สามี(ไร้)รัก

บทที่ 10 //18+ เสียความบริสุทธิ์

ใบหน้าหล่อคมที่ฝังอยู่กับเนินหน้าอก มันทำให้ผู้ที่เป็นเจ้าของร่างกายนั้นถึงกับเผลอไผลไปกับสัมผัส

"หอม" ชายหนุ่มเผลอปากพูดออกมา ผิวกายของเธอช่างหอมยั่วยวนเพศตรงข้ามมาก เขาไม่เคยได้กลิ่นกายผู้หญิงที่หอมละมุนแบบนี้มาก่อน

"อือ" เธอไม่ใช่พระอิฐพระปูน พอถูกเล้าโลมหนักเข้า หญิงสาวก็มีอารมณ์คล้อยตาม กรงเล็บจิกลงที่แผ่นหลังแกร่งแบบลืมตัว และมันก็ทำให้เลือดในกายของชายหนุ่มวิ่งพุ่งพล่านขึ้น

ใบหน้าหล่อคมเลื่อนต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องที่แบนราบ มันยิ่งทำให้เจ้าของเรือนร่างนั้นสยิวมากขึ้น ..ทันใดนั้นริมฝีปากหนาก็แนบลงเนินสวาทที่มีสิ่งกีดขวางพอประปราย ซึ่งตอนนี้เขาได้กำจัดเสื้อผ้าอาภรณ์ของเธอออกจนหมดสิ้น

ต้นขางามชันขึ้นเมื่อริมฝีปากนั้นสัมผัสกับที่สงวนแบบตกใจ ลิ้นสากเปลี่ยนเป้าหมายลากยาวลงมาตามเรียวขาขาวเพื่อให้เธอผ่อนคลาย และมันก็ได้ผล จากที่เกร็งอยู่เมื่อสักครู่ตอนนี้หญิงสาวก็ปล่อยขาลง

เรียวลิ้นอุ่นลากกลับขึ้นมาที่สงวนอีกครั้ง เขาไม่เคยเล้าโลมผู้หญิงคนไหนขนาดนี้มาก่อน แต่เพราะกลิ่นกายหอมของเธอทำให้เขาอยากสัมผัสไปทั่วร่าง

ชายหนุ่มรีบจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองแบบทนไม่ไหว เพราะตอนนี้อาวุธที่เขาซ่อนไว้ด้านในมันพร้อมที่จะสู้รบมากแล้ว

อาทิตย์ไม่ได้เมาจนขาดสติไม่รู้ว่าคนที่กำลังร่วมเตียงอยู่ในตอนนี้เป็นใคร..มาถึงขั้นนี้แล้วถ้าเขาปล่อยเธอก็เรียกเขาว่าไอ้หมาอาทิตย์ได้เลย

วาดเดือนได้สติตลอดเวลา เพราะมันคือสิ่งที่เธอต้องการหญิงสาวถึงนอนนิ่ง และตอนนี้สิ่งนั้นที่เธออยากจะได้จากเขามากมันกำลังจะ.. "โอ้ย..อือ.." ความเป็นชายของเขาได้สอดใส่เข้ามาทันที ที่ร่างหนาทาบทับลงมา

"อ้าา.." อาทิตย์คิดว่ามันจะเข้าได้ง่ายๆ เหมือนผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมา ..ชายหนุ่มถึงกับชะงัก เพราะช่องคลอดของเธอบีบรัดตัวมาก..มากจนเขาดันมันเข้าไปได้แค่ตรงปลายหัว

"เจ็บ" เสียงที่ออกมาจากริมฝีปากบาง ถ้าไม่ตั้งใจฟังจริงๆ ก็คงไม่ได้ยิน เพราะเธอเจ็บมากตอนที่เขาพยายามดันมันเข้ามาอีกครั้ง

ร่างหนากำลังจะยันกายลุกออก เพราะมันเข้าลำบาก แต่ถูกมือเรียวเหนี่ยวรั้งไว้ กลัวว่าเขาจะถอดใจไม่ทำต่อ

"ไม่ต้องกลัวจ้ะ..วันนี้ยังไงก็ได้อยู่แล้ว" เขารู้แล้วว่าเธอไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับใครมาก่อน และตอนนี้เธอคงกำลังต้องการมันมากถึงขนาดเหนี่ยวรั้งเขาไว้ ..ชายหนุ่มถอดสิ่งนั้นออกมาแล้วโน้มใบหน้าลงไปตรงหว่างขาเรียว เพื่อที่จะใช้ลิ้นของเขาเรียกให้น้ำหล่อลื่นออกมาจากช่องคับแคบนั้น เพราะมันจะช่วยให้ทั้งเขาและเธอไม่เจ็บมาก

"อ๊อย..ไม่ค่ะ" ความอายเริ่มคลืบคลานเข้ามาเมื่อถูกเรียวลิ้นสากสัมผัสกับยอด ..ขาเรียวหนีบเข้าหากัน เพราะไม่อยากให้เขาทำถึงขนาดนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าอายมาก

แต่แรงแค่นี้เหรอจะสู้ความต้องการในตัวของเขาได้ พอลิ้นหนาได้สัมผัสกับยอดเม็ดตรงนั้น มันยิ่งทำให้ชายหนุ่มต้องการในตัวเธอมากเพิ่มขึ้น ปลายลิ้นลากยาวลงไปจนถึงร่อง แล้วก็ส่งเรียวลิ้นเข้าไปในร่องคับแคบ จนรู้ได้ว่าตอนนี้เจ้าของร่างกายเกร็งมาก เกร็งจนบีบรัดลิ้นของเขาไว้

หญิงสาวได้แต่ภาวนาให้เขารีบทำรีบเสร็จ..แต่นี่อะไร เขาจะเล้าโลมอะไรนักหนา เธอชักจะไม่ไหวแล้วนะ

"อื้ออ!" สิ่งที่เขาส่งเข้าไปในร่องตามมาก็คือนิ้ว จนหญิงสาวเกร็งบีบรัดนิ้วแกร่งอีกรอบ

ชายหนุ่มชักนิ้วเข้าออกอย่างไว เพื่อเรียกสิ่งที่เขาต้องการให้ออกมา และมันก็ได้ผล เพราะตอนนี้สิ่งนั้นไหลเยิ้มลงมาตามโคนนิ้ว

คนร่างหนาขยับกายขึ้นไปทันทีเมื่อพร้อม แก่นกายลำใหญ่ได้ถูกส่งเข้าไปในร่างกายของหญิงสาวอีกครั้ง ถึงแม้ว่าจะมีน้ำหล่อลื่นเพื่อช่วย แต่ก็ยังเข้าได้ลำบากเหมือนเดิม

"ซี๊ดด..อ้าา.." เขาไม่เคยสัมผัสอะไรแบบนี้มาก่อน ..ถึงแม้ว่าจะเคยมีอะไรกับผู้หญิงตอนสมัยเรียน แต่พวกเธอก็ไม่เคยมีความบริสุทธิ์เก็บไว้ให้เขาได้สัมผัสเลย

"อือ" จังหวะที่สะโพกหนากระแทกเข้ามา เธอได้แต่ครางอยู่ในลำคอ ถึงแม้ว่ามันจะมีความเสียวซ่านอยู่บ้าง แต่ก็สู้ความเจ็บปวดไม่ได้ เพราะตอนนี้มันได้ฉีกขาด

นิ้วเรียวจิกลงที่ต้นแขนจนเป็นรอยข่วนของเล็บ ..อาทิตย์ไม่เคยทำผู้หญิงคนไหนด้วยท่าเดียวจนใกล้จะเสร็จ แต่กับเธอ..เขาไม่กล้าเปลี่ยนท่า เพราะว่ากลัวเธอจะเจ็บมากกว่านี้..แค่แรงจิกลงที่แขนเขาก็รู้แล้ว

ในขณะที่กิจวัตรบนเตียงกำลังดำเนินไปด้วยความยินยอมพร้อมใจของทั้งสองฝ่าย ก็ได้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แต่อาทิตย์ก็ไม่คิดจะสนใจสายนั้นเลย เขายังทำต่อไป จนถึงนาทีสุดท้าย

"อ๊าาา..ซี๊ดดด..ดดด" ความเสียวซ่านถึงจุดสุดยอดของมัน ชายหนุ่มกดแช่ไว้พักหนึ่งก่อนที่จะชักมันออกมาปล่อยด้านนอก..แต่จังหวะที่เขากำลังจะถอดมันออกมา ก็ได้ถูกมือเรียวกอดรัดร่างหนาไว้

ที่ต้องทำแบบนั้นก็เพราะว่ามันคือสิ่งที่เธอต้องการ ตามคำที่หมอโชติได้บอกมาว่าให้เขาหลั่งเข้าไปในร่างกายเธอเลย

กรี๊งงง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง มือหนายื่นไปหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้มุมหัวเตียงขึ้นมารับโดยที่ยังทับร่างบางอยู่..เพราะมันยังถอดออกไม่ได้

"ว่ามา" พอรู้ว่าใครเป็นคนโทรเข้ามาก็รีบรับสาย ในขณะที่กำลังฟังรายงานอยู่นั้นสายตาคมก็ได้แต่จ้องมองใบหน้าของผู้หญิงที่อยู่ด้านล่างของเขาในตอนนี้

"หยุดไว้ก่อน" อาทิตย์สั่งให้มือวางเพลิงระงับการทำงานไว้ก่อน เพราะตอนนี้ สิ่งที่ได้จากเธอมันทำให้เขาสงสัย ผู้หญิงที่บริสุทธิ์ทำไมถึงยอมมาพลีกายให้เขาแบบนี้ หมอผีนั่นมันเป่าหูเธอด้วยวิธีไหน

พออาทิตย์ถอดมันออกแล้วชายหนุ่มก็ยันกายลุกนั่งที่มุมหัวเตียง มองเธอที่นอนหันหลังให้แบบครุ่นคิด

..ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วใช่ไหม ทุกคนในครอบครัวของเรารอดตายแล้วใช่ไหม? ที่เธอนอนหันหลังให้ไม่ได้หลับเลย หญิงสาวมัวแต่คิดถึงครอบครัว

ที่วาดเดือนยอมทำแบบนี้ ก็เพราะอยากให้ทุกคนปลอดภัย ..เธอยอมให้เขาดูถูกเหยียดหยามว่าเป็นหญิงร่าน เพื่อช่วยชีวิตทุกคนที่เธอรัก

เช้าวันต่อมา..

แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องผ่านช่องผ้าม่านเข้ามา กระทบกับเรือนร่างระหงที่อยู่ใต้ผ้าห่มหนา ดวงตางามค่อยๆ เปิดขึ้นรับแสงทีละน้อย ร่างกายที่บอบช้ำมันทำให้เธออ่อนเพลียมาก ..มากจนไม่อยากจะขยับกาย แต่เธอจะนอนอยู่แบบนี้ไม่ได้

"โอ้ย.." เมื่อร่างบางลุกขึ้นนั่ง ก็รู้สึกเจ็บตรงที่ถูกเสียดสีเมื่อคืนนี้ หญิงสาวมองดูผ้าปูที่นอนสีหวาน ซึ่งตอนนี้มีหยดความบริสุทธิ์ของเธอติดอยู่

น้ำตาได้ไหลออกมาจากดวงตากลม จะว่าไม่เสียใจเลยก็ไม่ใช่ เพราะเธออุตส่าห์ห่วงแหนมันไว้ให้กับคนที่เห็นค่าของมัน แต่นี้เธอต้องได้มาเสียมันให้กับเรื่องบ้าๆ พวกนี้

ใบหน้างามมองไปจนทั่วห้องกว้าง ก็ไม่เจอผู้ชายคนนั้นแม้แต่เงา หรือว่าเขาจะออกไปตั้งแต่เมื่อคืน

[หมอโชติ]

"มันเกิดเรื่องนี้ขึ้นได้ยังไง!" ทำไมหมอโชติจะไม่รู้ว่าเมื่อคืนนี้ทั้งสองได้เสียเป็นผัวเมียกันไปแล้ว ..แต่เพราะมีปรากฏการณ์ธรรมชาติ ดวงจันทร์ผ่านเข้าไปในเงาของโลก จนทำให้แสงของดวงจันทร์นั้นถูกบดบังไปจนหมดสิ้น หรือเรียกอีกอย่างว่าจันทรุปราคา

ตัดไปอีกมุมหนึ่ง..ที่อยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงมากนัก

"โชคดีแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับเจ้าบ่อยนักนะ" แม่ชีผู้ที่จำศีลภาวนามาตั้งแต่อายุย่างเข้าเบญจเพศ จนตอนนี้อายุของท่านล่วงเลยมามากแล้ว

ต้องได้รีบเดินทางออกมาจากที่ที่จำศีล เพื่อที่จะมาช่วย.. แต่พอแม่ชีเห็นปรากฏการณ์ราหูอมจันทร์เมื่อคืนนี้... ท่านก็เลยต้องหยุดทุกอย่างเพื่อดูสถานการณ์ก่อน