หนึ่งชั่วโมงต่อมา
หลังเคลียร์ห้องเสร็จสิ้น สี่ขอใช้ห้องน้ำเพราะอยากชะล้างเหงื่อไคล ด้านฉัน (ที่ช่วยได้แค่สิบนาทีก็ถูกไล่ให้ไปนั่งเฉย ๆ) ไม่ซีเรียสจึงอนุญาตให้เขาใช้ได้ตามสะดวก เพราะคงไม่โอเคแน่หากให้เขามานั่งดูซีรีส์ด้วยกันในสภาพเหงื่อโชก แม้จะไม่มีกลิ่นเหม็นสาบเลยก็เถอะ
คือมันมีจังหวะที่เราอยู่ใกล้กันโดยบังเอิญตอนทำความสะอาดห้องน่ะ จึงเผลอได้กลิ่นน้ำหอมผสานกลิ่นเหงื่ออ่อนจาง เคล้ากับกลิ่นบุรุษเพศอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาเข้า เลยได้ข้อพิสูจน์ว่าต่อให้สภาพจะเหมือนวิ่งรอบสนามมาหมาด ๆ แต่ไม่มีกลิ่นชวนให้หงุดหงิดเลย
ยังนึกแปลกใจจนถึงตอนนี้ว่าผู้ชายคนหนึ่งจะไม่มีกลิ่นเหม็นตอนเหงื่อออกได้ยังไง
เวอร์เกินไปมาก
หลังจากปล่อยให้สี่เข้าไปทำธุระในห้องน้ำ ตัวฉันที่นั่งเล่นอยู่บนโซฟาก็ถือโอกาสเปิด MacBook ไล่ดูว่ามีซีรีส์เรื่องไหนน่าสนใจบ้าง
ทว่าใช้เวลานานหลายนาทีก็ไม่มีเรื่องไหนคลิกกับจริตตัวเองเท่าท
