โคแก่เคี้ยวเด็ก

ลุงโกรธ

ก่อนวันนัดเดทสองวัน

"มาหาใคร" ปลาดาวเลขาสวยกอดอกถามนับดาว ไม่ว่าเธอจะมองยังไงนับดาวก็เป็นแค่เด็กธรรมดาหน้าตาบ้านๆ

"คือ...ฉันเอาอาหารหรือข้าวเที่ยวมาให้ลุงพอสทานนะคะ" นับดาวบอกไปตามความจริงเธอยิ้มให้เลขาตรงหน้าที่ลุกขึ้นเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ

"ลุงพอส?....เธอหมายถึงบอสของฉันอย่างนั้นเหรอ" ยัยเด็กนี้คงเป็นคนรับใช้ไม่ผิดแน่ แต่ว่าบอสจะกินได้เหรอของบ้านๆแบบนี้

"ใช่ค่ะ....พอดีว่าฉันตั้งใจทำมาให้ลุงพอสทาน"

"บอสของฉันไม่กินของคนใช้อย่างเธอหรอก...เป็นคนใช้ใช่ไหม" น้ำเสียงดูถูกของเลบขาสวยทำให้นับดาวก้มหน้า

"...."

"เป็นแค่คนใช้....บอสของฉันให้เธอเข้าไปทำงานในบ้านก็ดีมากแล้วรู้ไหมห๊ะ...เอาของเธอกลับไปบอสของฉันมีนัดทานข้าวเที่ยงเรียบร้อยแล้วยะ"

"แต่ว่าฉันโทรบอกลุงพอสแล้วนะคะ....ถ้าไม่เชื่อจะโทรถามอีกรอบ" นับดาวบอกเสียงดัง ทำให้เธอเริ่มกลายเป็นจุดสนใจทุกสายตาก็จ้องมองมาที่เด็กสาวตัวเล็กๆรูปร่างสูงในมือถือปิ่นโตติดกิ๊บน่ารัก นับดาวรับรู้ถึงสายตาของทุกคนทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว ประมาท ใจสั่นเล็กน้อย เลขาสวยยื่นมือออกไปผลักหน้าผากนับดาวทำให้ปิ่นโตหลุดมือตกลงพื้นอาหารที่เธอเตรียมมาให้พอสหกหมด

"บอสของฉันนะ....มีรสนิยมที่สูงกว่าที่เธอคิดเป็นแค่คนใช้นะดีแล้วที่สำคัญ....เธอได้นัดกับบอสของฉันไว้รึเปล่า" นับดาวชะงักเธอกัดริมฝีปากแน่นก่อนจะก้มหน้าก้มตาเก็บอาหารที่หก หูทั้งสองข้างก็ได้ยินเสียง

"แต่ฉันโทรคุยกับลุงพอสแล้วจริงๆ นะ" ผู้หญิงคนนี้เป็นแค่เลขาจริงๆ เหรอ

"โทร? ....ไหนเธอลองโทรไปสิ" เลขาสวยกอดอกเชิดหน้ามองนับดาวด้วยสายตาสมเพชเวทนานับดาวกัดฟันกรอดก่อนที่เธอจะรีบลุกขึ้นกดโทรหาพอส ตุบ แต่ทว่าเลขาสวยตรงหน้ากับเดินเข้ามาปัดมือถือของเธอจนมันแตก

"ถึงนัดไว้ฉันก็ไม่ให้คนใช้อย่างเธอ...ที่ต่ำกว่าฉันเข้าไปหาบอสของฉันหรอกยะ...ออกไปได้แล้วที่น่ี้ไม่ต้อนรับเธอ" นับดาวถูกผลักเธอก้มลงเก็บมือถือก่อนจะเดินออกมานั่งที่ป้ายรถเมล์หน้าบริษัทของพอส

"...." ไม่ดูเงาหัวตัวเองเลยเป็นแค่คนใช้ คิดอยากจะมาจับบอสของฉันเหรอ ฝันไปเถอะยะ

เลขาสวยแสยะยิ้ม สิบห้านาทีต่อมาพอสเดินออกมาส่งลูกค้าของเขาที่หน้าห้องคิ้วหนาขมวดเมื่อก้มลงดูนาฬิกาที่ข้อมือ

"นี้มันจะเที่ยงแล้วนะทำไมนับดาวยังไม่มาอีก" หรือว่ารถจะติดจนมาถึงช้า น่าจะใช่คิดแง่ดีเข้าไว้พอส นับดาวไม่ใช่คนสายหรือจะปล่อยให้ฉันรอนาน

"บอสค่ะ....ใกล้เที่ยงแล้ววันนี้มีนัดทานข้าวกับลูกค้านะคะ"

"จริงด้วยผมลืมบอกคุณพอดีว่าผมเลื่อนนัดไปเป็นพรุ่งนี้แทน" พอสหันมาคุยกับเลขาสวย เธอหน้าแดงอมยิ้มเขินอายเล็กน้อย

"เหรอคะ...งั้นบอสอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะฉันจะได้คนเตรียมมาให้" เมื่อกี้บอสมองฉันด้วย สายตาแบบนั้น

"ไม่ต้องพอดีว่าผมนัดกับคนสำคัญไว้...อีกไม่นานก็จะมาแล้วถ้าเธอมาก็ให้เข้าไปข้างใน...บอกเธอว่ารออยู่" พอสสั่งเลขาสวยก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงานด้วยรอยยิ้มเขาก้มลงสูดดมกลิ่นตัวเองก่อนจะรีบฉีดน้ำหอมยกกระจกขึ้นมาส่องหล่อ

"เฮ้อ...วันนี้นับดาวจะทำอะไรมาให้ฉันกินนะ...แค่คิดก็หิวแล้วอาหารฝีมือเธออร่อยที่สุด" พอสนั่งประสานมือคิดในใจ แต่จนแล้วจนรอดเขานั่งรอเธอมาเกือบจะหนึ่งชั่วโมงก็ยังไม่วี่แวว

"แปลก...หรือจะเกิดอะไร" พอสลุกขึ้น เขาอดคิดไม่ได้ว่าระหว่างทางอาจจะเกิดอุบัติเหตุรึเปล่า จิตใจของเขากระวนกระวายจนไม่เป็นอันทำอะไร ต้องรีบเดินออกมาถามเลขาที่กำลังนั่งเสริมสวย สายตาคมมองไปที่เลขาที่เอาแต่นั่งแต่งหน้าทาปากให้ดูสวยทุกวินาทีเขาแกล้งไอเสียงดังจนเธอสะดุ้งตกใจ

"บะบอส...มาตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ก่อนหน้านี้มีผู้หญิงมาหาผมรึเปล่า" เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงร้อนรน เลขาสวยส่ายหน้า

"ไม่มีนะคะ...ทำไมเหรอคะ"

"จะไม่มีได้ไงก็นับดาวโทรมาบอกเองว่าใกล้จะถึงแล้วแต่นี้มันเลยเวลานัดมาเกือบจะชั่วโมงแล้วนะ"

"ไม่จริงๆนะคะบอส"

"คุณแน่ใจนะว่าไม่มีจริงๆ" เขาถามเธออีกครั้ง ใจก็ร้อนรนเป็นห่วงนับดาว

"จะว่าไม่มีก็ไม่ใช่นะคะ...ก่อนหน้านี้มีผู้หญิงคนหนึ่งท่าทางซื่อๆโง่ๆทำตัวน่ารำคาญ...บอกว่าเอาอาหารมาให้บอสแต่บอสไม่ต้องเป็นห่วงนะคะดิฉันไล่มันไปแล้วค่ะ...คงเป็นพวกคลั่งไคล้บอส"

"เธอว่าอะไรนะ...เธอไล่กลับไปเหรอ" บอสถามเสียงเหี้ยมสีหน้าแววตาของเขาเปลี่ยนไปจนพนักงานทุกคนต่างก็ตกใจ แอบกระซิบถามกัน

"บอสเป็นอะไรอ่ะแกท่าทางโคตรน่ากลัว"

"...."

"ผมถามว่าคุณไล่เธอกลับไปอย่างนั้นเหรอห๊ะ!" ทว่าครั้งนี้เขาตวาดจนเลขาสวยสะดุ้ง

"ใช่ค่ะ...ก็เธออ้างว่าโทรนัดบอสไว้แล้ว....พอฉันมองดูแล้ว...ก็แค่เด็กบ้านๆที่เป็นแค่คนใช้ก็เลยไล่ไป" เธอบอกเขาเสียงสั่นพอสเดินเข้าไปใกล้ก่อนที่เขาจะชี้หน้าเธอ

"จำไว้นะผู้หญิงคนนั้นเธอเป็นคนสำคัญของฉันคุณไม่มีสิทธิ์ไล่เธอไปไหนทั้งนั้น"

"ค่ะ"

"ทำไมยังยืนอยู่" เขาถามเธอเสียงเหี้ยม เลขาสวยตกใจเธองงเล็กน้อยแต่ทว่าพอสกับเอียงคอไปที่ทางออก

"ไส...หัว...ไป" เขาตวาดเสียงดังก่อนจะรีบเดินออกไปตามหานับดาว เลขาสวยยกมือขึ้นกุมหน้าอกก่อนที่เธอจะทรุดนั่งลงร้องไห้เสียใจ

"ไล่ออกอย่างนั้นเหรอ...บอสไล่ฉันออก"

พอสวิ่งออกมาข้างนอกเขารีบมองหานับดาวก่อนสายตาจะไปสะดุ้งกับแผ่นหลังที่แสนจะคุ้นเคย นับดาวยังคงยืนอยู่ป้ายรถเมล์

"นับดาว" เสียงเรียกของพอสทำให้นับดาวรีบหันไปมองด้านหลัง

"คุณลุง" เธอยิ้มดีใจ พอสรีบวิ่งเข้าไปหาก่อนจะรีบกุมมือเธอ

"ทำไมไม่โทรหาฉัน"

"หนูพยายามจะโทรแล้วแต่เลขาลุงทำมันแตก" นับดาวบอกก่อนที่เธอจะก้มลงมองมือถือที่หน้าจอแตก พอสหลับตาลงเขานึกโกรธแม่เลขาตัวดี

"ฉันไล่ออกแล้วล่ะ...กล้ามาไล่แฟนฉันได้ยังไง" เขาหยิกแก้มเธอก่อนจะฉวยโอกาสหอมแก้มพนักงานสาวๆหรือแม้กระทั่งหนุ่มต่างก็ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง เลขาสวยถึงกับขาอ่อนเป็นล้มทั้งยืน เสียงท้องของพอสร้องดังขึ้นทำให้นับดาวรู้สึกเสียใจเธอก้มลงมองปิ่นโตก่อนจะเงยหน้าขึ้นพูดกับเขา

"คือว่า...คือว่า"

"ฉันหิวแล้ววันนี้เธอทำอะไรมาให้ฉันกินเหรอ" เขากระซิบถามนับดาวรีบเอาปิ่นโตไปซ่อนไว้ด้านหลัง

"มันหกลงพื้นหมดแล้วกินไม่ได้แล้วค่ะ" เธอบอกเสียงสั่น พอสกำหมัดแน่นเขาพอจะเดาเรื่องทุกอย่างได้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น

"งั้นเราออกไปหาอะไรกันกินดีไหม"

"ลุงพอสอยากกินอะไรเหรอคะ" พอสยิ้มเจ้าเล่ห์เขาแกล้งหากระเป๋าตังค์ไม่เจอก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปกระซิบบอกเธอ

"พอดีว่าฉันลืมเอากระเป๋าเงินมาด้วย...เธอพอจะเลี้ยงฉันได้ไหม"

"อะไร...หนูมีเงินที่ไหน" นับดาวบ่นเธอรีบเปิดดูกระเป๋าตังค์ตัวเองพอสขยับเข้าไปใกล้เขาโอบเอวของเธอทำให้ทั้งสองแนบชิดกันนับดาวเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา

"แต่หนูไม่เงินพอจะเลี้ยงอาหารแพงๆคุณลุงนะคะ"

"อะไรกัน...เธอเห็นฉันกินแต่ของแพงๆหรือไงข้างทางฉันก็กินเป็นนะ" เขาบอกเธอ นับดาวขมวดคิ้ว

"แน่ใจนะคะว่าไม่เป็นอะไรจริงๆ"

"แน่ใจสิ"

"งั้นก็โอเคเลยค่ะ"

ครึ่งชั่วโมงต่อมาที่ร้านอาหารตามสั่งพอสที่พึ่งจะเคยมานั่งทานอาหารข้างทางเขาแอบมองสำรวจทั่วร้านก่อนจะยิ้มให้นับดาว

"ลุงพอสไม่เปลี่ยนใจแน่นะคะ"

"เปลี่ยนทำไม...ขอแค่คนตรงหน้าฉันเป็นเธอไม่ว่าจะที่ไหนก็ทานได้ทั้งนั้น" พอสยักคิ้วส่งยิ้มให้นับเธอ นับดาวแอบเขิน ไม่นานอาหารที่สั่งก็เสิร์ฟ นับดาวยิ้มเมื่อเห็นพอสตักข้าวทานปกติเขาไม่นึกรังเกียจที่เธอพามาทานอาหารตามสั่งข้างทาง ในขณะเดียวกันฟ้าใสที่ตั้งใจจะไปหาพอสก็เห็นทั้งคู่เข้าพอดี

"นั่นพี่พอสนิ...ทำไมถึงมาทานข้าวที่ร้านข้างทางเกรดต่ำแบบนี้ล่ะ" เธอรีบจอดรถสายตาก็มองไปที่นับดาว "อีเด็กเหลือขอนั้นอีกแล้ว" ฟ้าใสกัดฟันกรอดเธอรีบลงจากรถก่อนจะก้าวขายาวๆเดินเข้าไปหาทั้งคู่ สายตาอิจฉาของเธอมองไปที่นับดาวก่อนจะเดินไปแย่งจานข้าวอีกโต๊ะสาดไปที่นับดาว นับดาวสะดุ้งพอหันกลับไปมองก็โดนตบหน้า

"หาผู้ชายไม่ได้แล้วหรือไงถึงได้หน้าด้านแย่งแฟนคนอื่นเขา"

"ฉันไม่ได้แย่งนะ"

"ตอแหล" หมับ ฟ้าชะงักเมื่อพอสเข้ามาขวางเขาจับมือของเธอแน่นก่อนจะปล่อยแล้วหันไปดูนับดาว

"เป็นอะไรมากไหม"

"อย่าบอกนะว่าพี่พอส...รักมันบอกมานะพี่พอสเป็นอะไรกับมันหรือว่านอนด้วยกันแล้ว...อ๋อคงจะเป็นพวกขายตัวในคราบนักเรียนเพื่อหาเงินไปใช้โดยใช้ร่างกายจับผู้ชายเพื่อหาเงิน"

"เลิกพูดใส่ร้ายคนอื่นได้แล้ว คิดว่านับดาวจะเป็นเหมือนเธอหรือไง!"

"พี่พอส"