หลินหลินกลับมาถึงคอนโดส่วนตัวด้วยอาการเมามาย เดินเซไปเซมาจนเข้ามาถึงในห้องอาบน้ำ
หญิงสาวค่อยๆถอดเสื้อผ้าที่สวมอยู่บนลำตัวของตนออกอย่างทุลักทุเล
เธอถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ทีละชิ้น จนหมด ก่อนจะเดินตัวเปลือยไปหยุดอยู่ที่อ่างน้ำขนาดใหญ่เพื่อกดน้ำให้ไหลออกมา
เธออยู่คอนโดแห่งนี้คนเดียว
ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรับใช้ ไม่มีพี่เลี้ยง
ไม่มีใครเลยที่อยากอยู่กับคนอย่างเธอ
เวลารับงานแสดงหรืออีเว้นท์จะเป็นหน้าที่ของบริษัทเท่านั้น
เธอแค่เพียงทำตัวสวยๆรับงานตามใบสั่ง
"ไม่มีใครอยากอยู่ด้วยก็ไม่แคร์หรอก อยู่คนเดียวก็ได้"
หลินหลินบ่นพึมพำขณะก้าวเท้าลงอ่างอาบน้ำเพื่อแช่ตัวอยู่ในอ่างน้ำอุ่น
"ฉันจะอยู่คนเดียวไปจนตายเล้ยยย" เธอตวาดพร้อมตีน้ำอุ่นอย่างขัดใจจนน้ำแตกกระจาย
เดิมทีเธอก็ไม่ได้ร้ายกาจจนทุกคนพากันหนีอย่างนี้หรอก
เพียงแต่... จากเด็กน้อยที่น่ารักสดใสไร้พิษภัย
ต่อมาได้เจออะไรต่างๆมากมาย
ถ้ามัวแต่เป็นคนสดใสไร้พิษภัยแล้วต้องอมทุกข์
ต้องถูกเอารัดเอาเปรียบ ต้องเสียใจ ต้องเสียทุกอย่าง
ทำไมจะต้องทน
ทำตัวร้ายกาจอย่างนี้แหล่ะ เป็นทางออกที่ดีที่สุด
ไม่มีใครรักเธอ แล้วไง
แค่เธอรักตัวเธอเอง แค่รักตัวเองให้มากเข้าไว้
รักแค่ตัวเอง ก็พอ
พอแล้ว...
มันเพียงพอแล้ว
หลินหลิน...
รักตัวเอง
เห็นแก่ตัว
นั่นล่ะ...
หลินหลินมักจะท่องมันเอาไว้ภายในใจเสมอมาเพื่อใช้ในการดำเนินชีวิตในแต่ละวันจนในที่สุดมันจึงเป็นการฝังลึกที่ยากจะแก้ไข
หญิงสาวเปลือยกายนั่งแช่น้ำอุ่นอยู่อย่างนั้นด้วยอาการเมามายจากสุราที่ดื่มมาจากผับ
"อืม... หลับในอ่างน้ำซะเลยดีมั้ย" หลินหลินพึมพำในลำคอด้วยประโยคนั้นเพราะรู้สึกสบายตัวอย่างบอกไม่ถูก
มือไม้เรียวสวยของเธอก็ยกขึ้นทำท่าปัดป่ายวาดไหว้ไขว้กันไปมาในน้ำด้วยท่วงท่าสวยสดงดงามเซ็กซี่ยั่วยวน
มันเป็นนิสัย เป็นอะไรที่อัตโนมัติ
กับความเซ็กซี่ที่แสนจะยั่วยวนท้วมท้นนี่
แม้ว่าจะอยู่คนเดียวอย่างนี้
“อืม...อา...สดชื่น”
เมื่อหลับตาพริ้มอยู่ได้สักพักหญิงสาวเพียงรู้สึกได้ถึงแสงบางอย่างที่สาดส่องออกมาจากน้ำในอ่าง
เธอจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมอง
และภาพที่เห็นทำหญิงสาวต้องตกตะลึงตาโต ชะงักงัน ท่วงท่าเซ็กซี่งดงามนิ่งค้างกลางอากาศอยู่ท่านั้น
ภาพนั้น
ในอ่างน้ำของเธอ
ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่
หน้าตาหล่อเหลาไว้ผมยาวสยาย
แต่งตัวด้วยชุดจีนโบราณ
โผล่มา
โผล่มาจาก
น้ำในอ่าง
อ่างน้ำของเธอ
กรี๊ดดดด!!!