แอ๊ด....เสียงประตูเปิด ปวีนุชรีบแกล้งหลับตา ไม่อยากพูดอยากคุยกับพี่ไปร์ทแล้ว
“หลับเหรอ” ไม่มีเสียงตอบ
เขาเห็นเธอนอนอยู่จึงไม่กวน รีบเดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า กลับออกมานั่งเป่าผมอยู่ที่หน้ากระจก ยังมองในกระจกเห็นเธอนอนนิ่ง ๆ ไม่ไหวติง
ลายไม้เดินเข้าไปนอนลงใกล้ ๆ ยกมือขึ้นหยิบผมที่ปิดระใบหน้าของพายให้ออกไป ก้มลงไปหอมแล้วก็ไซ้ลงไปที่ซอกคอ
“อื้อ...พี่ไปร์ทอะ” ได้ยินเสียงเธอตอบโต้ก็รุกหนัก เขาเคลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบ เธอหลับตาพริ้ม เขาก็ยิ่งได้ใจ สอดแทรกปลายลิ้นโรมรันควานหาความหวานไปทั่ว ดูดดื่มและซ่านรัญจวน
ปวีนุชเริ่มหายใจแรง อยู่ใกล้ ๆ เขาไม่ได้ มันสปาร์กทุกที แค่สัมผัสแผ่วนุ่ม และจุมพิตที่เริ่มจู่โจมเร่าร้อน เขาดูดดุนเชิญชวนให้เธอแลกลิ้นตอบ พายหลงกลพี่ไปร์ทเข้าให้แล้ว เธอจูบตอบเขา และแลกปลายลิ้นพัวพันกับเขาอย่างสนุก
สองมือไม้ของพี่ไปร์ทเริ่มไม่อยู่เฉย เขาช่างมือไวจริง ๆ จัดการเส
