7 NVIP

1547 คำ
Line (ครีม : วันนี้เข้ามาไหมจ๊ะ) 20:30 (HY : ส่งสติกเกอร์ (โอเค) ) 20:40 (ครีม : ส่งสติกเกอร์ (ดีใจ) ) 20:42 หงส์หยกได้แต่มองโทรศัพท์และยิ้มออกมา ไม่รู้ว่าถ้าไปวันนี้ ผู้ชายคนนั้นยังอยากจะบริการเธออยู่ไหม... "จะกลับเลยเหรอลูก" "ค่ะ" เธอก็ยังคงตอบแบบไม่มีเยื่อใยเช่นเดิม "หงส์แม่ขอ..." "สวัสดีค่ะ" หงส์หยกตอบเพียงเท่านี้ พร้อมกับยกมือไหว้ แล้วเดินออกจากบ้านแม่เธอไปในทันที เพราะไม่อยากได้ยินอะไรที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกไม่ดีอีกแล้ว "พร ฮึก ๆ ๆ ลูกฉันกลับไปแล้วใช่ไหม" "ค่ะคุณวิภา คุณหงส์เธอกลับไปแล้วค่ะ" "ถ้าหงส์มาอีก เธอต้องรีบไปตามฉันเลยนะ ไปตามตั้งแต่หงส์ขับรถเข้ามาเลยนะ ฮึก ๆ" "คะ...ค่ะ ๆ คุณวิภา" วิภาได้แต่ร้องไห้สะอึกสะอื้น ลูกสาวเธอจะไม่เป็นแบบนี้เลย ถ้าทุกเรื่องมันไม่เกิดมาจากเธอ เธอรู้สึกผิดและเสียใจ กับสิ่งที่ตัวเองทำมาจนถึงทุกวันนี้ แค่ลูกเธอให้อภัยและแวะมาหาบ้าง แค่นี้เธอก็รู้สึกสุขใจมากแล้ว ชรัชขับรถมาจอดไว้ที่เดิมและรีบตรงเข้าไปที่บาร์ เพราะเขาพึ่งได้รับข้อความจาก เจ้านายสาวสุดสวยอย่างครีมไลน์ไปตามให้มาทำงาน "เหี้ยพี่เฟิส วันนี้มึงมา?" "เออ ก็กูมาทำงานไง" ชายหนุ่มไหวไหล่ด้วยท่าทางสบาย ๆ "กูเบื่อคนรวยไม่มีห่าไรทำแบบมึงจังว่ะ" รวยจะตายห่ามาแอ๊บแอ้เป็นโฮสต์ แถมยังลงทุนมาบริการผู้หญิงที่อยู่ ๆ ก็มาสนใจเอาตอนนี้ "เหี้ยพูดมากนะมึง แล้วมึงก็ห้ามบอกพี่สาวมึงด้วย" "เออ รู้แล้ว รีบ ๆ เล่นรีบ ๆ เลิกเถอะมึงอะ" "เออ ไม่นานหรอก แค่ตอนนี้มันบังเอิญเจอคนถูกใจว่ะ" "เออ ให้แน่เถอะมึง พี่ครีมรู้บ่นกูหูชาแน่ เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง" "อ้าวเฟิส ทำไมนายมาเร็วขนาดนี้ล่ะ ฉันพึ่งไลน์บอกไม่ถึงชั่วโมงเองนะ" "พอดีผมอยู่แถวนี้ และช่วงนี้ก็กระปรี้กระเปร่าด้วยสิ" "หึ งานแรกก็ดี ๆ หน่อยละกัน อย่ารุ่มร่ามให้มาก หงส์เขาไม่ชอบอะไรแบบนี้ แล้วกิริยามารยาทก็สำคัญนะ หงส์เขาชอบคนพูดน้อย ไม่อะไรมากมาย" "เดี๋ยวผมไปบริการก็รู้" ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างพอใจ และจากที่ครีมพูดมาเขาก็พอจะรู้อะไรอยู่บ้าง "ฉันเบื่อจะพูดกับนายแล้ว" ครีมพูดจบก็ตั้งท่าจะเดินออกไป "ดะ...เดี๋ยวก่อนครับ ผมสนใจจะเซ็นสัญญา NVIP" "นายว่าอะไรนะ" "ก็ผมสนใจ เผื่อเพื่อนคุณจะใช้บริการผมออกไปข้างนอกด้วย ผมจะได้ออกไปทันที ไม่ต้องรอเซ็นสัญญาให้มากเรื่อง" "นายเนี่ยนะ" "นะครับ จัดการให้ผมเลย ผมเต็มใจมากถ้าเพื่อนคุณใช้บริการผมออกไปข้างนอก ผมไม่เกี่ยงเลยจริง ๆ นะ" "..." หญิงสาวเดินเข้ามาในบาร์เหมือนทุกครั้ง และก็ยังคงมีสายตาที่ให้ความสนใจเธอส่งมาเหมือนทุกครั้งเช่นกัน เธอเพียงแต่ยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ ช่วงนี้เธอไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยว เนื่องจากงานยุ่งและปัญหาส่วนตัวอีกหลายอย่าง และก็ไม่ค่อยเจอคนที่ถูกใจ เลยไม่อยากมาให้เสียเวลา "แกเป็นไงบ้าง หายไปเป็นอาทิตย์เลยนะ ถ้าฉันไม่ไลน์ตามแกจะมาไหมเนี่ย" เมื่อเจอเพื่อนรัก ครีมก็รีบเข้ามาหาทันที เพราะนอกจากเธอจะเป็นเพื่อนสนิทของครีมแล้ว เธอยังเป็นลูกค้า VVIP ที่บาร์อีกด้วย "ฉันไม่ค่อยว่าง ช่วงนี้ปัญหาเยอะ" "มานั่งก่อน ค่อยเม้าท์กัน แกจะดื่มอะไรวันนี้" ครีมพยักหน้าให้พนักงานที่เดินตามเข้ามา และพนักงานคนนั้นก็ยื่นกระดาษให้เธอ เขียนในสิ่งที่เพื่อนรักต้องการลงไป "ขอเป็นไวน์แล้วกัน" "โอเค แล้วก็ของกินเล่นด้วยละกัน เดี๋ยวฉันสั่งให้เลย" "โอเค" และครีมก็จดในสิ่งที่ต้องการส่งให้พนักงานไป พนักงานโค้งตัวให้ทั้งสองคนอย่างนอบน้อมและเตรียมออกจากห้องไป "ไปตามออกัสกับเฟิสมาด้วยนะ" "..." หญิงสาวใบหน้าเรียบเฉย แต่ใจเธอกลับเต้นแรงขึ้น เพียงแค่ได้ยินชื่อผู้ชายคนนั้น ความรู้สึกเธอก็แปลกขึ้นมาทันที "ครับคุณครีม" "เฟิส ออกัส คุณครีมให้มาตาม ขึ้นไปที่ห้อง VVIP เดี๋ยวนี้นะ" "คะ...ครับ" ชายหนุ่มที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างเขาทำท่าทางดีอกดีใจออกมา ไอ้หมอนี่ก็หล่อไม่น้อย ทั้งยังน่าจะเด็กกว่าเขามาก อายุมันน่าจะสัก 20 กลาง ๆ แต่ก็รู้ว่าพึ่งเข้ามาทำงานพร้อมกันกับเขา "ไปกันเร็วพี่" ออกัสเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า และหันมาดึงแขนเขาให้ลุกขึ้น "ไอ้ห่ามึงจะดีใจอะไรขนาดนั้น" และเขาก็ดึงออกัสให้นั่งลงที่เดิม "ก็นี่งานแรกของผมเลยนะพี่ ผมมาจากต่างจังหวัดนะเว้ย ต้องกินต้องใช้ ต้องจ่ายค่าที่ซุกหัวนอนด้วย ไหนจะต้องส่งที่บ้านอีก ภาระเยอะมากมายฉิบหาย" "เออ...แล้วทำไมมึงมาทำงานนี้วะ" ชายหนุ่มหรี่ตาถาม เขาไม่เคยอยู่ในวงการนี้ และก็ไม่รู้ว่าคนที่มาทำอาชีพนี้เขาคิดอะไรกันอยู่ "ก็งานนี้มันเป็นงานสบาย และได้เงินเยอะที่สุดแล้วพี่ ล่าสุดผมก็เซ็นสัญญา NVIP ไปแล้วด้วย" ออกัสบอกอย่างไม่ปิดบัง เพราะปัญหาหลัก ๆ ของเขาก็คือเรื่องเงิน "แล้วงานอื่นล่ะ" ชายหนุ่มถามต่ออย่างไม่เข้าใจ งานแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับขายตัว เพราะอย่างไรก็ต้องออกไปนอนกับลูกค้าถ้าลูกค้าต้องการ "งานอื่นมันไม่พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ผมต้องส่งที่บ้านอีกนะ พ่อก็ไม่สบาย ส่วนแม่ไม่ได้ทำงานอะไร โชคดีที่ผมเกิดมาหน้าตาดี การหาเงินทางนี้ก็เลยเป็นเรื่องง่าย แล้วพี่ล่ะ" ออกัสพูดด้วยเสียงสั่นหน่อย ๆ เขามีความอัดอั้นอยู่ในใจ ถ้าถามความรู้สึกจริง ๆ เขาก็ไม่อยากทำหรอก เขาก็อยากเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง แต่ทำอย่างไรได้ล่ะ อาจเป็นเพราะโชคชะตา ที่ทำให้เขาได้มาอยู่ตรงนี้ และอาชีพของเขาในตอนนี้ ก็คือผู้ชายขายตัวดี ๆ นี่เอง "กูไม่ได้คิดอะไรอะ กูไม่ได้เดือดร้อน แล้วกูก็มาทำเพราะชอบ" เขารู้สึกถึงความอ่อนไหวในตัวผู้ชายคนนั้น ไอ้หมอนี่ต้องรู้สึกอะไรอยู่แน่ ๆ มันคงไม่ได้เป็นความชอบแบบเขาหรอก ทีแรกเขาก็ไม่เคยคิดอยากทำ แต่พอมาเจอเธอเท่านั้นแหละเขากลับอยากได้เธอเป็นลูกค้า และให้เธอเป็นลูกค้าแค่คนเดียวเท่านั้น "เออ ต่างกรรมต่างวาระ ไปกันเถอะพี่ รีบ ๆ ทำงานรีบ ๆ จบ" "สวัสดีครับ ออกัสนะครับ วันนี้จะให้ออกัสบริการใครดี" ออกัสเดินเข้ามาและทักทายอย่างสุภาพ หญิงสาวทั้ง 2 คน ซึ่งคนหนึ่งก็คือเจ้าของบาร์ ส่วนอีกคนก็คงเป็นลูกค้า VVIP "ออกัสมานั่งกับฉัน วันนี้งานแรกบริการฉันละกัน จะได้รู้ด้วยว่ามีทักษะอะไรบ้าง" ครีมพูดพร้อมกับมองไปที่ออกัส และไล่สำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอเป็นคนรับเขามาเอง แต่ดูก็รู้ว่าไม่เป็นงานทั้งไม่ประสาด้วย "สวัสดีครับ" ชรัชพูดพร้อมกับมองไปที่หญิงสาวสุดสวย ที่ทำให้เขาละเมอหาได้เป็นอาทิตย์ และวันนี้ก็ได้เจอเธอจนได้ "บริการคุณหงส์นะ" ครีมพูดพร้อมกับส่งสายตาให้ไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนรักของเธอ "วันนี้ให้ผมดูแลคุณนะ" "..." หงส์หยกมองเขาด้วยสายตาเรียบนิ่ง และไม่ได้พูดอะไรออกมา และด้วยท่าทางหยิ่ง ๆ นี้ ทำให้เธอยิ่งถูกใจเขาเอามาก ๆ ในชีวิตเขามีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา ไม่ว่าเขาจะคุยกับใคร คน ๆ นั้นต้องมาติดพันเขา เว้นแต่เธอคนนี้ ในชีวิตเขาก็พึ่งจะเคยเจอเธอเนี่ยแหละ นอกจากไม่สนใจเขาแล้ว เธอยังเมินเขาได้อีก แต่ยิ่งเธอเป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งอยากจับเธอกดให้จมเตียงเร็ว ๆ "ผมเซ็นสัญญา NVIP แล้วนะ คืนนี้ถ้าพี่พร้อมผมก็พร้อม" ชรัชขยับเข้าไปใกล้ ๆ และกระซิบข้างหูขาวเบา ๆ ให้รับรู้กันแค่ 2 คน "..." เธอก็ยังไม่ได้พูดอะไรกับเขา เพียงแต่ยกยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจ และหันไปหาชรัชที่ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้เธออยู่ ก็เป็นอันว่าทั้งสองรับรู้ร่วมกัน ในความต้องการระหว่างเธอและเขา...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม