ครืดดดด
ประโยคชักชวนถูกส่งไปเพียงสิบวินาทีเท่านั้น หน้าจอมือถือก็ปรากฏการโทร.ผ่านเมสเซนเจอร์ เป็นสี่นั่นเองที่ดูจะรีบร้อนเป็นพิเศษจนฉันต้องกดรับสาย
ทว่ายังไม่ทันได้เอ่ยคำว่าฮัลโหล ก็เป็นพ่อหนุ่มคลั่งรักที่กรอกเสียง
[จริงเหรอ?] สัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นในน้ำเสียง
“หมายถึงเรื่องไหนล่ะ”
[ก็ที่ชวนไปห้อง ไม่ได้พิมพ์ผิดแน่?]
“พิมพ์ถูกแล้วนะ” ฉันยืนยันเพื่อให้เขาหายเคลือบแคลง “เราตั้งใจชวนนายมาห้องเอง มาดู Netflix กันไรงี้”
[…] ได้รับคำยืนยันจากฉันแล้วปลายสายก็เงียบไป มีเพียงลมหายใจกระชั้นกระโชกของอีกฝ่ายที่ดังเล็ดลอดเข้ามา
“นาย เงียบทำไม” ช็อกตายแล้วหรือเปล่าเนี่ย กะอีแค่สาวชวนมาห้อง
[ตกใจอยู่] ปลายสายยอมรับอย่างไม่อ้อมค้อม
“เวอร์จังนะนายเนี่ย” ฉันหลุดขำแม้จะจินตนาการใบหน้าของเขาในตอนนี้ไม่ค่อยออกก็ตาม
[ไปได้จริง ๆ เหรอ] ถามย้ำประโยคคล้ายเดิมเหมือนอยากได้รับคำยืนยันอีกสักรอบ
“เอ้า
