ลุงพอสเลี้ยงต้อย

1847 คำ
เมื่อกลับมาถึงบ้านพอสเอาแต่นั่งยิ้มเขายกมือขึ้นแตะแก้มตัวเองที่โดนนับดาวหอม ภาพของเธอที่วิ่งเข้ามาดึงเข้าลงไปหอมยังคงฉายซ้ำๆในหัว "นี้นะเหรอความรัก...มันมีความสุขแบบนี้เองเหรอ" พอสลุกขึ้นเขาเดินไปนอนลงบนเตียงแล้วคว้าเอาหมอนมากอดก่อนจะอ้าปากกัดยิ้มเขินอยู่คนเดียว "ทำไมฉันคิดเธออีกแล้ว....คิดถึงตลอดทุกยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย" เขาบ่น ตีห้าของวันใหม่พอสเดินออกมาจากห้องน้ำ ใช่เขายังไม่นอนเพราะเอาแต่คิดถึงนับดาวจนนอนไม่หลับเขานับเวลารอให้มันเช้าเร็วๆเพื่อจะได้แต่งตัวออกไปรับเธอ วันนี้เขาอารมณ์ดีเป็นพิเศษนอกจากจะยังไม่ได้นอนแล้ว ยังเปิดเพลงฟังอีกต่างหาก "นับดาวแฟนลุงพอสจะตื่นยังนะ....อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เช้าแล้วฉันตื่นเร็วเกินไปรึเปล่า" เขาพูดแล้วยิ้มก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า "วันนี้ใส่ชุดไหนดี" เป็นครั้งแรกที่เขาคิดหนักว่าใส่ชุดไหนมันถึงจะหล่อ "งั้นสีนี้แล้วกัน" พอสหยิบเสื้อสูทสีน้ำเงินมาใส่ ที่บ้านนับดาวก็เหมือนกันเธอตื่นเต้นจนนอนไม่ค่อยหลับเอาแต่นั่งมองเวลาจนใกล้เช้าถึงได้รีบแต่งตัวและคงเป็นวันแรกที่เธอกล้าที่จะลองแต่งหน้าทาปากให้ดูสวยน่ารักในสายตาของเขา "ลุงพอสจะชอบไหมนะ" ต้องชอบแล้วล่ะ ก็ฉันออกจะน่ารักขนาดนี้ อิอิ นับดาวหัวเราะเธอจับกระโปรงนักเรียนแล้วหมุนก่อนจะยิ้มเมื่อตอนนี้มันถึงเวลาแล้ว เสียงก้อนหินที่โดนหน้าต่างทำให้นับดาวรีบเดินไปดูเธอยิ้มกว้าง เมื่อเห็นพอสยืนอยู่หน้าบ้าน "ลุงพอส" นับดาววิ่งไปคว้ากระเป๋าก่อนจะรีบวิ่งออกไปข้างนอก "นับดาวไม่ทานข้าวเช้าเหรอลูก" "หนูจะไปทานข้างนอกค่ะ" นับดาวตะโกนบอกแม่ของเธอเสียงดัง เธอรีบวิ่งออกมาหาพอสที่ยืนอยู่หน้าบ้าน แต่ทว่าเธอต้องชะงักเมื่อสบตากับเขา พอสกลืนน้ำลายลงคอเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอปล่อยผมยาวน่ารัก "...." น่ารัก น่ากว่าเมื่อวานอีกเป็นล้านเท่า ทำไมนับวันนับดาวยิ่งสวย ยิ่งน่ารักขึ้นทุกวัน หัวใจเต้นแรงอีกแล้วแบบนี้สินะที่คนแก่หัวใจวายตายเมื่อคบเด็กเพราะหัวใจวายตายก่อนขึ้นเดียง ทำยังไงดีชักจะหึงซะแล้วสิ "....." วันนี้ลุงพอสหล่อจัง ถ้าไม่รู้อายุลุงพอสคงคิดว่ายี่สิบต้นๆแน่ หล่อเกินอายุไปแล้ว ทำยังไงดีชักจะหึงซะแล้วสิ ทั้งสองคนค่อยๆก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว พอสหัวใจเต้นแรงยิ่งใกล้เธอมากขึ้นเขาก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่ "วันนี้สวยจังเลยนะฉันห่วงนะรู้ไหม" "วันนี้ลุงพอสของหนูหล่อจัง....หล่อแบบนี้ทุกวันลำบากใจแย่เลยถ้ามีสาวสวยมาติดหนูหึงนะคะ" ทั้งคนพูดขึ้นพร้อมกัน พอสหัวเราะก่อนที่เขาจะยื่นดอกกุหลาบสีแดงออกไปให้เธอ นับดาวชะงักเธอตกใจแก้มแดงสายตามองไปที่ดอกกุหลาบพอเงยหน้าขึ้นมองพอสก็โน้มหน้าเข้ามาใกล้ เธอยิ้มเมื่อเขาหอมแก้ม "ให้คนสวยและน่ารัก....อรุณสวัสดิ์ยามเช้า" "แต่หนูไม่มีของให้ลุงนะคะ" "แค่รอยยิ้มของเธอก็มากพอแล้ว" พอสบอกนับดาวรับดอกกุหลาบมาดมก่อนจะยิ้มหวานให้เขา พอสรีบกุมมือเธอ เดินไปขึ้นรถเธอขมวดคิ้วเมื่อเห็นมอไซค์บิ๊กไบค์สีดำคันใหม่ "ลุงพอสไม่มีมอไซค์บิ๊กไบค์ไม่ใช่เหรอคะ" เธอหันไปถามเขา พอสหยิบหมวกกันน็อคมาสวมใส่ให้เธอ "ก็พึ่งจะซื้อมาเมื่อวานนี้เอง" นับดาวตาโต "ทำไมต้องซื้อ" "ก็แบบนี้เราสองคนได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นไง" พอสยักคิ้วนับดาวหน้าแดงเธอรีบขึ้นซ้อนท้ายเขามือโอบเอวเขาไว้แน่นในขณะที่พอสขับรถออก กันต์เพื่อนร่วมห้องนับดาวก็มาเห็นพอดี เขากำหมัดแน่น "มาอีกแล้ว....ทำไมต้องมาจีบนับดาวด้วยว่ะแถมอายุยังเยอะอีก" กันต์บ่นเขาตั้งใจว่าจะมารับนับดาวไปเรียนไปพร้อมกัน ระหว่างทางนับดาวกับพอสจอดกินข้าวเหนียวหมูปิ้งโดยทั้งคู่ต่างก็ป้อนอีกฝ่ายพอสรีบเช็ดปากให้นับดาว ก่อนที่จะเป็นเขาเองเสียท่าให้เด็กอย่างเธอหัวใจเกิดเต้นแรงเมื่อนับดาวใช้นิ้วเกลี่ยริมฝีปากของเขา "คุณลุงเองก็กินเลอะนะคะ" เธอกระซิบบอก "หึ....เธอไม่คิดบ้างเหรอว่าความจริงแล้วอาจจะเป็นแผนของฉันก็ได้" พอสยิ้มกรุบกริบ "คุณลุงร้ายกว่าที่หนูคิดอีกนะคะเนี่ย" "ชมใช่ไหม" "ชมค่ะ...นั่นกันต์นิ" หมับ พอสรีบคว้าข้อมือเล็ก เขาตวัดสายมองกันต์ที่กำลังเดินมาก่อนจะมองนับดาว "นั่งลง....ฉันบอกให้นั่งลง" นับดาวรู้สึกที่ข้อมือ "ลุงพอสหนูเจ็บ" พอสตกใจเขารีบก้มลงลูบข้อมือของเธอ "ขอโทษนะพอดีฉันไม่ชอบที่เธอสนใจคนอื่นมากกว่าฉันนะ...เจ็บมากไหมฉันไม่ตั้งใจอย่าโกรธฉันนะ" "พรุ่งนี้เราก็เดทกันแล้ว....ลุงพอสอย่าคิดมากนะคะนับดาวเป็นของลุงพอสคนเดียว" พอสยิ้มหน้าแดงเขาขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆเธอ "ระรักฉันคนเดียวจริงๆนะ" เขาถามเธอ จุ๊บ นับดาวจุ๊บแก้มของเขาเป็นคำตอบพอสเกร็งเขาอายจนต้องรีบหลบสายตาของเธอ "ลุงพอสหน้าแดง" "อย่ามาหอมแก้มฉันบ่อยได้ไหม....ฉันเขิน" เขารีบปิดหน้าตัวเองนับดาวหัวเราะเธอแกล้งประคองหน้าเขาแล้วจูบแก้มซ้ายแก้มขวาแต่ทว่าก็ต้องเสียท่าสะเองเมื่อพอสเอามือที่ปิดหน้าออก เขาจับท้ายทอยเธอไว้แน่นแล้วประกบจูบอย่างดูดดื่มก่อนที่เขาจะแอบส่งสายตาไปให้กันต์ "....." ฉันชนะ นับดาวเป็นผู้หญิงของฉันคนเดียว หลังจากส่งนับดาวเรียนพอสก็รีบมาที่ทำงาน "บอสค่ะอีกสิบห้านาทีประชุมผู้ถือหุ้นค่ะ" เลขาสาวคนใหม่เดินเข้ามาข้างในพร้อมแฟ้มเอกสาร พอสชะงักเขาก้มลงมองรูปถ่ายที่ใส่กรอบน่ารักสวยงามก่อนจะตั้งมันลงที่โต๊ะทำงาน มันคือรูปที่เขาแอบถ่ายตอนนับดาวหอมแก้มเขา ยิ่งมองยิ่งหลงรักเธอขึ้นทุกวัน "งั้นรีบประชุมเลยก็ได้" "ค่ะ" ผู้หญิงคนนี้แฟนบอสสินะ "คุณฟ้าใสก็มาด้วยนะคะ" "ไล่เธอออกไป....ให้แค่รองประธานเข้ามา" เขาบอกเสียงแข็งก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอก ท่าทางของเย็นชาทันทีเมื่อได้ยินชื่อฟ้าใส ทันทีที่เขาเดินออกมาก็เจอกับฟ้าใส "เป็นยังไงบ้างคบกับเด็กอายุ17...ยังไม่โดนสวมเขาใช่ไหมคะ" ฟ้าใสเดินเข้ามาหาเขาพอสแสยะยิ้ม "ว่าแต่เธอยังหาผัวไม่ได้อีกเหรอ....แรดขนาดนี้ทำไมไม่ไปหาที่สวนสัตว์ล่ะเพื่อจะได้เจอเนื้อคู่" พอสพูดเสียงดังทุกคนต่างก็เริ่มหันไปซุบซิบพูดคุยกัน ฟ้าใสหันไปมองรอบๆก่อนจะตะโกนเสียงดัง "เลยมองฉันแบบนั้นเดี๋ยวนะ" "รปภ!" พอสตะโกนเสียงดัง รปภวิ่งเข้ามายืนข้างๆ "ครับบอส" "ลากผู้หญิงคนนี้ออกไป...ห้ามให้เธอเข้ามาเหยียบที่บริษัทของผมอีก" พอสบอกเสียงเรียบก่อนที่เขาจะหันไปสบตากับทุกคน ฟ้าใสกัดฟันกรอด "แต่พ่อของฉันเป็นรองประธานของที่นี้" "แต่ฉันเป็นประธานบริษัทและผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สำคัญเธอก็แค่ลูก....ไม่ใช่รองประธานลากตัวเธอออกไปถ้าเธอยังหน้าด้านเข้ามาอีกให้ตำรวจมาลากตัวไปดำเนินคดีข้อหาพยายามบุกรุกได้เลย" "พี่พอส" "ครับบอส" "ปล่อยฉันนะ...พี่พอส" ฟ้าใสตะโกนเสียงดังเธอถูกหิ้วออกไปข้างนอก พอสล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงก่อนจะรีบเดินเข้าไปห้องประชุม "นี่....หรือเด็กที่มาส่งข้าววันนั้นจะเป็นแฟนบอสจริงๆ" "น่าจะใช่นะเธอ" กึก เลขาสวยหยุดเดินเธอใช้นิ้วดันกรอบแว่นขึ้นเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปพนักงานสามที่กำลังพูดคุยซุบซิบ "งานข้างนอกยังว่างนะ....ให้ช่วยเตรียมใบสมัครหางานใหม่ให้ไหม" "ไม่รบกวนดีกว่านะคะ" "งั้นก็ทำงานของพวกเธอไป" เช้าวันนัดเดท นับดาวตะลึงเมื่อได้เห็นพอสในลุคเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนขาสั่นที่สำคัญเขาสวมรองเท้าแตะ ถึงเขาจะอยู่ในลุคธรรมดาแต่เพราะหน้าตาที่หล่อเกินอายุมองยังไงก็หล่อสะดุดตาอยู่ดี พอสยกมือขึ้นเกาหัวแก้เขิน "ก็...ก็เธอบอกอยากไปเที่ยวทะเลฉันเลยแต่งตัวสบายเบาๆนะ" เขินอีกแล้ว หรือว่าเสื้อผ้าที่ฉันใส่มันเชยเกินไปแต่ว่าวันนี้นับดาวเองก็ สวยกว่าเมื่อวานนี้อีก ทำไมรู้สึกเหมือนจะวูบ นับดาวเดินเข้ามาใกล้เขาเธอโน้มหน้าเข้าไปใกล้ พอสรีบหลบสายตาแต่ก็ต้องหันมามองเพราะเธอใส่เสื้อสายเดี่ยวเอวลอย กับกระโปรงยาวสีชมพู "นี่!....ทำไมต้องใส่เสื้อผ้าโชว์เนื้อหนังด้วยล่ะห๊ะ....เด็กสมัยนี้" พอสบ่น "นานๆจะได้ไปเที่ยวสักครั้ง...สวยดีออกนะคะ" นับดาวควงแขนเขาพอสกลืนน้ำลายลงคอ "แต่มันโป๊นะ....แบบนั้นเธอก็ตกเป็นอาหารสายตาคนอื่นสิฉันวิ่งไล่ปิดตาทุกคนไม่หมดหรอกนะ" "พวกเขาได้แค่มอง...แต่ลุงพอสได้ทั้งมองและจับด้วยนะคะ" พอสสะดุ้งเมื่อเธอจับมือของเขาไปวางลงที่หน้าอกแล้วบีบขยำ "รู้ใช่ไหมว่าฉันกำลังนับวันเวลารอให้เธอโตกว่านี้" "รู้ค่ะ...ว่าคุณลุงกำลังเลี้ยงต้อย" "ยังจะยั่วอีก" "เมื่อยแขนไหมคะ" "ก็ต้องเมื่อยสิ" "ลุงพอสแอบช่วยตัวเองอีกแล้ว" นับดาวกระซิบบอกเขา พอสหน้าแดง "แข็งหรือยังคะ" "นับดาวเลิกยั่วฉันสักที"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม