_______________
เสียงเรียกของเธอคนนั้นทำเอาฉันต้องหยุดชะงักฝีเท้าทันที หน้าซีดอย่างหวั่นๆ
"คะ? "ฉันหายใจไม่ทั่วท้องหนักเพราะเธอมองมาที่รอยเปื้อนกาแฟบนเสื้อของฉันด้วยสายตาที่เหมือนกับกำลังจ้องจับผิดอะไรบางอย่างกับฉัน. หรือว่าเธอจะสังเกตเห็นว่าฉันไม่ได้ใส่บราชั้นใน และเธอคงกำลังจะต้องต่อว่าด่าทอฉันกลางห้องประชุมนี้แน่ๆ เลย
ฉันหันไปมองทางลูคัสอย่างหน้าซีดและตัวสั่น ทางลูคัสพอเห็นแบบนั้นเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที
"กาแฟร้อนขนาดนั้น เธอน่าจะแสบน่าดูเลยนะ"เธอพูดขึ้นก่อนจะกวักมือเรียกแม่บ้านอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเธอ
"เดี๋ยวเธอไปหยิบยาทาแผลน้ำร้อนลวก"
"และก็เสื้อตัวเชิ้ตตัวใหม่ในห้องฉัน"
"ให้เลขาคุณลูคัสไปเปลี่ยนทีนะ"เธอออกคำสั่งกับแม่บ้านคนนั้นไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง ไม่ได้ดุดันหรือข่มอะไรต่อลูกน้องนั้นทำให้ฉันเริ่มมองเธออย่างชื่นชมจริงๆ
"ได้ค่ะ คุณไอรีน"
"จะเริ่มประชุมแล้ว นายยืนทำไม?
