หลายวันมานี้ ฉันฝึกซ้อมอย่างหนักเพื่อเข้าร่วมการประกวดดาวเดือน นอกจากฝึกซ้อมในการเดินการตอบคำถามที่มหาลัยจนมืดค่ำแล้วยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่ฉันต้องแอบฝึกซ้อมภายในห้องคนเดียว นั่นคือการเล่นกีตาร์และร้องเพลง ไม่เพียงแค่ฝึกเพื่อประกวดเท่านั้นแต่เพลงที่ซ้อม ยังอยากมอบให้ใครบางคนอีก
@วันประกวด
"พี่กลับก่อนนะ ไว้เจอกันตอนประกวด"
"ขับรถกลับดีๆนะคะ"
ฉันให้พี่เขากลับคอนโดก่อนเพราะกว่างานจะเริ่มก็อีกหลายชั่วโมง
วันนี่ฉันเดินทางมามหาลัยตั้งแต่เช้ามืดโดยให้พี่ฟาโรห์มาส่ง เพราะชุดแรกที่ต้องใส่คือชุดไทย ซึ่งต้องใช้เวลาพอสมควร
09.00
ตอนนี้จูเนียร์อยู่ในชุดไทย เบอร์3 เธอสวยเหมือนกับเจ้าสาวผิวขาวๆตาโตๆอยู่ในชุดไทยสีชมพูโอรส วันนี้เธอสวยโดดเด่นเป็นพิเศษ ความออร่าพุ่งมากผมมองไม่เห็นใครเลยจริงๆ เธอเดินโชตัวหนึ่งรอบ พอมาถึงหน้าเวทีเธอหยุดเดินใช้มือเท้าสะเอว1ข้างแล้วฉีกยิ้มกว้าง พวกผู้ชายที่นั่งรอดูการประกวดส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด โดยเฉพาะผู้ชายจากคณะวิศวะ
จะไม่ให้กรี๊ดกร๊าดได้ไงเธอยิ้มกระชากใจขนาดนั้น ถ้าไม้ใช่การประกวดนะยิ้มแบบนี้ต้องโดนจับตีก้นแน่ๆ
การประกวดยังดำเนินไปต่อเนื่องจนมาถึงการแสดงความสามารถ
"คิวต่อไปเชิญน้องจูเนียร์ จากคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ขอเสียงปรบมือดังๆค่ะ"
หลังจากพิธีกรเอ่ยจบ เสียงปรบมือโห้ร้องก็ดังขึ้น พร้อมกับสาวน้อยชื่อจูเนียร์ ที่อยู่ในชุดไปรเวท เสื้อยืดแบรนด์ดัง ถูกเก็บชายเสื้อไว้ด้านในของกางเกงยีนขายาวเอวสูงสีซีดแต่งขาด ปล่อยผมดัดลอนใหญ่เต็มแผ่นหลัง มีกิ๊บติดผมด้านข้างเป็นรูปดาวฝั่งละ2ตัว รองเท้าผ้าใบสีขาวคู่โปรด แขนขาวเนียนสวมใส่นาฬิกาเรือนแพง แต่งหน้าบางเบาดูสดใส ปากชมพูระเรื่อ บอกความเป็นตังของตัวเองชัดเจน เดินออกมาด้านหน้าเวทีพร้อมกับกีตาร์ตัวโปรด ราคาเกือบ6หลัก เมื่อมาถึงด้านหน้าเวทีสาวน้อยก็นั่งบนเก้าอี้ที่ทีมงานเตรียมไว้ให้ และขยับไมค์ให้พอดี
"สวัสดีค่ะ"เธอพูดสวัสดีพร้อมกับคลี่ยิ้มหวาน
"กรี๊ด/วู้วววว/วู้วววว"เสียงตะโกนแซวจากด้านหน้าเวทีดังกึกก้อง เธอยิ้มหวานก่อนจะพูดต่อ
"ฝากเป็นกำลังใจให้กับจูเนียร์ เบอร์3จากคณะวิศวะกรรศาสตร์ด้วยนะคะ"เธอพูดแล้วก็ฉีกยิ้มหวานไปอีกที
(กรี๊ด/วู้ววววววว)พร้อมเสียงปรบมือและเธอยังพูดต่อ
"วันนี้ไม่ชนะไม่เป็นไร แค่อยากมอบบทเพลงสื่อความหมายแทนใจฝากไปให้ใครบางคน"
(กรี๊ดดดด/วู้ววว/เป็นผมได้ไหมครับ)
เธอพูดพร้อมหันมาสบตากับผมและยิ้มหวานขยี้ใจมาให้ ถ้าผมไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไป น้องคงมอบให้ผมอิอิ
"น้องจูเนียร์ของพี่กันต์โคตรสุดหวะ"ไอ้กันต์พูดแล้วยิ้มค้างมองไปยังสาวน้อย
"ของกู"ผมพูดแล้วส่งสายตาดุไปให้มัน"
"5555ไอ้นี้แม่งโคตรหวงสาดดดด"
พูดแล้วแม่งก็หัวเราะผมเสียงดัง เสียงดีดกีตาร์ดังขึ้น ทุกคนและรวมถึงผมที่นั่งอยู่ด้านหน้าสุดก็นิ่งฟัง เธอมองสบตากับผม เราสบตากันต่างคนต่างมองและยิ้มให้กันเหมือนจะสื่อความหมาย
" มีคนตั้งมากมายเข้ามาในชีวิต แต่ทำไมเธอคนนี้มันโดนใจจัง ถ้าหากว่าเธอต้องการมาเป็นแฟนฉัน มีคำถามและสิ่งที่อยากให้เธอทำ
เพื่อย้ำความชัดเจน สัญญากับฉันได้ไหมถ้าเรามาเป็นแฟนกัน มีบางอย่างและเรื่องที่สำคัญ ที่เธอต้องรู้เอาไว้
*เป็นแฟนกับฉัน กฎข้อแรกคือห้ามนอกใจ ข้อที่สองคือห้ามไปมองใคร ห้ามดึงใครเข้ามาแทนที่ฉัน ข้อสามก่อนเธอนอนให้คิดถึงกัน บอกฝันดีทุกคืนก่อนหลับฝัน ฮือ ฮือ และสุดท้ายคือห้ามทิ้งกัน ให้เธอมีแค่ฉันคนเดียวตลอดไป
*สัญญากับฉันได้ไหมถ้าเรามาเป็นแฟนกันมีบางอย่างและเรื่องที่สำคัญ ที่เธอต้องรู้เอาไว้หือ ฮือ
*เป็นแฟนกับฉัน กฏข้อแรกคือห้ามนอกใจ ข้อที่สองคือห้ามไปมองใคร ห้ามดึงใครเข้ามาแทนที่ฉัน ข้อสามก่อนเธอนอนให้คิดถึงกัน บอกฝันดีทุกคืนก่อนหลับฝัน ฮือหือ และสุดท้ายคือห้ามทิ้งกัน ให้เธอมีแค่ฉันคนเดียวตลอดไป
เพลง กฎของการเป็นแฟนฉันบังฟู
เพลงจบลงเสียงปรบมือและกรีดร้องโฮแซวยังดังไม่หยุด คนตัวเล็กทั้งร้องและมองสบตากับผมตลอดเวลา ผมหลงเสนห์ผู้หญิงคนนี้เข้าจังๆ เวลาเธอร้องช่างดูมีเสนห์ดึงดูดสายตาใครหลายๆคนมองเธอไม่วางตา รอยยิ้มนั่น หน้าตาจิ้มลิ้มหน้าหยิก เสียงกีตาร์ที่เคล้าคลอผสานกับเสียงเพราะที่เธอร้อง หึมมมมบอกได้คำเดียวเกินต้าน
"ต่อไปจะเป็นการมอบดอกกุหลาบเพื่อค้นหารางวัลขวัญใจมหาชนนะคะ รักใครชอบใครนำดอกไม้ไปวางในตะกร้าด้านหน้าแต่ละท่านได้เลยมีเวลา5นาที"
เมื่อพิธีกรพูดจบ คนก็ทยอยนำดอกกุหลาบมาวางฉันไม่ต้องการของใครเลยฉันได้แต่แอบลุ้นว่าพี่ฟาโรห์จะให้ดอกกุหลาบฉันไหมนะ ฉันรอแค่ของพี่เค้า ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจเต้นระส่ำพี่เขาไม่ลุกมา จนคนที่้เดินเอาดอกไม้มาให้กลับไปนั่งกันหมด จมูกฉันตอนนี้คงกำลังแดง
ใช่ฉันกำลังจะร้องให้ก้มหน้า มองลงดูตะกร้าดอกไม้ ไม่มองหน้าพี่ฟาโรห์อีกเลย แต่จู่ๆก็มีเสียงกรี๊ดดังขึ้นทั่วหอประชุม
(กรี๊ด/กรี๊ด/กรี๊ด)พอฉันแหงนหน้าขึ้นไปมอง พี่ฟาโรห์เดินมาด้านหน้าพร้อมกับดอกกุหลาบสีแดงช่อโต เดินมาหยุดตรงหน้าฉัน เราสบตากัน พี่เขายิ้มกว้างมาก ท่ามกลางเสียงกรี๊ดและเสียงพิธีกรเอ่ยแซวไม่หยุด
พี่ฟาโรห์ ยื่นดอกไม่มา ฉันก็มลงไปรับดอกไม้ช่อโต
"อือ พี่อะนึกว่าจะไม่ได้ดอกไม้จากพี่ซะอีก" ฉันพูดออกไปอย่างคนน้อยใจ
"พี่มาแล้วนี่ไงครับ วันพิเศษของแฟนพี่จะมองข้ามได้ไง"
"ขอบคุณค่ะ"ฉันรับดอกไม้ช่อโตมากอดไว้แน่น ถึงวันนี้จะแพ้ชนะไม่สำคัญสิ่งที่สำคัญคือพี่ฟาโรห์ จะชัดเจนกับฉันแค่ไหน
"เอาละค่ะ การประกาศผลรางวัลจะเริ่มขึ้นแล้ว "เรายืนลุ้นจับมือกัน ทุกคนยืนเรียงกันหน้าเวที
"และขวัญใจมหาชนได้แก่ น้องจูเนียร์ จากคณะวิศวะค่ะ "
(กรี๊ดๆๆๆๆ )เสียงปรบมือยินดี และเสียงกองเชียร์ของพี่ๆทีมช่างที่ดูแลฉันกอดคอกัน กระโดดด้วยความดีใจ"
"และต่อไปนี้เป็นตำแหน่งดาวและเดือน ไม่ใช่แค่สวย ไม่ใช่แค่หล่อ แต่ตำแหน่งนี้ ความสามรถ และการตอบคำถามต้องโดดเด่น และตำแหน่งเดือนปีนี้เป็นของ น้องเฟิร์ส จากคณะวิศวะกรรมศาสตร์ค่า!!"
"กรี๊ดดดดด/กรี๊ดดดดดด"เสียงเชียร์ดังสนั่นหวั่นไหว
"และตำแหน่งดาวปีนี้ได้แก น้องจูเนีย์จากคณะวิศวะกรรมศาตร์ อีกเหมือนกันค่าาา"
"กรี๊ดดดด/กรี๊ดดดดดดด)น้ำตาฉันแทบไหลมองเห็นกองเชียและพี่ๆกระโดดดีใจกันใหญ่
และที่สายตาฉันโฟกัสแทบจะตลอดเวลาคือพี่ฟาโรห์ พี่เขายิ้มไม่หุบเลย
"เอาละค่ะก่อนปิดงานวันนี้ หลายคนกระซิบมาว่า ดาวและเดือนของเราโสดกันรึเปล่า
"วุ้วววว/วุ้ววววว"ครั้งนี้เสียงแซวดังขึ้นอีกครั้งแต่ฉันกับตื่นเต้นกว่าก่อนหน้านี้ตึกตักตึกตัก
"น้องเฟิร์สคะ น้องเฟิร์สมีแฟนรึยังค่ะ"
"กรี๊ดดดดด/กรี๊ดดดดด"
"ผมก็มีคนคุยนะครับแต่ยังไม่ถึงขั้นแฟน ตอนนี้ดูๆกันอยู่ครับ"
"กรี๊ดดดด/กรี๊ดดดดด)
"เอาละค่ะแสดงว่ายังพอมีหวัง ส่วนคนนี้น้องจูเนียร์เรียกว่าม้ามืดเลย เป็นปีแรกที่วิศวะได้รางวัลนี้ และที่สวยมงลง ความสามารถโดดเด่นคำนี้ไม่เกินจริง สวยๆแบบนี้ น้องมีแฟนรึยังคะ"
พิธีกรพูดจบ เสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นอีกรอบฉันมองไปยังพี่ฟาโรห์ เขาพยักหน้าเพื่อส่งสัญญาณ
"มีแล้วค่ะ"เสียงโอ๊ยยยยเหมือนผิดหวังดังขึ้น
"น้องบอกได้ไหมค่ะ ว่าเค้าคนนั้นเป็นใครเรียนอยู่คณะไหน"ฉันถือไมค์ไว้แน่นหันไปยิ้มให้พี่ฟาโรห์ ท่ามกลางเฮียเอเดนส์ พี่กันต์พี่เหนือและเพื่อนๆของฉัน มองสบตากับพี่ฟาโรห์ ใจเต้นโครมคราม
"พี่ฟาโรห์ วิศวะปี3ค่ะ "
(กรี๊ดโดดด/กรี๊ดดดดดดด)เสียงดังอื้ออึง
"เอาละคะ คนไหนชื่อพี่ฟาโรห์ กรุณายืนขึ้นและวิ่งมารับน้องลงจากเวทีหน่อยค่ะ"
สิ้นเสียงพิธีกร พี่ฟาโรห์ยืนเต็มความสูงหันหลังกลับไปโบกไม้โบกมือและยิ้มกว้าง เสียงกรี๊ดดังยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เขาดูหล่อและมีเสน่ห์จริงๆ ไม่นานพี่เค้าสาวเท้ายาวมาถึงตัวฉันและจูงมือลงเวทีไป