“คาร์ล...อย่ารังแกฉัน...ได้โปรด...จะให้ฉันทำอะไรฉันยอมทุกอย่างแล้ว”
“แน่ใจนะว่าจะยอมทุกอย่าง...นีนี่”
คาร์ลอสกล่าวเสียงพร่าขณะปล่อยมือข้างหนึ่งของหญิงสาว ปลายนิ้วแกร่งลูบไปมาบนกกลีบปากอิ่มสีชมพูเข้มที่กำลังสั่นระริกเบา ๆ รชนิชลมองเขาอย่างมีความหวัง แต่แล้วเขากลับจับข้อมือทั้งสองของเธอที่กำหมัดไว้แน่นลงกับที่นอนและหยัดกายขึ้น รชนิชลรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกขึงพืด รอยยิ้มอำมหิตแผ่ออกมาจากริมฝีปากหยักหนา
“ถ้าอย่างนั้น...คุณก็ต้องส่งเสียงครางทุกครั้งที่ผมให้ความสุขกับคุณ!”
“อ๊ะ!”
เสียงร้องของหญิงสาวช้ากว่าริมฝีปากผ่าวร้อนที่บดขยี้ลงบนเนินทรวงอวบสล้าง ขบเม้มบนทรวงอกนุ่มและอวบใหญ่เกินตัวของหญิงสาว ดูดดุนยอดอกสีชมพูอย่างหิวกระหายจนร่างแน่งน้อยแทบละลายกลายเป็นขี้ผึ้งเหลว
ความตระหนกตกตื่นของรชนิชลเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความตื่นเต้น ร่างอรชรสั่นเทาเมื่อปากร้อนของเขาครอบครองยอดถันด้วยความกระหายหื่
