หญิงสาวไม่ตอบแต่กลับหลบสายตาที่ส่งสบมาอย่างกรุ้มกริ่ม เธออายตัวเองมากกว่าที่ยินยอมพร้อมใจให้เขากระทำกับเธอแบบนี้
ลายไม้ดึงเธอเข้าไปกอด แล้วกระชับอ้อมแขนเอาไว้แน่น เธอมุดหน้าลงไปกับยอดอกของเขาด้วยความกระดาก วันนี้ในร่างกายไม่มีของมึนเมาและยาเสียสาว แต่เธอก็ร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดี ชายหนุ่มยกยิ้มพอใจในผลงานของตัวเอง
“พายจะไปดำน้ำไหม”
“ไม่เอา...” เธอตอบเขาเสียงอู้อี้อยู่ตรงหน้าอก
“ทำไมไม่ไปจ๊ะ เหนื่อยเหรอ” ถามพร้อมกับเสียงหัวเราะ ใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“ก็ไม่อยากไปค่ะ ชุดว่ายน้ำก็ไม่มี อีกอย่างพายว่ายน้ำไม่เป็นด้วย”
“ดีแล้ว ไม่ไปก็ไม่ไป พี่ไม่อยากให้ใครมองหุ่นและรูปร่างของพายเวลาใส่ชุดว่ายน้ำ พี่ไปร์ทจะเก็บเอาไว้ดูคนเดียว” เขากระชับอ้อมกอดแน่น
“ไหนว่า พายไม่สวย และก็ไม่น่ารัก”
“อือ...ก็ร่างแบบนี้ หุ่นแบน ๆ แบบนี้ จะเอาอะไรไปโชว์ใครเขาได้ เก็บไว้ให้พี่ดูคนเดียวน่ะดีแล้ว”
“ชิ....” ปวีนุชเข
