วาริชขับรถของเธอตามตำรวจไปโรงพัก นั่งลงบันทึกประจำวันพร้อมส่งหลักฐานให้ตำรวจ อย่างแรกคือรูปที่น้องสาวถูกทำร้ายในวันนี้ และรูปที่เธอถ่ายไว้ก่อนหน้านั้นตอนน้องสาวไปหาที่กรุงเทพ
เวนิชกับเธอถูกตบตีจากแม่เลี้ยงเหมือนๆกัน แต่ของเวนิชจะถูกทุบตีบริเวณที่มีร่มผ้าปิด เพราะมันจะได้รอดพ้นสายตาของมงคลที่เป็นสามี และวาริชก็บังคับเวนิชถ่ายมันไว้ทุกครั้ง ที่เวนิชไปหาเธอ
“ถ้าเสร็จแล้ว ดิฉันขอตัวกลับนะคะ อาจจะต้องแวะโรงบาล” วานิชยกมือไหว้ลา ตำรวจทุกนายที่ทำหน้าที่ของตัวเองอยู่
โชคดีที่รอดเรื่องปืน เพราะเธอซื้อมาแบบถูกกฎหมาย ดีนะที่ตอนออกมาฉุกคิดได้ จึงแวะไปหยิบปืนที่คอนโดของเธอก่อน ไม่คิดว่าจะได้ใช้จริงๆ
“ผมไปส่ง” ผู้กองเดินตามเด็กสาวทั้งสองออกมา หน้าโรงพัก
“วาขอบคุณนะคะ พี่ฉัตร ที่ช่วยเรื่องคดี” วาริชยกมือไหว้ขอบคุณ ปริฉัตร ที่มีตำแหน่งผู้กองของโรงพัก
“ครับ พี่ช่วยได้แค่นี้แหล่ะ หวังว่าน้องเวจะมี
