EP. 22 ไม่ได้หึงแต่หวง
ลมเย็นพัดริบบิ้นสีขาวเขียวที่ผูกตามกิ่งไม้จนไหวลู่ไปตามลม พนักงานในรีสอร์ตกำลังช่วยกันจัดเก้าอี้สีขาวไว้ตามจุดต่างๆ ตรงกลางลานกว้างถูกเนรมิตให้เป็นฟลอร์สำหรับเต้นรำ ชายหนุ่มขมวดคิ้วน้อยๆ ด้วยไม่มั่นใจว่าแสงดาวจะเต้นรำเป็นหรือไม่
“ขอโทษครับพ่อเลี้ยง ช่วยถอยออกไปยืนทางนู้นได้มั้ยครับ ช่างไฟและเครื่องเสียงจะเข้ามาติดตั้งอุปกรณ์ครับ” พนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับช่างไฟแปลกหน้าที่แบกอุปกรณ์กันมาเป็นโขยง
“นี่มันอะไรกัน” อดที่จะเอ่ยถามด้วยความแปลกใจไม่ได้ แล้วเขาก็ได้คำตอบเมื่อเสียงหวานอธิบายขึ้นจากทางด้านหลัง
“สปอตไลต์ค่ะคุณน่าน งานของเราจัดกลางคืนควรมีสปอตไลต์ให้แสงสว่างแต่ไม่จ้าจนเกินไป ดังนั้นจึงจะมีไฟสีนวลๆ ให้แสงสว่างตามจุดต่างๆ และจะเน้นแสงไฟหลักๆ บนฟลอร์เต้นรำค่ะ” มาร์ธาอธิบายแล้วเดินผ่านชายหนุ่มไป พลางสั่งงานอย่างคล่องแคล่ว
พ่อเลี้ยงน่านฟ้าถึงกับกุมขมับ เมื
