บทที่ 15

1505 คำ

โชคดีเงินที่จำนำสร้อยเพชรไว้ยังพอเหลือ มโนราห์ก็เลยถามคนแถวนั้นว่ามีรีสอร์ทหรือโรงแรมให้พักไหม หญิงสาวเดินไปตามทางที่ชาวบ้านบอก เพราะอยู่ไม่ไกลจากบขส.ก็มีบ้านเช่า "มีห้องว่างไหมคะ" "พักกี่คน" "คนเดียวค่ะ" "กี่คืน" "คืนเดียวค่ะ" "500 บาท" "ฉันมีแต่สำเนาบัตรประชาชนนะคะ" "เอามาทำไม" "ไม่ได้ใช้เหรอคะ" "เอาแค่เงินแล้วก็เดินไปห้องมุมซ้ายเลยไม่ได้ล็อก" คนที่เฝ้าห้องแถวพูดโดยไม่ได้มองหน้าลูกค้าเลยด้วยซ้ำ เพราะมัวแต่เล่นโทรศัพท์ มโนราห์เดินมาแล้วเลี้ยวซ้ายมองว่าห้องไหนที่ไม่ได้ล็อก พอมาถึงก็เห็นวัยรุ่นกำลังนั่งดื่มกินอยู่แถวเดียวกัน หญิงสาวรีบผลักประตูเข้าไปด้านในเห็นว่ามันเป็นห้องว่างคงจะใช่ห้องนี้แน่ ทำไมชีวิตของเธอถึงเจอแต่เรื่องประหลาดแบบนี้ด้วย เข้าไปในห้องได้ก็รีบล็อกประตูให้แน่นหนา "สวยเนาะ" เสียงนี้ดังแว่วมาจากกลุ่มคนที่มองหน้าเธอตอนเข้ามาในห้อง ดีหน่อยที่ห้องนี้มีกลอนล็อกจา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม