รักสุดร้าย

9

17.

ไวน์แดงสองแก้ว วางคู่กัน บนโต๊ะกลาง หญิงสาวนั่งกอดหมอนอิง อยู่อีกมุมหนึ่ง ส่วนชายหนุ่มอีกคน นั่งอยู่อีกด้านของโซฟา

" อยากเลิกทำงานไหม " เค้าถามออกมา เพราะอยากรู้

" ตอบจริงๆ หรือ ตอบลูกค้าคะ " เธอย้อนถามเค้า แล้วยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม

เค้าหัวเราะออกมา ในทันที เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ

" มีลูกค้าหลายคน อยากเลี้ยงดู ใบชา เสนอบ้าน เสนอรถ เสนอเงินเดือนให้ ใบชาก็เลย ตอบไปว่า ใบชาชอบทำงานมากกว่า ไม่อยากเป็นเด็ก ของใคร แต่ความจริงแล้ว ใบชาอยากเลิกนะคะ อยากไปอยู่ที่เงียบๆ มีบ้านหลังเล็กๆ อยู่กับธรรมชาติ ไม่ต้องแต่งหน้า ไม่ต้องแต่งตัวสวย ให้ใครมอง อาจจะเป็นอยู่แบบธรรมดา ไม่หรูหรา แต่มีความสุข "

เธอบอกเล่า ความฝันของเธอ ชีวิตธรรมดาที่เธอ ใฝ่ฝัน มีบ้านอุ่น มีข้าวกิน สามมื้อ ไม่ต้องอดอยาก ไม่ต้องแย่งชิง ไม่ต้องปั้นหน้า แต่ก็ยาก จะทำ

" ก็ลาออก แค่นั้น" คนที่มีทุกอย่างพร้อมแล้ว บอกกับเธอ

" ง่ายขนาดนี้ก็ดีสิคะ " เธอตอบเค้า แล้วมองไปรอบๆ ห้อง

" เผื่อ นายหัว ยังไม่รู้ นายของใบชา เค้าก็อยากได้จิ้น ของใบชา เหมือนกัน แล้วที่เค้า ปล่อยใบชา เอาไว้อย่างนี้ เพราะเค้ามั่นใจว่า ในอีกไม่นาน เค้าจะต้องได้ ใบชา แน่นอน "

คนที่รู้ตัวเองว่า สักวัน เธอจะต้องเป็นผู้หญิงของเจ้านาย บอกเล่า เรื่องราว ให้เค้าได้ฟัง

เจ้านายของเธอ ไม่ใช่คนเลว แต่ก็ไม่ใช่คนดีที่สุด ทุกอย่างที่เค้าทำ มีเป้าหมาย มีผลประโยชน์ และ มีแผนการ เมื่อเค้ารู้สึกได้ว่า เค้าพร้อมจะให้เธอลงจากตัวท้อป สุดของร้าน เค้าก็ดึงเธอ ไปข้างกายเค้า และเธอ ก็คิดว่า เธอคงจะไปที่ไหน ไม่ได้อีกแล้ว จนกว่า เค้าจะเบื่อเธอ

ใบชารู้ทุกอย่าง แต่ก็พยายามดูแลตัวเองอย่างดี เธอตั้งใจทำงาน เก็บเงิน ไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือย ไม่เที่ยวเตร่ ไม่ทำอะไร ที่ไม่ดี กับตัวเองเพื่อ รอเวลา จะไป

" เจ เค้าก็ดูใช้ได้ "

" ในฐานะ เจ้านาย เพื่อน หรือ คนรู้จัก เจ้านายของใบชา ก็ดีค่ะ แต่ในฐานะแฟน หรือ สามี คุณเจ ไม่ใช่แฟนที่ดี ของใครสักคน แน่นอน "

" แฟนที่ดี ของใบชา ต้องเป็นยังไง "

18.

" แฟนที่ดี ของใบชา ต้องเป็นยังไง " เค้าย้อนถาม แล้วเดินมาเท ไวน์เพิ่ม ขยับเข้ามาใกล้

" ใบชายังเด็ก ยังไม่มีแฟนสักครั้ง ดังนั้น แฟนใบชา ต้องมาตรฐานสูงมาก " เธอรับแก้วมาจากเค้า แล้วมองคนตัวสูง ที่อยู่ข้างๆ

" ต้องหล่อค่ะ ใบชาชอบคนหล่อ" เธอตอบแล้วยิ้ม

" ต้องมีการมีงานทำ เป็นคนมีความรับผิดชอบ ใจดี เอาใจเก่ง รักใบชามากๆๆๆๆๆๆ แล้วก็มองเห็นแค่ใบชาคนเดียว ไม่เจ้าชู้ "

" นั่นคนจริงๆ ใช่ไหม หรือ พระเอกซีรี่ย์ " คนที่ดับฝันเธอ สนิท ถามค้าน

" คนจริงๆ นี่แหละค่ะ ตัวเป็นๆด้วย "

เธอค้อนเค้า เพราะรู้สึกว่า เค้ากำลังถอดแว่นตาสีชมพูของเธอออก อย่างกระทันหัน ทำไมถึงคิดว่า ไม่มีละ ผู้ชายแบบนี้

" ผู้ชายแบบนั้น หายาก " คนโตกว่าสิบกว่าปี เตือนเด็ก ที่ยังไร้เดียงสา

" หายาก แต่ไม่ใช่ว่า จะไม่มี เพียงแต่ว่า คนแบบนั้น คงไม่มาหาผู้หญิง ที่จะเป็นแม่ของลูก ในคลับ ก็เท่านั้นเองค่ะ ใบชารู้ดี "

เธอยอมรับความจริงทุกอย่าง แล้วก็ยกแก้วไวน์ดื่ม สบตากับเค้า ที่นั่งห่างไปไม่ไกล

" ถ้าเจอแล้ว แนะนำบ้างนะ ผู้ชายแสนดี แบบที่ใบชาบอก เพราะฉันคิดว่า งมเข็มในอันดามัน น่าจะง่ายกว่า "

เธอยิ้มหน้าจืดเจื่อนออกมาทันที แล้วนาย ทำไมไม่เป็นแบบนั้น ให้ใบชาซะเลยละคะ เธออยากจะบอกกับเค้า แต่ก็ไม่กล้า

ไวน์แดงขวดแรก หมดไปแล้ว แสงไฟข้างนอก ยังคงส่องสว่าง คนที่ใกล้จะได้เวลาเข้านอน หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋า แล้วดูเวลา

" จะตีสี่แล้ว ใบชากลับดีกว่าค่ะ "

เธอบอกกับเค้า แล้วลุกขึ้น เจ้าของห้อง ไม่รั้งตัวเธอ เอาไว้ เค้าหยิบของส่วนตัว แล้วเดินตามเธอออกมา กดโทรศัพท์เรียกลูกน้อง

" เดี๋ยวไปส่งที่คอนโด "

รถตู้ ขับออกจากคอนโดมิเนียมของเธอออกไปแล้ว เค้าไม่สัมผัส ไม่แตะต้อง เธอ อย่างที่เค้าเอ่ยปาก เอาไว้ เค้าไม่ได้อยากได้ ความสัมพันธ์ ทางใจ แค่ต้องการแค่เซ็กส์อย่างเดียว

หญิงสาวเดินเข้าห้องของตัวเอง ด้วยความรู้สึกหลายอย่าง ตีกันไปหมด เธอชอบเค้า คือ ความรู้สึกแรก และ เธอต้องลืมเค้า คือ ความรู้สึกต่อมา