39 ออกอาการ

1377 คำ

ตลอดเวลาเกือบๆชั่วโมงที่ฉันนั่งทำรายงาน มีพี่ขุนเขานั่งเฝ้าข้างๆกายฉันไม่ยอมลุกขึ้นไปไหน “พี่ขุนเขา ช่วยขยับไปนั่งตรงอื่นก่อนได้มั้ย” ฉันหันไปบอกพี่ขุนเขา “ทำไม” “ก็หนูอึดอัด พี่มานั่งเบียดทำไมเนี่ย” ฉันพูดพรางใช้มือดันพี่ขุนเขาออกเพราะเขานั่งติดฉันเกินไป “ฉันจะนั่งตรงนี้” “งั้นก็นั่งไปเลย หนูจะไปนั่งตรงอื่น” ฉันพูดพร้อมกับลุกขึ้น หมั่บ! มือหนาของพี่ขุนเขาขว้าจับฉันก่อนจะกดฉันนั่งลงที่เดิม ฉันดิ้นเล็กน้อย แต่พอหันไปมองแอนดรูว์ที่กำลังมองมาทางฉันอย่างสงสัยอยู่ฉันก็หยุดดิ้นแล้วก็ยิ้นเจือนๆให้แอนดรูว์ “พี่ขุนเขา !!” ฉันเรียกชื่อพี่ขุนเขาเสียงแข็ง จู่ๆเขาก็เอามือมาลูบไล้ต้นขาอ่อนของฉันไปมา โดยไม่สนใจสายตาของแอนดรูว์ที่กำลังจ้องมองเราทั้งคู่อยู่เลย พี่ขุนเขาเขายิ้มทะเล้น และยังคงลูบไล้ต้นขาของฉันอยู่อย่างนั้น ไม่ว่าฉันจะปัดมือเขาออกยังไงเขาก็ไม่ยอม จู่ๆ แอนดรูว์ก็ลุกขึ้น แล้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม