดยดี
“มะนาว ไปตักข้าวให้อาจารย์สิ” นิลวรรณหันไปสั่งเพื่อน เพื่อที่จะได้ทำตามแผนที่แอบตกลงกับนิรดาและณัฐพลไว้ โดนที่เธอไม่รู้
“ผมตักเองได้ครับ”
“ไม่ต้องค่ะอาจารย์ขา หนูมีเรื่องสงสัยเกี่ยวกับงานวิจัยนิดหน่อยค่ะ” ณัฐพลพูดต่อ ก่อนจะส่งสายตาดุนาราภัทร จนเธอยอมลุกไปตักอาหารเช้าให้ปิติภัทร
“เข้าเรื่องเลยนะคะ อาจารย์ชอบมะนาวใช่ไหมคะ ตอบมาค่ะ” เขายิงคำถามใส่ปิติภัทรที่แม้จะสังเกตได้ถ
