หลังจากผ่านการถูกรีดน้ำมากกว่าเก้าน้ำภายในหนึ่งวัน พะแพงก็นอนสลบไม่ได้สติ เธอหมดเรี่ยวแรง แล้วดูเหมือนจะไม่สบายขึ้นมา ชายหนุ่มทั้งสามผลัดกันเฝ้าไข้เธอ กระทั่งเพื่อนของเธอโทรมา
ครืด ครืด นิ้วมือเรียวพยายามควานหาโทรศัพท์ เธอตัวร้อนจัด ไม่อยากจะขยับกายแม้แต่น้อยเพราะปวดเมื่อยไปทั้งตัว
"ฮัลโหลไอ้แพงอยู่ไหนวะ มีสอบ!" เสียงปลายสายตะโกนดัง เขากระวนกระวายเมื่อไม่เห็นเพื่อนสาวที่หน้าห้องสอบ คนกดรับสายแทนคือกวิน พะแพงค่อย ๆ ขยับตัวไปใกล้โทรศัพท์ก่อนจะพูดด้วยเสียงแหบพร่า
"กูไม่ สะ-บาย"
"ชัดเลย เสียงมึงไม่ไหว เป็นไรวะ หนักเลยอ๋อ"
"อื้ม"
"ไม่เป็นไรมั้ง เดี๋ยวกูบอกจารย์ให้ มึงเอาใบรับรองแพทย์ยื่นด้วยละกัน"
"ข-ขอบใจ"
"ไป ๆ พักผ่อน แล้วนี่มึงอยู่ไหนวะ กูไปหาที่ไรก็ไม่อยู่"
ตื้ดดด! คำถามไม่ได้รับการตอบกลับเพียงเพราะกวินกดตัดสายไป พะแพงเงยหน้ามองเขาด้วยความมึนงง
"ตื่นแล้วก็กินข้าวสักหน่อย" กวินกล่
