Chapter 22 อ่อย...ไม่ได้ตั้งใจ
พายพิณสูดความสดชื่นเข้าปอด นานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่ได้สัมผัสอากาศบริสุทธิ์แบบนี้ เธอหอบหนังสือเดินไปที่เปลสาน ‘หยุดคิดถึงเรื่องอื่น หน้าที่ของเธอคือเรียนหนังสือ’
ลมพัดเอื่อยๆ กับเสียงน้ำไหลเป็นบรรยากาศชวนนอนดื่มด่ำบรรยากาศมากกว่าอ่านหนังสืออย่างที่หญิงสาวกำลังตั้งใจทำ เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คนที่ตั้งใจจะพิชิตเกรด 4.00 ก็หลับคอพับอยู่บนเปล
‘ไม่ยักรู้ว่ามีนางไม้อยู่ตรงนี้ด้วย’ หนุ่มหล่อหุ่นสูงสมาร์ตยืนล้วงกระเป๋ากางเกงมองสาวน้อยที่นอนหลับอุตุด้วยความเอ็นดู เธอเหมือนภาพในฝัน ทรวดทรงองค์เอวโตเต็มวัย แต่ทว่าใบหน้ากลับอ่อนเยาว์เหมือนสาวมัธยม
“รีสอร์ตยังไม่เปิด ใครกันนะมานอนอยู่ตรงนี้” เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ มุมปากค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าของเธอใกล้ๆ แก้มใสเหมือนเด็กมัธยมไม่มีผิด เขาถือวิสาสะหยิบหนังสือที่วางอยู่บนหน้าอกของเธอขึ้นมาดู
“เรียนปีส
