13
“หนูดาวพอแล้ว...อาไม่ไหวแล้วนะ” อลันพูดพร้อมกับจับมือบางของเธอไว้ไม่ให้ลูบไล้ตามแขนของเขา
“ไม่ไหวอะไรคะ...หนูดาวไม่เห็นเข้าใจ” ประดับดาวพูดเหมือนไร้เดียงสา
“พอเถอะหนูดาว...วันนี้อายอมแพ้”
“อาอาร์ตแพ้หนูดาวแล้ว...คนแพ้ต้องถูกทำโทษ”
“จะให้อาทำอะไร”
“ทำอย่างนี้ไงคะ” ประดับดาวรั้งใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ จนเรียวปากของทั้งสองแนบชิดกันและนั่นทำให้ความอดทนของเขาสิ้นสุดลง อลันแทรกเรียวลิ้นเข้าหาโพรงปากของเธอที่รอรับเขาอยู่แล้ว ลิ้นสากควานหาความหวานจากเรียวปากนุ่ม พร้อมกับเกี่ยวกระหวัดจนร่างของประดับดาวสั่นสะท้าน เสียงครางเล็ดลอดออกมาจากลำคอของเธอ
“หนูดาวทำอย่างนี้ไม่ดีรู้ไหม ถ้าเผื่ออาทนขึ้นมาไม่ไหวจริงๆ แล้วหนูดาวจะเสียใจ” อลันพูดเมื่อเขาถอนริมฝีปากออกจากเรียวปากของเธออย่างเสียดาย
“หนูดาวไม่เสียใจ...ถ้าอาอาร์ตทนไม่ไหวขึ้นมาจริงๆ” ประดับดาวพูดด้วยใบหน้าที่แดงซ่าน
“หนูดาวรู้ไหมว่าพูดอะไ
