“หวงฉันมากเลยสินะ ถึงอาการออกขนาดนี้”
ฉันหลบสายตาของพี่ขุนเขา ก่อนจะค่อยๆเม้มปากเข้าหากันแน่น มือหนาของพี่ขุนเขายังคงจับแขนของฉันอยู่ไม่ยอมปล่อย
“เขินแล้วน่ารักแบบนี้ เขินบ่อยๆนะฉันชอบมองเธอเวลาเธอเขิล”
พี่ขุนเขายิ้มอ่อนๆให้ฉัน พร้อมกับออกแรงกระตุกแขนฉันเบาๆ ฉันเซเกือบจะล้มไปทับร่างพี่ขุนเขา ดีที่ทรงตัวหาที่จับได้ก่อน
“ปล่อยได้แล้ว หนูจะไปอาบน้ำ”
“ฉันอาบด้วย”
“ก็มีคนเช็ดตัวให้แล้วไม่ใช่รึไง จะอาบทำไมล่ะ” ฉันพูดออกไปอย่างหงุดหงิด มันหงุดหงิดมากจริงๆเมื่อคิดถึงหน้าผู้หญิงคนนั้น
“ก็ฉันอยากให้เธออาบน้ำให้”
“ป่วยอยู่ไม่ใช่รึไงคะ อ้อ หรือพอเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นก็หายป่วย คงจะทำเรื่องอย่างว่ากันแล้วใช่มั้ยล่ะ” ฉันพูดพรางพยายามแกะมือหนาของพี่ขุนเขาออก
“ทำอะไร ไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันไม่ยอม”
“ไม่ต้องมาหลอกหนูเลยนะคะ”
“ฉันพูดจริงๆ ฉันก็รอเธอมาทำให้นี่ไง”
“ทำอะไร” ฉันขมวดคิ้วถามอย่างแ
