สถานการณ์เริ่มตึงเครียดเมื่อนิชาดาจ้องหน้าพนักงานทั้งสองคนเอาเป็นเอาตาย สองสาวเริ่มตัวสั่นบีบน้ำตาให้ไหลไปตามบทนางเอกที่ตนเองเคยใช้มาตลอดชีวิต
“นิ่งกันทำไมล่ะคะเล่าสิ” สายตากดดันจ้องอยากฟังเรื่องเล่าจากปากนางเอกจอมดราม่าคนนี้เหลือเกินว่าในหัวของหญิงสาวนั้นกำลังคิดอย่างไรอยู่ถึงได้มั่นใจว่าเธอหึงหวงปราบนัก
คงใช้วิธีเก่า ๆ คือเสริมนั่นเติมนี่ร้องไห้ไปเล่าไปให้คนสงสารนั่นแหละแต่ดูท่าครั้งนี้จะไม่ได้ผล
“คุณนาน่าเข้ามาโวยวายทำร้ายคุณปราบกับแพรก็เพราะเข้าใจผิดไม่ใช่เหรอคะ แพรแค่อยากอธิบายว่าจริง ๆ แล้วแพรกับคุณปราบไม่ได้เป็นอะไรกันค่ะ”
เธอเล่าให้ตัวเองดูถูกรังแกมากที่สุดด้วยการอธิบายเรื่องระหว่างตนเองกับเจ้านายหนุ่ม
“ไหมเป็นพยานให้แพรได้ค่ะ แพรกลัวคุณนาน่ามากไม่กล้ายุ่งกับคุณปราบหรอกค่ะ”
ทอไหมมองปราณครู่หนึ่งก็รีบใส่ไฟหวังให้ท่านประธานเกลียดชังพฤติกรรมภรรยา เธออยากให้ทั้งสองหย่ากันไปเลยยิ
