19 หว่านล้อม แต่เมื่อดื่มวิสกี้ในแก้วหมด เอริคไม่หยุดทำให้ภาขวัญวาบหวาม เขาใช้แก้วคลึงช้าๆที่ความสาวของเธอและกระซิบเบาๆข้างหู "นอกจากทำตัวให้ชินที่จะอยู่ที่นี่ เธอต้องทำตัวให้ชินที่จะถูกเอาทุกวัน" "คะ คุณ... มีความต้องการขนาดนั้นเลยเหรอ?" "ใช่" เขาวางแก้วบนโต๊ะแล้วใช้นิ้วกลางกดลงไปแทน นิ้วเรียวคลึงขึ้นลงตามร่องฉ่ำ สัมผัสเชื่องช้านุ่มนวลที่ไม่เคยได้รับทำให้ภาขวัญอ่อนปวกเปียกจนทิ้งก้นนั่งบนตักเขา แต่ทันทีที่นั่งก็รู้เลยว่าลำกายใต้ร่างตัวเองแข็งพร้อม ภาขวัญนิ่วหน้าอย่างเสียวสะท้าน นิ้วเขาที่ร่ายบนกายเร่งเร้าให้น้ำปรารถนาเปียกออกมาพร้อมพรั่งอย่างน่าอาย "อื้อ~" "สู้มือดีนี่" "คะ คุณเอริคพอแล้ว" เธอพยายามหักห้ามความรู้สึกตัวเองที่ใกล้จะยอมแพ้ ในหัวของภาขวัญเกิดการถกเถียงและตั้งคำถามว่าทำไม... ทำไมเธอถึงอ่อนไหวจนน่ารังเกียจแบบนี้ จริงอยู่ที่อยากให้ตัวเองชิน แต่ไม่คิดว่าแค่ปลายนิ้วจะหล