ใต้ปีกพายัพ : EPISODE 8
[การละครได้เริ่มต้นแล้ว]
“อ๊ะ! อื้อ...หยุดเลยนะ อย่ามาทำอะไรบ้า ๆ ที่นี่”
ฉันส่งเสียงเตือนคนที่พยายามจะทำตัวเป็นโจรโรคจิตลวนลามผู้หญิงในที่สารธารณะ เมื่อพายัพเอาแต่ลูบไล้ฝ่ามือไปทั่วร่างกายของฉันราวต้องการปลุกเร้ากันให้ได้ หมอนี่มันยังไงกันนะ ไม่ได้เอาหูมาจากบ้านรึไงถึงพูดไม่ฟังเลย
“อย่างอแงน่า เธออยากให้พนักงานมาได้ยินรึไง” เขากระซิบเตือน ขณะปาดปลายนิ้วลงที่ร่องอ่อนนุ่มของฉันซึ่งมีผืนแพนตี้แสนบางเบาขวางกั้นอยู่ ทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายตัวเอาเสียเลย
“อ่าส์...หยุดนะ” ฉันร้องห้ามพลางดึงมือข้างนั้นของเขาไว้
“เธอเริ่มแล้ว” เขากระซิบชิดใบหู ก่อนลิ้นชื้นจะไล้เลียไปทั่วกรอบหูของฉันราวหยอกเย้า ทำเอาร่างฉันสั่นเทิ้มไปหมด เริ่มบ้าเริ่มบออะไร อย่ามายัดเยียดความกระหายของตัวเองให้ฉันได้ไหม
“ถ้านายไม่หยุดฉันจะร้องให้คนช่วย เรื่องที่ตกลงไว้ก็เชิญนายไ
