ดวงใจพยายามขยับตัว แต่ดูเหมือนชายกระโปรงที่แสนจะยาวมันจะขวางเธอเอามากๆ เธอจึงหยิบกรรไกรมาตัดชายกระโปรงให้มันสั้นลงซะเลย ตัดแบบไม่คิดเลยด้วย
“ตัดโหดมาก ชุดนี้ดูแล้วแพงมากเลยนะ”ผมโผลงขึ้นมาเพราะเท่าที่ดูราคาไม่ต่ำ แสนแน่ๆ
“เหรอคะ ดวงใจไม่รู้หรอกค่ะ ดวงใจคิดว่ามันขวางดวงใจก็ตัดเหมือนเสื้อพี่ไวยไงคะ”
ผมหน้าตาเหว่อใส่เธอเลย ก่อนจะก็มลงไปดูเสื้อที่ถูกตัดเป็น 2 ซีก ให้ตายเหอะ นี่เล่นตัดเสื้อทิ้งเลยจริงดิผมละอดที่จะขำไม่ได้จริงๆ
“นี่ดวงใจเล่นตัดเลยเหรอ”
“ก็ดวงใจเอาไม่ออกนี่คะ มันจำเป็นนะคะพี่ไวย”
“เรานี่มันร้ายเหมือนกันนะเนี้ย”ผมค่อยๆโยกหัวดวงใจเบาๆ เด็กอะไรน่ารักน่าเอ็นดูชะมัด ไม่ว่าทำอะไรผมก็รู้สึกเอ็นดูเธอไปหมดเลย
แล้วพอเคลียร์เรื่องเสื้อผ้ากันเสร็จดวงใจก็จัดการมาเก็บกวาดพื้น ดูท่าทางก็คล่องแคล่วดีนะ เหมือนกับเคยทำมาก่อนไม่เหมือนกับลูกคนรวยๆเลยจริงๆ ส่วนผมพอเริ่มเบาก็มาช่วยดวงใจเก็บขยะที
