“อีมะนาว ไม่ต้องหลบตาฉันเลย อีชะนี อีผีร้าย”
“ด่าฉันทำไมจูโน่” นาราภัทรแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“ตกลงแกกับอาจารย์นี่ยังไง มันมากกว่าลูกเพื่อนแม่หรือเปล่า”
“ก็ไม่มีอะไร ก็ลืมตัวไปหน่อย ปกติเค้าไปบ้านฉัน ฉันก็เรียกเค้าว่าพี่”
“แล้วเรื่องพี่อิฐ แกก็ยังไม่เคลียร์กับที่บ้านไม่ใช่เหรอ”
“ยัง”
“มันจะมีดราม่านะเว้ย โบตั๋นก็รู้แล้วว่าพี่อิฐ ไม่ได้เป็นเกย์ แถมมันกำลังจะใจอ่อนให้พี่อิฐขึ้นทุกวัน ถ้าแกไม่เคลียร์เรื่องแต่งงาน นอกจากแกจะเสียใจ พี่อิฐจะเสียใจ แล้วก็ยังมีโบตั๋นด้วยนะเว้ย”
“แล้วแกจะให้ฉันทำไงวะ แกก็รู้ว่าพ่อฉันไม่ยอมแน่ ฉันยังรู้สึกผิดถึงทุกวันนี้เลย ที่ทำให้โบตั๋นเข้ามามีส่วนด้วย”
“สิ้นเดือนเราก็เรียนจบแล้ว ช่วงก่อนรับปริญญา แกก็รีบคุยกับพี่อิฐให้จริงจังได้แล้วว่าจะเอายังไง แล้วก็บอกให้พี่อิฐกับโบตั๋นเคลียร์กันด้วย”
“ฉันจะพยายาม”
“ลืมเลย! ฉันมีเรื่องจะบอกแกอีกเรื่อง... แกกับอาจารย
