"ฉันเอาไปให้เอง..." ลุงโชคทำท่าจะเดินนำน้ำไปให้ฝ่ายปลัดคิมหันต์ แต่นายพิทักษ์ดึงกลับมาไว้ในมือเสีย แล้วเป็นคนเดินนำไปส่งให้กับมือ ก่อนจะล่าถอยออกมา ทางด้านภูมิศิลานั้นไม่ต้องการให้น้ำแต่อย่างใด เขายังไหว และไม่ได้กระหายหิวไปมากกว่ากระหายในชัยชนะ
ขวดน้ำถูกขว้างลงบนพื้น น้ำที่เหลือเทราดจนเกือบหมดขวด ปลัดคิมหันต์เอามือปาดเช็ดรอยเลือดทีเปรอะริมฝีปากหยาบๆ ก่อนจะกำหมัดแล้ววิ่งโร่เข้าหาร่างใหญ่ของอริศัตรู
ภูมิศิลาตั้งรับ ปัดหมัดลุ่นๆ ที่พุ่งตรงเข้ามาหาตัวแล้วถีบร่างของปลัดคิมหันต์เต็มแรง จนเซถอยหลัง แต่สายตาอาฆาตนั้นยังจ้องเขาไม่ละวาง คราวนี้เป็นภูมิศิลาบ้างที่เป็นฝ่ายรุกไล่เข้าหา เพื่อ...จะจบเกมอันยืดเยื้อน่าเบื่อนี้ให้เสร็จสิ้นเสียที
ปลัดคิมหันต์ที่พยายามยืนทรงตัวมองเล็งร่างที่เคลื่อนไหวเข้าหาด้วยสายตาพิเคราะห์ เขาเอี้ยวใบหน้าหลบเมื่อภูมิศิลาใช้กำปั้นพุ่งตรงหวังชกให้เต็มกำลัง ก่อนจะสะบัดหั
