“ชั่ว...” ปากลั่นว่าให้เขาอีก เขางับริมฝีปากของเธอแล้ว
“หื้อ... บังอาจ ตัวเองริอ่านหาเรื่องเองแท้ ๆ กล้าเข้าไปในนั้น แล้วจะมาว่าคนอื่นเขา แบบนี้ไม่ถูก”
“พายจะไปสมัครงานต่างหาก”
“หื้อ... ไปสมัครงาน รู้ไหมที่นั่นเขาไม่รับพนักงานผู้หญิง นี่พายไม่รู้จริง ๆ เหรอ”
“รู้เรื่องอะไรคะ หมายความว่าไง” เธอชักสงสัย มันแปลก ๆ แล้วตั้งแต่เข้าไป
“ผู้หญิงที่ไปทำงานที่ผับนั้นทุกคน คือ เนื้อสด ไงจ๊ะน้องหนูพาย”
“เนื้อสด อะไรคือ...เนื้อสด หื้อ....ขายตัวเหรอ” เธอถึงบางอ้อ เมื่อรู้แล้วถึงกับทำหน้าเหวอ
“ไม่รู้จริง ๆ หรือแกล้งไม่รู้” เขาเท้าแขนยันตัวขึ้นจ้องใบหน้าของเธอ
“ก็ไม่รู้จริง ๆ นะสิ บ้าไปแล้ว มีแบบนี้ด้วยเหรอ จะได้แจ้งตำรวจให้ไปจับให้หมดเลย”
“เห่อ ๆ...ทำมาเป็นเก่งแม่คุณ” ลายไม้ทำเสียงหยัน ๆ
“แต่จะว่าไปเดี๋ยวพี่หายามาให้พายกินอีกดีกว่า พายจะได้ร้องแบบเมื่อคืนนี้ อ้า....ทำอีกสิคะ อื้อแรง ๆ เลยค่ะ
