บทที่ 16

1349 คำ

"ร้านนี้แหละ" นักรบเลี้ยวกลับมาเพียงไม่นานก็ถึงหน้าร้านที่เขาเจอเธอเมื่อวานนี้ อาทิตย์ไม่รอช้ารีบลงจากรถแล้วตรงเข้าไปในร้าน "จะสั่งอะไรเหรอพ่อหนุ่ม" "ผมไม่ได้มากินข้าว ผมมาตามหาเมีย" "ตามหาเมีย?" ป้าเจ้าของร้านงงเป็นไก่ตาแตกเลย "เมียผมชื่อวาดเดือน" ตอนนี้เขาเรียกชื่อเธอได้เต็มปาก "อ๋อหนูวาดน่ะเหรอ วันนี้ยังไม่เห็นออกมาทำงานเลย สงสัยจะเหนื่อยมั้งป้าบอกว่าถ้าเหนื่อยก็ไม่ต้องออกมา" "แต่เธอออกจากบ้านมาแล้ว ถ้าไม่มาทำงานแล้วเธอไปไหน" "อ้าว..ก็เมียของเอ็งไม่ใช่เหรอ ทำไมมาถามป้าแบบนั้นล่ะ" อาทิตย์เริ่มจะอารมณ์เสียก็ตอนที่ได้ยินว่าเธอมาทำงานร้านอาหารตามสั่งนี่แหละ ถึงว่า..เขากลับมาจากที่ทำงานทีไรเห็นเธอเหนื่อยหมดแรงทุกวัน "ป้ารู้ไหมว่า เธอไปที่ไหนได้อีกบ้าง" เขาเริ่มทำใจให้เย็นลง เผื่อว่าป้าคนนี้จะรู้ "ป้าไม่รู้หรอก ก็เห็นเดินเข้าซอยนั้นทุกวัน มีบางวันเดินไปป้ายรถเมล์" ชายหนุ่มรีบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม