“นิ้งเมาครับ นอนดีกว่านะ”
“ไม่ค่ะ นิ้งมีสติ”
“แน่ใจ~”
“...ค่ะ”
“พรุ่งนี้จะไม่เกลียดพี่ใช่ไหม”
“พรุ่งนี้ได้แล้วจะไม่หายไปใช่ไหมคะ”
“ไม่ครับ ไม่หายไปไหนหรอก พี่หายไปไม่ได้เพราะคนนี้...พี่รักที่สุดแล้ว”
จบคำพูดแผ่วเบาของเขาริมฝีปากของพี่เวกัสก็ประกบเข้ามาที่ปากฉันอีกครั้งพร้อมกับที่เขาประคองหน้าฉันให้รับสัมผัสอ่อนโยนของเขา พี่เวกัสจูบขบเม้มริมฝีปากล่างสลับกับริมฝีปากบนแล้วก็ค่อยๆ สอดลิ้นเข้ามา แค่ลิ้นเขาแทรกเข้ามาในปากฉันนิดเดียวฉันก็เผลอกอดเขาจนแน่นแล้วล่ะค่ะ ฉันจูบเป็นที่ไหนกันล่ะ
“อืมมมมม” ฉันเผลอครางในลำคอเพราะพี่เวกัสเริ่มจูบเร่าร้อนขึ้น มันรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออกยังก็ไม่รู้ ไหนจะมือเขาที่เริ่มลูบเนื้อตัวฉันอีก มือเขามันร้อนมากในความรู้สึกของฉัน เขาสัมผัสโดนตรงไหนฉันก็รู้สึกซาบซ่านไปหมด
แบบนี้รึเปล่าคะที่เขาเรียกว่าจูบสูบวิญญาณ ถ้าการจูบมันทำให้หัวใจวายตายได้ฉันว่าฉันก็คงเป็นห
