“ท่านค่ะ คุณหญิงยังไม่กลับค่ะ” แม่บ้านที่เห็นท่านรัฐมนตรีเดินเข้ามานั่งด้านในห้องรับแขก รีบเอาน้ำเข้ามาให้ แล้วเอ่ยรายงานทันที
“ไปไหน” คุณากรพิงหลังกับพนักโซฟา ทั้งยังปล่อยให้สมองคิดเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นเงียบๆ หลังจากแม่บ้านไม่ยอมให้คำตอบ
“… ดิฉันไม่ทราบค่ะ แต่ท่านแจ้งไว้ว่าวันนี้อาจจะไม่กลับ”
ตั้งแต่คุณหนูของบ้านอย่างคุณคชา ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ คุณหญิงของบ้านก็ทำงานอย่างหนัก เพราะไม่มีใครช่วย สามีที่ตบแต่งกันมาเกือบ 30 ปี ก็ใช้ชีวิตอยู่กับภรรยาคนแรกซะส่วนใหญ่ ทุกๆอย่างของตระกูล คุณหญิงจึงดูแลเองทั้งหมด
และถึงแม้คุณหนูคชาจะกลับมาแล้ว แต่คุณหญิงก็ยังทำงานหามรุ่งหามค่ำเหมือนเดิม เพราะความเหงาที่เกาะกุมหัวใจ เธอจึงระบายออกด้วยการใช้เวลาทั้งหมดทุ่มเทให้งาน เพื่อวางรากฐานของงานให้มั่นคง และทุกอย่างก็เพื่อคุณหนูคชาเพียงคนเดียว
“ปกติ สุเขาไม่นอนที่นี่เหรอ” เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับภรรยาเ
