เทียนจะทำให้ทุกอย่าง

1183 คำ
        มือใหญ่เอื้อมไปรับมาแล้วตอบกลับ           “ ขอบคุณมากนะครับเทียน ถ้าเป็นกางเกงผูกไม่น่าจะมีปัญหา ”           “ เสื้อของคุณที่เปื้อนเลือด เมื่อเช้าเทียนมาเอาไปซักให้เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวถ้ามันแห้งเทียนจะเอามาคืน ห้องอาบน้ำสำหรับแขกลงบันไดไปด้านล่างเลี้ยวซ้าย อาบน้ำแล้วเทียนจะยกข้าวมาให้ ”           เธอว่าจบก็หมุนตัวกลับออกไปทันที ทิ้งให้เขาอ้าปากค้างกลางอากาศเช่นนั้น ก่อนจะหุบฉับลง           แค่นั้นก็น่าจะเพียงพอสำหรับการสนทนากับผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้ว...           ภูตะวันเดินลงเรือนไปห้องน้ำอย่างที่เธอบอก ด้วยความรีบร้อนเพราะเหนอะหนะตัวเหลือเกินเขาจึงอาบน้ำ สระผมโดยราดน้ำไปบนแผล นึกได้อีกทีคือมันปวดหนึบ ๆ และมีเลือดซึมออกมาจากผ้าที่เปลวเทียนผูกไว้ให้เมื่อคืน           “ เวรเอ๊ย ” เขาบ่นพึมพำในความสะเพร่าของตัวเอง ก่อนจะเดินออกมาโดยสวมแต่กางเกง ส่วนเสื้อกับผ้านุ่งลักษณะคล้ายผ้าขาวม้าซึ่งใช้เช็ดเนื้อตัวเขาพาดไหล่เอาไว้ เพราะไม่กล้าสวมเสื้อเกรงว่ามันจะไปรูดกับแผล ทำให้เลือดออกอีก           เขาค่อย ๆ เดินขึ้นบ้านแต่ก็ต้องตกใจเมื่อพบหญิงสาวสามคนยืนมองจากอีกฝั่งของเรือนตาเป็นมัน เขาทำตัวไม่ถูกจึงได้แค่ค้อมศีรษะแล้วเอ่ยทักทายก่อนรีบเดินเข้าห้อง           “ สวัสดีครับ ”           “ สวัสดีจ้าพ่อหนุ่มรูปหล่อ ” เสียงสาว ๆ เหล่านั้นร้องตอบกลับ เขารีบปิดประตูห้องทันที           “ หล่อฉิบหาย หล่อวัวตายควายล้ม ทั้งหล่อทั้งแซ่บ เพื่อนเขาเมื่อเช้าว่าหล่อแล้ว คนนี้หล่อกว่าอีกหลายเท่า น่าฟัดฉิบหาย ได้สักครั้งจะไม่ลืมพระคุณ ” ชบา หนึ่งในสาวเปรี้ยวอันเป็นนางบำเรอคนโปรดของพ่อนายเอ่ยขึ้นอย่างไม่อายฟ้าดิน         “ แต่ฉันชอบเพื่อนเขามากกว่านะ คนนั้นดูขาวกว่า ยิ้มแย้มเป็นมิตร พูดเก่ง แบบผู้ชายอบอุ่นน่ะ ” แสงดาว นางบำเรออีกหนึ่งว่าขึ้นบ้าง ชบายิ้มพราย         “ ไอ้ไม่พูดแบบเนี้ยเอ็งรู้ไหม ว่าพูดน้อยต่อยหนัก ”         “ ต่อยหนักยังไงวะ ”         “ ก็เอาหนักเป็นบ้ายังไงล่ะมึง ” ชบาตอบ พลอยนิล อีกหนึ่งนางบำเรอหัวเราะคิกคัก         “ พูดอะไรก็ไม่รู้ ตัวใหญ่ขนาดนี้ ไม่รู้ไอ้นั่นจะใหญ่ขนาดไหนเนอะ ” ชบายกยิ้ม           “ อยากรู้มากไหมล่ะ เดี๋ยวอีชบาจะพิสูจน์หลักฐานให้ ทั้งอมทั้งเลียทั้งขย่ม จะได้รู้จริงว่าใหญ่แค่ไหน ”           “ นังบ้า พูดเล่นพูดหัวไม่คิด เดี๋ยวพ่อนายมาได้ยินจะตายไม่รู้ตัวหรอก ” ชบายักไหล่           “ ก็หาโอกาสตอนพ่อนายไม่รู้สิวะ ตอนนี้พ่อนายหลงอีเทียนจะตาย กกกันทั้งคืน แก่ก็แก่ เล็กก็เล็ก ถ้าอีชบาได้กินของสดของใหญ่แบบคุณเขา ต่อให้ตัวตายอีชบาก็ยอมวะ หรือพวกเอ็งไม่อยาก ” ชบาหันไปถาม ถึงสองสาวจะไม่กล้าตอบแต่สายตามันปลาบนั้นก็สื่อได้ถึงความหิวของวัยกำหนัดที่ได้ผัวแก่คราวพ่อ           เวลาเดียวกันนั้น เปลวเทียนก็ยกสำรับอาหารขึ้นมาบนบ้าน เพราะครัวสร้างแยกออกไปต่างหากจากตัวบ้าน           “ อ้าว ยังไงล่ะอีสนิมสร้อย ทำอาหารอะไรมาเวลานี้ เอามาถวายใครล่ะ หรือจะเอามาเอาอกเอาใจพ่อนายให้ได้ยิ่งเป็นคนโปรด ” ชบาเอ่ยกัดทันทีที่เห็นสาวน้อยหน้าแฉล้มเดินขึ้นเรือนมา ยิ่งเห็นหน้าใส ๆ ไร้การแต่งแต้มแต่เธอก็ยังสวยหยดย้อย ชบาก็ยิ่งอิจฉา หุ่นอ้อนแอ้นอรชรนั้นเล่าก็น่ากดกอดทะนุถนอม ไม่ได้อวบระยะสุดท้ายดังเช่นพวกเธอ           “ พ่อนายสั่งให้เทียนทำข้าวต้มมาให้แขก เขาโดนยิงเพราะช่วยพ่อนายไว้ ” เปลวเทียนตอบสั้น ๆ ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดกับผู้หญิงพวกนี้ที่วัน ๆ เอาแต่หาเรื่องเธออยู่เสมอ ประโยคนั้นทำให้ชบาหูผึ่ง           “ เดี๋ยวฉันเอาไปให้เขาเอง แกจะไปทำอะไรก็ไปทำเถอะนังเทียน ”           “ แต่เทียนต้องใส่ยาให้เขาด้วย ”               “ ใส่ยาก็แค่โปะ ๆ ลงไป ฉันก็ทำเป็น ไม่เห็นจะยาก ”           “ แต่ว่า... ”           “ แต่กูไม่ให้ไป ! ” เสียงนั้นดังขึ้นมาจากหน้าเรือน ก่อนร่างของพ่อนายจะปรากฏขึ้น นั่นทำให้ชบาหน้าสลดทันที           “ พ่อนาย ! ”           “ เออ กูเอง ”           “ โผล่มาเงียบ ๆ ชบาตกใจหมด ”           “ แล้วถ้ากูไม่โผล่มาเงียบ ๆ กูจะรู้ไหมว่ามึงร่านแค่ไหนอีชบา ”           “ ร่านอะไรกัน ก็ชบาเห็นเทียนมันทำโน่นทำนี่อยู่คนเดียวเลยอยากจะแบ่งเบาภาระบ้าง ”           “ ถ้ามึงอยากจะแบ่งเบานังเทียนมัน มึงก็ควรจะช่วยมันทำงานทำการ ทำความสะอาดบ้านเรือนบ้าง ไม่ใช่เอาแต่ผัดหน้าขาวจ่อกว่อก เดินไปเดินมาหาเรื่องแรด ”           “ ชบาก็เป็นเมียพ่อนายนะ ทำไมต้องให้ทำงานบ้านด้วย ”           “ ก็การบ้านการเรือนมันก็งานของเมียเหมือนกันไปเทียน ยกข้าวกับยาไปให้คุณเขา ”           “ แหม แล้วทีนังเทียนทำไมปล่อยให้มันยกไปได้ ”           “ เพราะกูรู้น่ะสิ ว่านังเทียนมันไม่มีสันดานแรดร่านเหมือนมึง อีชบา มานี่ ”           เขาว่าพลางจิกศีรษะของชบาแล้วลากเข้าห้องนอนไป อาจจะมีการลงโทษเกิดขึ้น แต่สุดท้ายชบาก็ต้องหาทางเอาตัวรอดได้จากการปรนเปรอพ่อนายอย่างถึงพริกถึงขิง นางบำเรอคนอื่น ๆ รู้ในข้อนี้ดี           ส่วนเปลวเทียนก็ยกถาดแล้วเดินไปที่หน้าห้องของผู้เป็นแขกก่อนยกมือขึ้นเคาะประตู           “ คุณภู เทียนเอาข้าวกับยามาให้จ้ะ ”           “ เปิดเข้ามาเลยครับ ”           เสียงเขาตอบกลับมา เธอจึงผลักประตูเข้าไป พบร่างสูงใหญ่นอนหลับตาอยู่บนฟูกแถมยังตัวสั่น เธอรีบถลันเข้าไปแล้ววางถาดลงบนพื้น ใช้หลังมืออังหน้าผากเขาแล้วสะดุ้ง           “ ทำไมตัวร้อนแบบนี้ เมื่อครู่ตอนตื่นก็ยังดีอยู่เลย ”           “ ผมอาบน้ำแล้วลืม น้ำมันไปโดนแผลเกี่ยวไหม ตอนก่อนจะไปอาบน้ำ หมอประทายพ่อของเทียนก็ย้ำผมแล้วว่าห้ามโดนน้ำ ” เขาตอบ เธอมองเขาอย่างตำหนิ           “ เกี่ยวสิ ทำไมไม่ระวัง โดนน้ำตัวยาก็หลุดออก ทำให้พิษมันกลับเข้ามาอีก แผลระบม ต้องดูดพิษออกใหม่ ”           “ พิษอะไร ”           “ ก็พิษแผลยังไงล่ะ นอนเฉย ๆ เดี๋ยวเทียนทำให้ ” เธอสั่ง แต่คำสั่งนั้นกลับทำให้ชายหนุ่มวัยฉกรรจ์กลับคิดซุกซนไปอีกทางด้วยว่าแอบมีใจให้เธอตั้งแต่ครั้งแรกพบ เพียงแต่พยายามสะกดกลั้นหัวใจตนเองไว้           “ ให้ผมนอนอย่างเดียว เทียนจะทำให้ทุกอย่างเหรอ ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม