ศรายุทธลงมารอบัวบงกชที่โต๊ะอาหารตั้งแต่เช้า แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเธอจะลงมา สินีนาถที่เห็นเขาเอาแต่มองประตูทางเข้าห้องอาหารก็เลยอดถามเขาไม่ได้
“พี่ยุทธเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“ทำไมบัวยังไม่ลงมา” เขาถามสินีนาถ
“บัวออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้วนะคะ ข้าวก็ไม่ได้ทานนะคะ บอกแค่ว่าต้องรีบไป” สินีนาถบอกเขา
ศรายุทธทุบโต๊ะด้วยความไม่พอใจที่บัวบงกชไม่ยอมรอไปพร้อมเขา
“เอาใจยากชะมัด” ศรายุทธพูดออกมาอย่างไม่พอใจ
“มีอะไรหรือคะ” สินีนาถถามเขา
“พี่ทำให้คนอื่นๆ รู้แล้วว่าบัวบงกชไม่ใช่แค่เลขา แต่ว่าเธอก็ยังไม่พอใจ ยังอยากไปจากพี่อยู่ดี เมื่อคืนก็บอกให้รอไปทำงานพร้อมกัน แล้วดูทำเข้าสิ” ศรายุทธพูดขึ้นมาอย่างหัวเสีย สินีนาถที่ไม่รู้รายละเอียดอะไรมาก เธอเลยไม่ได้ออกความเห็นใดๆ ออกมา
“บัวไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน เธอคงมีอะไรให้ต้องคิด พี่ยุทธเองก็ให้เวลาเธอหน่อยก็แล้วกันนะคะ” สินีนาถบอกเขา
ศรายุทธลุกขึ้นจากโต๊ะแล้ว
