ร่างสูงของรามสูรที่เดินตามหลังโอมไปเงียบๆเรียกสายตาของหม่อนไหมที่กำลังนั่งคุยกับเพื่อนให้มองตามไปด้วยความสนใจมุมปากของสาวน้อยพลันคลี่ยิ้มละมุนตาพร้อมกับจ้องมองแผ่นหลังกว้างของรามสูรอย่างเบิกบานใจเมื่อเธอได้พบกับเขาอีกครั้งที่นี่ด้วยความบังเอิญ
“มึงยิ้มอะไรของมึงว่ะไอ้หม่อน กูเห็นมึงเอาแต่มองไอ้โอมแล้วก็นั่งยิ้มเหมือนคนบ้า ฮันแน่ หรือว่ามึงแอบชอบไอ้โอมอยู่สารภาพออกมาเดี๋ยวนี้นะ”
คำแซวของเจย์ทำให้อารมณ์สุนทรีของหม่อนไหมหายไปในชั่วพริบตารอยยิ้มหวานละมุนตาที่น้อยคนนักจะได้เห็นหุบยิ้มลงทันทีอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อเพื่อนสนิทของเธอเอ่ยถึงโอมที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเธอมาตลอดทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
“กูขอคนที่หล่อกว่านี้ได้ไหมวะไอ้เจย์หน้ากวนตีนอย่างไอ้โอมกูชอบไม่ลงจริงๆ”
หม่อนไหมหันมาบอกเจย์ที่เอาแต่ยิ้มล้อเลียนเมื่อเห็นเธอจ้องมองโอมไม่วางตา
“หล่อกว่าไอ้โอมก็ผู้ชายที่เดินตามหลังมันไงลูกพี่ใหญ่ของพ
