“พี่หลามเห็นเสื้อซับของชบาไหม ชบาว่าซักแล้วนะ แต่ทำไมถึงไปเก็บแล้วหาไม่เจอ พี่หลามเก็บมาบ้างหรือเปล่า”
นักศึกษาสาวที่วันนี้ตื่นสายนิดหน่อยเพราะเมื่อคืนนอนดึก วิ่งขึ้นมาชั้นสองของเพนท์เฮ้าส์ ท่อนล่างใส่กระโปรงพลีทยาวไปถึงกลางหน้าแข้ง แต่ด้านบนใส่เพียงเสื้อในและก็มีผ้าขนหนูผืนเล็กที่เจ้าตัวเอามือช่วยจับไว้แล้วโป๊ะบังความโป้มา ไม่ได้นุ่งห่มมาให้มิดชิดอะไร เพราะกำลังรีบ
“อาช้างล่ะ”
ฉลามเปิดประตูตามเสียงเรียกของเธอ และร่างกายที่กำลังอยากแต่จะหลับของเขาก็ตื่นตัว เพราะเนื้อเนียนๆขาวๆมันมาโชว์เด่นอยู่ตรงหน้าอีกแล้ว ถึงเมื่อคืนจะได้เห็นได้จับแต่ดูเหมือนเขาจะไม่พอมันต้องการอีก และต้องการอยู่ตลอด
“พ่อยังไม่ตื่นเลยจ้ะ เห็นเสื้อของชบาไหม”
เด็กสาวไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวและก็ไม่ได้สนใจคนที่เปิดประตูให้เธอด้วย สายตาของเธอพยายามเล็ดลอดสอดมองเข้าไปภายในห้องของฉลาม มองหาเสื้อตัวจิ๋วของเธอ
“ไม่เห็นนะ แต่เมื่อวานชบาเพิ่งเอาเสื้อที่รีดแล้วมาแขวนให้พี่ จะลองไปดูไหมเพื่อมันจะหลงมา”
“ถ้าหาไม่เจอชบาคงไม่มีใส่ไปเรียนแน่ๆ มันเป็นตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่”
นึกแล้วก็โมโหเพราะเธอนอนก็ไม่เต็มอิ่มแถมยังต้องมาหามันให้หงุดหงิดแต่เช้า ปกติก็ซักแล้วเก็บแยกไว้เป็นอย่างดีเพราะว่ามันไม่ต้องเอาไปรีด ตัวอื่นๆที่ใส่ไปแล้วรวมถึงตัวเมื่อวานก็อยู่ในที่ที่มันควรอยู่แต่ไอ้ตัวนี้ที่ต้องใช้ใส่ไปเรียนวันสุดท้ายของสัปดาห์ดันหายไปจากที่ของมันได้เสียนิ
“พี่อยากกินฉี่ชบา”
เขานั่งลงกับเตียงนอนปล่อยเธอหาของที่หายไป แต่มันอดใจไม่ไหวทั้งที่พยายามแล้วอยู่สามวินาที เช้าๆแบบนี้ด้วย ปกติเขาก็ต้องช่วยตัวเองก่อนไปส่งเธอเรียนเป็นประจำอยู่แล้ว นี้มีของจริงเข้ามาแถมเปิดหลังโชว์มาแต่ใกล้ใครจะอดใจไหว
“พี่หลาม โรคจิต”
เสื้อก็ยังหาไม่เจอ จะไปกดน้ำร้อนใส่โจ๊กให้เขากินก็ไม่ได้ จะหิวอะไรมากมายขนาดนั้นถึงกับจะกินฉี่เธอ เย็นนี้คงต้องซื้อพวกขนมปังมาไว้ เขาหิวจะได้หยิบกินได้เลย
“แบบเมื่อคืนไง ได้ไหม”
เดินมาโอบเอวเธอพาไปนั่งที่เตียงนอนของเขา แล้วยืนมองคนนั่งอยู่ให้เต็มตา เนินอกที่ได้ดูดกินเมื่อคืนมันยังตราตรึงใจอยากจะเปิดดูอีกรอบเสียเหลือเกิน เลื่อนสายตาไปอีกนิด โหนกนูนนั้นก็เรียกร้องให้เขาเข้าไปหาอีก เสียงหวานเสียด้วย
ฉลามจ้ะ ฉลามจ้า แบบนั้นเลยก็ว่าได้
“มันยังแปลกๆเหมือนจะเจ็บนิดๆอยู่เลย”
เมื่อคืนเขาทำให้เธอสมองโล่งเช้ามาก็ดันเข้าใจบทเรียนนั้นเฉยเลยทั้งที่ไม่ได้อ่านทบทวนอะไร แต่เพราะเธอไม่เคยเอาอะไรเข้าไปตรงนั้นมันก็เลยระคายเคืองนิดๆ ทำให้ไม่นึกอยากทำอะไรแบบนั้นอีกแล้ว
“เอาลิ้นแหย่ ไม่เจ็บเหมือนนิ้วหรอก ลิ้นพี่นิ่มจะตายไป”
“สกปรก ชบากลับไปเตรียมตัวไปเรียนดีกว่า”
“พี่ไม่ให้ไป”
“พี่หลาม”
“ถอดกางเกงใน แล้วนอนลง ให้พี่กินน้ำก่อนค่อยไป รับรองวันนี้ชบาเรียนรู้เรื่องทุกวิชาแน่นอน คะแนนสอบต้องเป็นที่หนึ่งแน่ๆ”
“แต่ไม่ให้ดูดนมนะ คนบ้าอะไรดูดจนเจ็บหัวนมไปหมด”
“อื้ม นอนลงสิ”
พ่อนักวิชาการที่แสนจะมีเหตุผลพยักหน้ารับงึกๆ ไม่ใช่ไม่สนใจหน้าอกของเธอเสียที่ไหนแต่ที่รับปากได้ก็เพราะเวลามันมีน้อย ขืนทั้งกินนมกินน้ำหวานว่าที่พ่อตาได้ตื่นมาเห็นพอดี
เมื่อได้กินอะไรแล้วก็ไม่ควรตะกละควรจะกินแต่พอดี เดี๋ยวจะไม่ได้กินตลอดไป
“อื้ม”
กิจกรรมกินน้ำหวานยามเช้าก็เกิดขึ้น ฉลามจู่โจมกุหลาบแรกแย้มอย่างหิวกระหายเหมือนอดน้ำมาแบบข้ามวันข้ามคืน ชบาที่เพิ่งจะเคยสัมผัสอะไรแบบนี้เป็นครั้งที่สอง ก็เลยเก็บเสียงเอาไว้ไม่ได้ และดังมากขึ้นเรื่อยๆเพราะเขาเร่งกินน้ำหวานของเธอเร็วขึ้น
“ชูว์ อย่าเสียงดัง”
ฉลามจำเป็นต้องพักกลางยก ปากที่เลอะเทอะยกออกมาจากตรงนั้นเพื่อพูดกับเธอ ถ้าอยู่กันสองคนเขาจะไม่ห่วงอะไรเลย เธอจะร้องดังแค่ไหนก็ได้ แต่วันนี้มันไม่ใช่ ถึงห้องของเขาจะอยู่ชั้นสองและห้องของอาช้างจะอยู่ข้างล่างมันก็ไม่ปลอดภัย เกิดอาช้าหูดีขึ้นมาจะทำยังไง เดี๋ยวเกิดรู้เรื่องเข้าพาชบากลับไปอยู่บ้านเขาที่เป็นเพียงผู้ชายน่าสงสารคนหนึ่งจะทำยังไง
“มันห้ามปากไม่ได้ พี่หลามไม่ต้องกินแล้วพอเถอะ”
ใช่ว่าเธอจะอยากร้องดังแบบนั้นเสียที่ไหน ก็มีแต่เพราะเขานั่นแหละที่มาดูดมาเลียเธอจนเธอต้องร้อง แล้วยังมาให้เธอเบาเสียงอีก ถ้ามันทำง่ายแบบที่เขาบอกเธอก็ทำแล้วสิ ใครจะอยากมาแหกปากเสียงดังให้ตัวเองเหนื่อยอยู่แบบนี้
“ได้ไง ชบาจะเรียนไม่รู้เรื่องนะ มันค้างเติ่งแบบนี้ พี่ไม่ยอม”
พอรู้ตัวว่าอาจจะอดกินสองมือหนาก็รีบช่วยกันล็อกขาทั้งสองข้างของเธอให้นิ่งอยู่กับที่ มองหน้าเธอสลับกับใจกลางสาวสีอมชมพูของเธอ เสียดายแทบดิ้นตายตรงนี้เลยล่ะถ้าไม่ได้ไปต่อ ก็มันทั้งน่ากิน คนให้กินก็น่ารัก
“แต่ชบายอม ชบาห้ามเสียงตัวเองไม่ได้”
“อ้าปาก”
“อื้อ”
ยังไม่ทันได้อ้าปากเลยก็มีบางสิ่งยัดเข้ามาในปาก สองมือกำลังจะเอามันออกจากปากก็ดันโดนเข้าคว้าไปกดไปกับที่นอน มองไม่เห็นเลยว่าเขาเอาอะไรมาใส่ปากของเธอ แต่ก็เริ่มพอจะเดาได้เมื่อมันมีกลิ่นของตัวเธอเองอบอวลอยู่ในปาก
กางเกงในสีชมพูของฉันนั่นเอง
“ขาดใจแต่เช้าแน่ๆ หวานขนาดนี้ พ่อจะเลียให้น้ำแห้งหมดบ่อเลยคอยดู”
ฉลามเอาศีรษะของเขาคั่นระหว่างสองขาของเธอเอาไว้ ไม่ให้มันหนีบเข้าหากัน ใช้ปากกับลิ้นบรรเลงเพลงรักเล็กๆเพื่อให้ได้กินน้ำหวานจากเธอ แต่มันก็ค่อนข้างยากเอาเรื่องอยู่เหมือนกันเพราะชบาจะหนีบขาเข้าหากันท่าเดียวเลย นี่เขาก็โดนหนีบจนหูจะหลุดติดขาอ่อนของเธออยู่แล้ว
“อื้อๆๆๆ”
สองมือจิกผ้าปูที่นอนที่เพิ่งจะเอามาเปลี่ยนเองกับมือเมื่อวันก่อน ฟันขบกัดกางเกงในของตัวเองในปากแทบขาด อาการปวดฉี่เช้านี้หนักหนากว่าเมื่อคืน ทรมานแทบขาดใจ ขาก็หุบเข้าหากันไม่ได้มันติดหัวเขาทรมานยิ่งขึ้นไปอีก
ไม่ได้กลั้นฉี่แต่มันเหมือนฉี่ไม่ยอมออกเสียที เขาเอาลิ้นทำอะไรก็มองไม่เห็นกระโปรงมันกันบังอยู่ อึดอัดทรมารเป็นบ้าเลย
ลิ้นของฉลามแผ่ออกกว้าง แตะตรงยอดเม็ดทับทิมแล้วลากยาวลงล่าง พักกลืนน้ำลายชิมความหวานที่ติดลิ้นมา แต่ไม่เอาศีรษะออกห่างจากตรงนั้น เดี๋ยวเด็กได้ทีหนีบขาเข้าหากัน เขาก็ต้องเหนื่อยหาอุบายให้เด็กอ้าขาอีกรอบหนึ่งอีก
สีดอกไม้ของเธอค่อนข้างเข้มกว่าสีผิวนิดหน่อย แต่สวยเพราะมันเป็นดอกไม้ที่เพิ่งได้เบิกบานเมื่อเจอกับเขา และก็หวานหอมอร่อยเมื่อได้ชิมตั้งแต่ครั้งแรก
เมื่อกลืนน้ำหวานของเธอลงคอจนหมด ลิ้นร้ายก็แผ่ออกกว้างอีกครั้ง แตะตรงด้านล่างที่ฝีเย็บของเธอ ลากยาวขึ้นด้านบน พักตรงเม็ดทับทิม
สายตาเหลือบมองคนที่นอนหายใจรินๆ อย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะ
ระรัวลิ้นสากใส่เม็ดทับทิมของเธอ เร็วๆเหมือนกำลังปาดป่ายกินไอศกรีมตอนที่มันถูกลมพัดกำลังไหลกลายเป็นน้ำ เขาต้องรีบเร่งกินเพราะไอศกรีมอาจจะหกใส่มือที่ถืออยู่ เขาเร่งจังหวะเร็วเหมือนแบบนั้นเลย
“อื้อ”
มือเล็กที่ถูกเขาตรึงเอาไว้หงายฝ่ามือขึ้นมาจากที่นอนจิกเล็กลงบนหลังมือของเขา เธอปลดปล่อยออกมาแล้ว น้ำของเธอก็ไหลออกมา ตรงรูนั้นขมิบเธอรับรู้ แต่เขากลับไม่หยุดลิ้นและไม่ใช่แค่เลียแต่เธอรู้สึกว่าเขาดูดเหมือนดูดหัวนมเธอ ไม่พักเหมือนเมื่อคืน จนเธอเสียวหัวหน่าวกับรูนั้นอีกรอบหนึ่งเหมือนจะขาดใจยังไงไม่รู้มันเหนื่อย มันหายใจไม่สะดวก
“อื้ม หวานจริงว่ะ”
ผละออกจากเม็ดยอดของเธอก็ลงมาดูดกินน้ำหวานที่รูสวาทของเธอ ออกแรงดูดจนเสียงดังจ๊วบจ๊าบจนน้ำของเธอแห้งคอดไม่มีไหลออกมา มันขาดสายไปแล้วแต่เขายังไม่อิ่ม
“อะ อื้อ อื้อ”
“อื้ม ชื่นใจจริงๆ”
พ่อฉลามบุกใช้ลิ้นทั้งเลีย ทั้งดูดอยู่กับชบาน้อยจนเกิดน้ำใสๆไหลเยิ้มออกมาอีกรอบ เขารีบดูดกินน้ำของเธอลงคออย่างอร่อยในรอบสองนี้ และก็พักอย่างตัดใจเพราะเดี๋ยวเธอไปเรียนสายและก็เหตุผลที่รู้ๆกันว่าเพนท์เฮ้าส์นี้ไม่ได้มีแค่เขากับเธอ
“กางเกงในเปียกหมดเลย”
โดยเขาปล่อยให้เป็นอิสระก็รีบลุกขึ้นนั่ง ถกกระโปรงของตัวเองกลับที่เดิม ให้มันปิดของที่กำลังเต้นตุ๊บๆอย่างน่าประหลาดนั้น ดึงกางเกงในออกมามองด้วยความเสียดาย เพิ่งซักไปเมื่อวานใส่ได้ไม่ถึงชั่วโมงก็ต้องเอากลับไปซักอีกแล้ว ยังใส่ไม่คุ้มค่าผงซักฟอกที่ซักไปเลย
“แล้วหาเสื้อเจอไหม”
ฉลามเข้ามาคลอเคลียเธอเหมือนเดิม ไม่ยอมห่างไปไหน มองนู้นมองนี้ในตัวเธอแล้วก็หนีไม่พ้นมองอกอวบอิ่มของเธอที่ตอนนี้มันไม่มีอะไรมาปกปิด ผ้าขนหนูผืนเล็กจิ๋วมันตกลงไปอยู่กับพื้นตั้งนานแล้ว นับเป็นอาหารให้ดวงตาของเขาได้อิ่มเอมแต่เช้าจริงๆ
“ยังไม่ได้หาเลย แต่ชบาไม่ใส่แล้ว เหนียวตัวแบบนี้ใส่ไปก็รำคาญแย่”
ชบาทำหน้าบูดใส่เขา กับถอนหายใจแรงๆ เพราะเสื้อตัวนั้นเธอถึงเหนื่อยแบบนี้ เขายังมาถามหามันอีก ก็รู้อยู่ว่าเธอได้ทันหาเสียที่ไหน ก็มานอนเอาขาหนีบหัวเขาอยู่บนเตียงนี้ยังไม่ได้ไปไหนเลย
“ไม่ได้นะ เสื้อนักศึกษามันบางจะตายไป ใครเห็นนมเข้าจะทำยังไง”
เห็นนมเธอเคลื่อนไปมาตามแรงหายใจ มันช่างเด้ง ช่างอวบ และก็ขาวราวกับหยวกกล้วย เขาจะยอมให้ใครมาเห็นไม่ได้ ขนาดเขาที่นิสัยโคตรจะดีเห็นแล้วยังอดใจแทบไม่ไหว เกิดไอ้พวกเด็กมหาลัยนิสัยแย่ๆพวกนั้นมาเห็นมันต้องเกิดอารมณ์แน่ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาไม่มีทางยอม นมนั้นเป็นของเขาและเขาก็หวงของมากๆด้วย
“มีเสื้อในอีกตั้งตัวหนึ่ง ใครจะมองเห็น”
เธอก้มลงขยับเสื้อในลายดอกไม้เล็กๆที่มีสีพื้นเป็นสีขาวให้เขาดู มันแน่นหนาและก็ปกปิดเป็นอย่างนี้ ไม่รู้ว่าเขาจะกังวลใจอะไรหนักหนา ยังไงเสียนมของเธอไม่มีท่าดิ้นจนหลุดออกมานอกเสื้อในแน่นอน
“เอาเสื้อพี่ไปใส่ก่อน ห้ามเถียง ถ้าเถียงพี่จะจับเลียอีก เลียให้ขาดใจไปเลย”
คนอย่างฉลามไม่เคยต้องลุกหนีใครเพราะเขานั้นเป็นนักเลง กล้าได้กล้าเสีย แต่เขาต้องลุกหนีเธอ ลูกชายของเขามันผงกหัว มันอยากออกมา มันอยากกินเธอ จวนเจียนจะทนไม่ไหวพอๆกับเต้าอวบๆของเธอที่อยากจะออกมาหายใจด้านนอกนั่นแหละ
“ไอ้พี่หลามบ้า”
ใครจะไปกล้าลองดีกับเขา ที่เขาเลียเมื่อกี้ก็พอได้รู้แล้วว่ามันขนาดไหน เธอหายใจแทบไม่ทันอยู่ตั้งหลายครั้งและถ้าคนจริงจังอย่างเขาประกาศออกมาขนาดนี้เธอไม่รอดแน่ ได้ตายคาปากคาลิ้นเขาแน่ๆ
รับเสื้อกล้ามของเขาเอามาใส่แล้วเดินกลับห้องของตัวเองไปก่อนที่พ่อจะตื่น เธอไม่อยากฟังพ่อบ่นยาวๆถ้าเห็นว่าเธอมาที่ห้องของฉลาม มันไม่ได้มีอะไรเกินเลยยังไงเธอก็จะตั้งใจเรียนให้จบแต่พ่อก็มักคิดมากจนเธอมักต้องหลบๆไม่เข้าใกล้เขามากเวลาพ่ออยู่