“พี่ไปร์ทเดี๋ยวคนอื่นก็ว่าเอาหรอกค่ะ”
“ใครจะว่าให้พี่ มานี่เร็ว” เธอก้าวขาตามเขาไปยาว ๆ
ชายหนุ่มดึงร่างของเธอให้นั่งลงบนตัก พลางชี้มือชี้ไม้ให้เธอดูดวงดาวบนท้องฟ้าที่สุกสกาว ดวงดาวส่องแสงประกายแข่งกัน
“โอ้... สวยจังค่ะ เห็นแบบนี้คิดถึงบ้านเลย”
“ดีใจจังที่พายชอบ”
“ที่บ้านเวลาอากาศหนาว ตอนเด็ก ๆ เราจะก่อไฟแล้วผิงกันข้าง ๆ บ้านค่ะ แม่ชอบทำข้าวหลามให้กิน ให้พ่อไปตัดไม้ไผ่มาให้ตั้งแต่เช้า แล้วก็ตัดเป็นท่อน ๆ ทิ้งเอาไว้ แม่เตรียมแช่ข้าวเหนียว พายมีหน้าที่ช่วยแม่ขูดมะพร้าวเพื่อคั้นเอาน้ำกะทิ พอทุกอย่างพร้อมก็กรอกข้าวที่แช่ลงกระบอก แต่แม่จะกรอกเองนะคะ ไม่ยอมให้พายกับพ่อทำ แม่บอกว่าเดี๋ยวถ้ากรอกข้าวแน่นจะอัดกันเหนียวจนเกินไป ตอนนี้พายคิดว่าข้าวหลามที่แม่ทำนี่แหละค่ะ อร่อยที่สุดในโลกเลยค่ะ” เธอเล่าให้เขาฟังอย่างมีความสุข
“ขอโทษนะ พ่อกับแม่ของพายท่านสองคนเป็นอะไรจึงเสีย” เขาน้ำเสียงสลดลงไป มอ
