ปากบอกไหวแต่น้ำลายไหลถึงตีน ไอ้สัส พูดแล้วก็กลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่เลยผม แม่งตัวก็หอม ขาวก็ขาว แถมยังสักที่หน้าอกอีก ถ้าผมไหว ผมก็ไม่ใช่คนละครับ
แล้วสุดท้ายผมก็ต้องลงเข็มบนเนื้อหนังของดวงใจจริงๆ เธอดูเจ็บมากๆ แต่ก็ทนได้จนเสร็จ ผมนับถือใจเลย ไม่คิดเลยนะว่าคนที่ดูนุ่มนิ่มอย่างดวงใจจะเข้มแข็งได้ขนาดนี้และบอกเลยครับว่ารอยสักนี้มันสวยมาก
“สวยมั้ย”ผมเข้าไปถามดวงใจที่ยืนอยู่หน้ากระจก ดวงใจไม่ตอบ แต่เธอค่อยๆลูบไปบนรอยสักช้าๆอย่างเบามือและอ่อนโยนที่สุด
“สวยค่ะ สวยมากเลย ยิ่งเป็นฝีมือพี่ไวยด้วยแล้วมันสวยมากกว่าแบบอีก”
“พี่ดีใจนะที่ดวงใจชอบ”
ผมพูดยังไม่ทันขาดคำเลย ดวงใจก็หันมากอดผม ทำเอาใจผมนี่อ่อนนุ่มนิ่มอย่างกับฟองน้ำเลยครับ
“ขอบคุณนะคะพี่ไวย ต่อไปนี้ดวงใจก็จะมีพี่ไวยอยู่กับตัวตลอดเวลาแล้วนะคะ”
“พี่ก็เหมือนกัน พี่ก็มีดวงใจอยู่กับพี่ตลอดเวลาเหมือนกัน”
“ดวงใจรักพี่ไวยค่
