บทที่ 21 ไม่ให้ไปไหน

1411 คำ

"อย่ามาสะบัดหน้าหนีฉันแบบนี้นะ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ" เขาเชยคางมนให้หันกลับมาสบตา โคลินใช้ปลายนิ้วโป้งเขี่ยริมฝีปากอวบแผ่วเบา จากนั้นเขาจึงบดจูบริมฝีปากอิ่มด้วยความเสน่หา ชายหนุ่มทำเช่นนั้นอยู่เนิ่นนานจึงสอดปลายลิ้นอุ่นเข้าไปในโพรงปากหอมอย่างง่ายดาย คาเทียร์เปิดโอกาสให้เขาลุกล้ำตามใจ ในขณะเดียวกันเธอก็เริ่มจูบตอบอย่างไม่ประสา ครู่ใหญ่โคลินจึงยอมถอนจูบออกมา "อื้อ..." ใบหน้าคมคายอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะตัดใจดึงแก่นกายของตนเองออกมา ร่างสูงกำยำลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ ส่วนคาเทียร์เองก็รีบกระโดดลงจากเตียงนอนเพราะรับรู้ได้ถึงของเหลวบางอย่างที่กำลังไหลย้อนกลับออกมา เธอเกรงว่ามันจะเปื้อนผ้าปูที่นอนเขาเสียเปล่า ราวสิบนาทีถัดมาโคลินก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มสวมกางเกงเรียบร้อยโดยที่เปลือยท่อนบนไว้ไม่ยอมสวมเสื้อ เขากำลังจะเดินออกจากห้องนอนไปทว่าคาเทียร์หลับเหลือบไปเห็นเลือดซึมออกมาเต็มผ้าปิดแผล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม