นานพอสมควรที่ฉันยืนฟังเสียงคราง ที่มันดังเล็ดลอดออกมาจากด้านในห้อง ด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ก่อนที่ฉันจะคิดได้ว่าฉันไม่ควรมายืนอยู่แบบนี้ ฉันต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆเลย บ้าจริง!!
ฉันรีบเดินออกมาจากตรงนั้น ก่อนจะหายเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง ฉันถอดชุดนักศึกษาออก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นชุดเสื้อยืนกางเกงขาสั้นธรรมดา จากนั้นฉันก็นั่งลงบนเตียงพลางคิดอะไรไปเรื่อย
จู่ๆ มันก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว เรื่องของฉันกับพี่ขุนเขา ตั้งแต่แรกเริ่ม จนถึงตอนนี้ ฉันเกือบจะลืมไปแล้วนะ ว่าเราแต่งงานกันแล้ว แต่แค่เราไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน เพราะอายุของฉันยังไม่ถึง ไม่งั้นฉันคงไม่รอดแน่ คำโกหกของฉันในตอนนั้น มันคือหลังฐานมัดตัวให้ฉันดิ้นไม่หลุด
ฉันกำลังชดใช้ในสิ่งที่ฉันโกหกไป....
ฉันเรียนจบเมื่อไหร่ ก็จะได้เป็นอิสระแล้ว อีกไม่นานหรอก แค่สองปีเอง พี่ขุนเขาคงไม่ใจร้ายไปกว่านี้แล้วแหละ
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกข
