สองร่างกอดรัดผลัดเปลี่ยนกันมอบความสุขให้กัน ชายหนุ่มก้มหน้าปลุกเร้าให้คนตัวเล็กถึงฝั่งด้วยการตวัดเลียดอกไม้งามกลางกายของหญิงสาว น้ำหวานเปียกชื้นเปรอะเปื้อนริมฝีปากหยักทว่าชายหนุ่มไม่คิดจะหยุดดูดดื่มน้ำหวานนั้น เขาไม่ต่างจากผึ้งตัวใหญ่ที่กำลังกลืนกินน้ำหวานจากเกสรดอกไม้
เกรย์ไม่ได้นึกรังเกียจกับการมอบความสุขให้กับคนรัก หากมันทำให้เธอสุขสมเขาก็ยินดีทำและทำให้เธอเพียงคนเดียวเท่านั้น พายหวานไม่ใช่ที่ระบาย สิ่งที่เขาทำกับเธอเป็นการร่วมรักไม่ได้เกิดจากความใคร่เพียงอย่างเดียว พายหวานคงไม่รู้ว่าเขาใช้ความอดทนมากแค่ไหนในการไม่แตะต้องตัวเธอ
เขาไม่ใช่คนดีแต่ก็ไม่เลวระยำถึงขนาดข่มขืนผู้หญิง แม้จะพูดจาหยาบคายใส่อีกฝ่ายหลายครั้งแต่ที่เขาไม่เคยคิดทำคือข่มขืน อย่างมากก็ขู่ให้พายหวานกลัวไปอย่างนั้น ความรู้สึกเขาทั้งรักใคร่อยากได้เธอจนตัวสั่นแต่ต้องทำเป็นนิ่งไว้
“พี่เกรย์ขา อ๊ะ น้องพายเสียว อ๊าาา”
