มโนราห์พยายามสาวเท้าเดินให้ทันคนร่างสูง ที่เธอเกาะแขนอยู่ มืออีกข้างยกชายกระโปรงขึ้นไม่ให้ปลายรองเท้าส้นสูงเหยียบ รู้ดีว่าถ้าล้มลงไปเขาคงไม่ช่วยแน่ เพราะฉะนั้นเธอต้องระวังตัวเองให้มาก "ฉันเดินไม่ทัน คุณเดินช้าๆ หน่อยได้ไหม" "ถ้าเดินไม่ทันก็ปล่อยสิจะเกาะทำไม" เสียงทุ้มต่ำพูดออกมาให้เธอได้ยินเพียงคนเดียว แต่หญิงสาวไม่ปล่อยถ้าเธอปล่อยคงถูกแม่ตำหนิยับแน่ หันซ้ายก็โดนหันขวาก็โดน นี่แหละชีวิตเธอ ใครมองก็ดูออกว่าเจ้าบ่าวเหมือนไม่เต็มใจแต่งงาน ส่วนทางผู้ใหญ่เจ้าสาวยิ้มระรื่นภูมิใจมากจนออกนอกหน้า งานแต่งผ่านล่วงเลยมาจนถึงช่วงสุดท้าย "เรื่องห้องหอแม่ไม่ได้จัดให้นะ เพราะคิดว่า.." ที่นางไม่ได้จัดเพราะคิดว่าแม่ฝ่ายหญิงคงจะอยากให้ใช้บ้านตัวเองเป็นเรือนหอ ทั้งสองฝ่ายไม่ได้ประสานงานกัน ก็เลยมีปัญหาเรื่องห้องหอ แต่พุดตาลก็มีแผนสำรองไว้แล้ว คือใช้โรงแรม ถ้าไม่งั้นก็ห้องนอนของเจ้าบ่าว "เรื่องนั้นไม่เ