กวินธิดาเดินเข้ามาในห้องทำงานของฐิติกรอย่างถือวิสาสะแล้วก็แปลกใจที่ไม่พบชายหนุ่มอยู่ในห้อง จึงแอบเดินไปสำรวจห้องทำงานของเขา นิ้วมือเรียวไล้รูปภาพของชายหนุ่มเบาๆอย่างหลงไหลที่มีอยู่อันเดียวบนโต๊ะทำงาน ไม่มีภาพครอบครัว ไม่มีรูปผู้หญิงนั่นก็แปลว่าเขายังไม่มีใคร กวินธิดาเดินกลับมานั่งที่โซฟารับแขกนึกอย่างคนเข้าข้างตัวเองแล้วก็ยิ้มเขิน
ธัญญ์นลินเอาน้ำผลไม้กับขนมที่กวินธิดาส่งให้เข้ามาเสิร์ฟให้แขกก็งุนงงกับท่าทางประหลาดของหญิงสาวที่ยิ้มอยู่คนเดียว
"ขอบคุณมากค่ะ"กวินธิดาส่งยิ้มอารมณ์ดีให้ธัญญ์นลิน
"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ" ธัญญ์นลินเอ่ยถามชวนหญิงสาวคุยบ้าง เดินไปนั่งโซฟาตัวเล็กข้างๆด้วยท่าทางสบายๆ กวินธิดามองอย่างสงสัยแวบนึง
"มีเรื่องดีๆนิดหน่อยค่ะ ว่าแต่คุณบัวยังไม่กลับหรอคะ มีธุระอะไรกับคุณขลุ่ยหรือเปล่า" เธอถามอย่างสงสัยที่เห็นธัญญ์นลินยกแก้วน้ำขึ้นดื่มที่ถือเข้ามาด้วยไม่มีทีท่าว่าจะกลับ แ
