เปรี้ยวใจ..นายซุป'ตาร์

บท 10 ไม่ต้อง!

Chalida Part

เช้าวันต่อมา @ห้องพักราชันย์ โรงแรมชาลิดา

"อื้อ.." ฉันตื่นขึ้นมาก็เห็นเพดานห้องเป็นสิ่งแรกเมื่อลืมตาตื่น มันเป็นเพดานที่ไม่คุ้นตาเลยสำหรับฉัน ทำให้ฉันต้องนอนคิดเพื่อประมวลผลในความคิดให้กับตัวเองว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน พร้อมกับอาการปวดเมื่อยตามตัวที่พอขยับตัวที ถึงกับปวดร้าวไปทั้งตัว ในขณะที่ฉันกำลังนึกอยู่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่

ฉันมองไปรอบๆ ห้องให้มั่นใจว่าที่นี่มันไม่ใช่ห้องนอนของตัวเองจริงๆ ใช่ไหม แต่พอก้มลงมามองสภาพตัวเองตอนนี้ที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า จึงรู้ได้ทันทีว่าตัวเองนอนอยู่ที่ไหน เมื่อความทรงจำสุดท้ายของเมื่อคืนนี้ก่อนที่สติของตัวเองจะดับวูบลงไป ก่อเกิดเป็นภาพฉันกับนายซุปตาร์ หน้าหื่นนั้นขึ้นมาทันที

"อ๊ะ!" ฉันร้องออกมาเบาๆด้วยความเจ็บเมื่อพยายามขยับตัวพลิกไปด้านข้าง ซึ่งต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะพลิกตัวได้

จนมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาที่ข้างหลังพร้อมกับแขนของใครคนนั้นพาดลงมาที่เอวของฉันแล้วเลื้อยมือขึ้นมาทาบทับลงที่หน้าอกฉันในเวลาต่อมา ในขณะที่เสียงนั้นกำลังถามฉันอยู่

"ตื่นแล้วเหรอ"

"......."

"เจ็บอยู่หรือเปล่า"

เสียงที่ถามลำดับต่อมาพร้อมกับใบหน้าที่ลงมาซุกไซ้ที่ทรวงอกของฉัน จนทำให้ยอดอกของฉันที่อ่อนปวกเปียกกลับชูชันขึ้นมาอย่างท้าทายกับริมฝีปากของเขาที่ดูดดุนอย่างกับเด็กที่กำลังดูดนมแม่ แต่เขาไม่ใช่เด็กน้อยที่ต้องดูดนมแม่อยู่นี่สิ จึงทำให้ร่างกายของฉันเกิดการหลั่งน้ำหวานออกมาจากตรงนั้นทันที ที่เขาดูดดุนเล่นกับยอดอกของฉันพร้อมมืออีกข้างที่บีบเคล้นหน้าอกอีกข้างของฉันอย่างเมามันไม่ต่างจากปากของเขาที่ปรนเปรอยอดอกอีกข้างอยู่

"อ๊ะ..อ๊า" บ้าชะมัดทำไมร่างกายฉันถึงได้ยอมให้เขาทำอะไรง่ายๆแบบนี้นะ มันต้องขัดขืนสิ แต่ตอนนี้เหมือนกับว่าเรี่ยวแรงที่มีทั้งหมดมันไปกับการเมคเลิฟของเขาไปเสียแล้ว

"ขอรอบเช้านะ มันแข็งแล้ว" หมอเงยหน้าขึ้นมาแล้วเลื่อนใบหน้ามากระซิบที่ข้างหูฉันพร้อมกับนิ้วมือที่สอดเข้ามาในตัวฉันทันทีอย่างที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสักนิด

"อ๊ะ..มะ..ไม่นะ" ฉันร้องห้ามทั้งที่สะโพกของตัวเองเด้งไปมาตามจังหวะที่นิ้วมือของเขาที่เขาออกในตัวฉัน จนมือสองข้างต้องจิกไปไหล่กว้างของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่านที่มันเกิดขึ้น

แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ

เสียงนิ้วมือที่เข้าออกในตัวฉันไม่หยุดจากที่เชื่องช้าเริ่มถี่รัว แล้วแปรเปลี่ยนเร็วขึ้นในเวลาไม่นาน ทำให้ฉันเกิดอาการเกร็งและสะท้านไปทั่วตัว จนต้องระบายความรู้สึกนั้นลงไปที่คอและไหล่ของคนตรงหน้าทันที ซึ่งตอนนี้ใบหน้าของเขาก็กำลังซุกไซ้ตามซอกคอทั้งสองข้างของฉันไม่หยุด และดูเหมือนว่าเขาจะทำรอยทิ้งไว้ด้วยตามร่างกายของฉันเพราะฉันรู้สึกเจ็บตามบริเวณที่ริมฝีปากของเขาเข้าไปสัมผัส

"อ๊ะ..อ๊า..อ๊า"

"อย่าตอดแรง นิ้วจะหักแล้ว"

"มะ..ไหว..แล้ว"

"ขอเสียบทีเดียวเลยนะ"

"สวบ! / อร๊าย..ซี๊ด"

"อ๊า..ขนาดเอาทั้งคืนยังแน่นอยู่เลย"

"อ๊ะ..หนะ..นาย" ฉันร้องเรียกคนตรงหน้าขณะที่เข้ากระแทกไอ้นั่นเข้ามาในตัวฉันไม่หยุด จนฉันเกร็งและเสียวไปหมด และดูเหมือนคนตรงหน้าก็คงรู้สึกไม่ต่างจากฉัน เพราะสีหน้าของเขาดูจะทรมานและเหมือนพยายามที่จะกระแทกตรงนั้นของฉันให้ลึกที่สุดเท่าที่เขาทำได้

"เรียกคิง" เสียงกระซิบที่ข้างหูพร้อมกับเสียงกระแทกทำให้ฉันแยกไม่ออกว่าความรู้สึกตอนนี้มันอยู่จุดไหน

เจ็บ เสียว ทรมาน ปวด เกร็ง ตกใจ ความรู้สึกที่เอ่ยมามันตีกันปนเปไปหมด ยิ่งเขาเข้ามากระซิบที่ข้างหูฉันด้วยน้ำเสียงที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ พร้อมกับอาการหัวใจที่เต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผลอีกด้วย มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่

ยังไม่ทันที่ฉันจะทันได้คิดอะไรออกว่าเกิดอะไรกับหัวใจตัวเอง คนตรงหน้าที่ซุกไซ้ตามหน้าอกและซอกคอฉัน อยู่ๆก็จับฉันพลิกคว่ำหน้าลงกับที่นอนนุ่มทั้งที่ตรงนั้นของเราสองคนยังเชื่อมกันไว้ แล้วอัดกระแทกไอ้นั่นของเขาเข้ามาในตัวฉัน แต่ครั้งนี้มันทั้งจุกและเสียว เหมือนจะตายให้ได้

ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊ะ..อ๊า..บะ..เบา..เบา..ฉะ..มะ..ไหว..แล้ว" ฉันร้องบอกคนด้านหลังที่กระแทกใส่เข้ามาไม่หยุด โดยไม่สนเลยว่าร่างกายของฉันตอนนี้มันกำลังแตกเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้ว

"กรี๊ด..อร๊ายยย" ฉันกรีดร้องอย่างสุดเสียงเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเข้าไปสู่จุดที่สูงสุดแล้วลงมาพื้นล่าง อาการเสียวท้องน้อยและเกร็งตัวก็เกิดขึ้นเมื่อกำลังได้ปลอดปล่อย

"อา.." เสียงหมอนั่นที่ครางออกมาพร้อมกับน้ำอุ่นๆที่เข้ามาในตัวฉันเป็นเวลาเดียวกัน

น้ำอุ่นๆ ที่เข้ามาในตัวฉันทำเอาฉันโกรธเป็นอย่างมากเพราะรู้ว่าน้ำอุ่นๆนั้นมันคืออะไร หมอนี่ปล่อยในใส่ฉันอีกแล้ว ฉันอยากจะฆ่าเขาจริงๆ แต่จะโทษใครได้นอกจากตัวเองที่ปล่อยตัวให้เขา เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้และเช้าของวันนี้เขาไม่ได้ใช้กำลังบังคับเลย ฉันเองที่ยอมให้เขาทำโดยไม่ขัดขืนเลยสักนิด มันเลยเป็นสิ่งที่ฉันเจ็บใจตัวเองมากที่สุด

"เหนื่อยชะมัด" หมอนั่นพูดขึ้นมาพร้อมกับพลิกตัวลงไปนอนข้างกายฉัน ส่วนฉันนั้นยังคงนอนนิ่งกับความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก

"หิวไหม" เสียงที่ดังข้างหูพร้อมกับมือที่มาสัมผัสร่างกายฉันแล้วพลิกตัวฉันให้หันหน้ามาทางเขาที่นอนอยู่ จนน้ำอุ่นๆของเขาและน้ำที่เกิดจากความเสียวซ่านของฉันทะลักออกมาเลอะเต็มหน้าขาและเตียงนอน

"....." ฉันเงียบใส่เขาพร้อมทำหน้าเฉยๆ จนอีกฝ่ายขมวดคิ้วเหมือนไม่เข้าใจในการกระทำที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ ซึ่งตัวฉันเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมฉันถึงได้รู้สึก น้อยใจ คนที่กอดฉันตอนนี้ด้วย

Rachan Part

"....." ผมมองอาการของคนข้างกายที่อยู่ในอ้อมกอดตอนนี้อย่างไม่เข้าใจ

เธอเงียบนิ่งจนผมเดาไปไม่ถูกว่าตัวเองต้องทำอย่างไรต่อไป โดยปกติผมเจอแต่ประเภทบอกว่าเป็นสาวเวอร์จิ้นแต่เวอร์จิ้นปลอมทั้งนั้น ตามสเต็ปที่ผมเห็นอย่างน้อยก็ต้องมีน้ำตา ทำหน้าเศร้า เรียกร้องความรับผิดชอบนะ แต่กับยัยตัวแสบนี่คือตรงข้ามจากที่ผมเคยเจอหมด เธอไม่ร้องไห้ ไม่พูดอะไรกับผม แถมยังทำหน้านิ่งใส่ผมอีก

เมื่อเราสองคนต่างคนต่างเงียบไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรเมื่ออีกฝ่ายยังนอนนิ่งเป็นท่อนไม้อยู่ในอ้อมกอดผมแบบนี้ ผมจึงตัดสินใจลุกขึ้นแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือเพื่อต่อสายหาลูกน้องของผมที่ไม่ได้อยู่ใต้อาณัติของแม่

(ครับนายน้อย)

"เอาเสื้อผ้าผู้หญิงและอาหารมาส่งหน่อย"

(เสื้อผ้าผู้หญิง?)

"เออ"

(นายน้อยจะเอาไปทำไมเหรอครับ)

"กูจะเอาไปใส่เองมั้ง"

(นายน้อยจะใส่ไปไหนเหรอครับ)

"กูประชด กูจะเอามาให้.." ผมมองคนที่นอนหันหลังให้ผมแล้วยังนิ่งอยู่บนเตียงโดยไม่มีท่าทีจะขยับตัวหรือทำอะไร

(ให้ใครครับ อย่าบอกนะว่านายน้อยเอาผู้หญิงมานอนที่โรงแรม นายแม่รู้ เอานายน้อยตายเลยนะรอบนี้)

"กูถึงให้มึงเอาของมาให้กูไง ไอ้โง่"

(แล้วชุดนี่ต้องเอาครบตั้งแต่ชั้นในยันข้างนอกเลยหรือเปล่าครับ)

"เออ ชั้นใน 34 คับบี ไม่สิ 34 คับซี ส่วนข้างล่างไซส์ S ชุดเอาไซต์ M แล้วกันจะได้ไม่รัดรูปไป เอาชุดที่ปิดมืดชิดนะมึง ห้ามเว้า ห้ามเปิด"

(แหม มีหวงด้วย)

"ไม่ได้หวง กูทำรอยไว้เยอะ เออ อย่าลืมซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ด้วย"

(ห๊า นายน้อยสด นายน้อยไม่เคยสดกับผู้หญิงคนไหนเลยนะครับ ทำไมคราวนี้ถึงได้..)

"กูลืม อารมณ์มันพาไป"

(ผมไม่เคยเห็นนายน้อยพลาดสักครั้งเลยนะครับ อารมณ์พาไป หรือแอบรู้สึกอะไรกับผู้หญิงคนนี้กันแน่)

"อย่าเสือก"

(คร้าบผม นายน้อย ผมจะรีบจัดการตามที่นายน้อยสั่งทันที)

"อาหารเอาที่ร้านประจำมาสักสองสามอย่างที่กูชอบสั่งแล้วกัน"

(ครับนายน้อย)

หลังจากคุยเสร็จผมกดตัดสายลูกน้องคนสนิททันทีแล้วเดินไปหาคนตัวเล็กที่ยังนอนนิ่งบนเตียง สายตาที่มองไปข้างหน้าเหมือนไม่รับรู้อะไรยิ่งทำให้ผมรู้สึกกลัวสายตานั้นอย่างไม่อยากเชื่อตัวเองว่าผมจะกลัวยัยตัวแสบที่ตัวเท่าลูกแมวได้

"ไปอาบน้ำกันนะ ผมสั่งให้ลูกน้องเอาชุดมาให้เปลี่ยน แล้วก็อาหารมาด้วย เดี๋ยวเรากินข้าวกัน" ผมพูดออกไปแต่อีกฝ่ายยังนิ่งเหมือนไม่รับรู้อะไร ทำให้ผมตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นมาพร้อมกับเดินพาเข้าห้องน้ำ โดยที่เธอไม่ได้ต่อต้านขัดขืนอะไรผมเลย

"คุณ พูดอะไรบ้างสิ เอาแต่เงียบแบบนี้มันอึดอัดนะ" ผมพูดออกมาเมื่อตอนนี้เราสองคนนั่งแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำของห้องพักผมในโรงแรมของเธอ

"จะด่าก็ด่ามา ดีกว่าเงียบใส่กันแบบนี้ ผมไม่ชอบ"

"ฉัน..เจ็บ" ในที่สุดยัยตัวแสบก็ยอมพูดออกมา แต่น้ำเสียงและสีหน้าที่เอ่ยคำนั้นมันดูตรงข้ามกับคำพูดนั้นมาก ปากบอกว่า เจ็บ แต่สีหน้าและน้ำเสียงเหมือน น้อยใจ ผมอยู่

"เจ็บเหรอ" ผมเอ่ยถามพร้อมกับมองไปที่ตรงนั้นของเธอที่เอาขาหนีบกันไว้ปิดไม่ให้ผมเห็น แล้วแบบนี้จะช่วยยังไงหละ

"อืมม"

"ขอดูหน่อยสิ"

"นายรู้เหรอว่าต้องทำยังไงให้หายเจ็บ"

"เอ่อ คือ ไม่รู้อะ ปกติไม่เคยมีใครเจ็บหลังจากเสร็จกับผม"

"เหรอ คงเอามาเยอะสินะ" คำพูดประชดพร้อมสีหน้าที่ไม่พอใจ ทำให้ผมรู้สึกใจคอไม่ดีอย่างไม่รู้สาเหตุ แปลกใจว่าทำไมผมต้องกลัวยัยตัวแสบนี่ด้วยนะ ตัวแค่นี้จะทำอะไรผมได้

"ถึงเอามาเยอะแต่ไม่มีโรคแน่นอน เพราะผมใส่ถุงทุกครั้ง"

"เชื่อได้เนอะ กับฉันนายยังไม่ใส่ถุงเลย"

"คุณคนแรกเลยที่ตั้งแต่นอนกับผู้หญิงมาไม่ได้ใส่ถุง"

"จะบอกว่าไม่มีถุงยางว่างั้น"

"เปล่า อารมณ์มันพาไป อีกอย่างไม่รู้สิ ผมรู้สึกว่าคุณ..สะอาด"

"......"

"ไหนๆก็คุยกันแล้ว คุณอยากให้ผม..รับผิดชอบมั้ย"

"ไม่ต้อง!"

"อืมม ห๊ะ" ผมตอบรับไปเมื่อเข้าใจว่าสิ่งที่ได้ยินคือ ต้องการ แต่แล้วผมก็หันมามองเธออย่างตกใจเมื่อทบทวนคำพูดของเธอที่เอ่ยออกมา ว่าไงนะ ไม่ต้องการความรับผิดชอบจากผมนี่นะ

จากตอนแรกที่คิดว่ายัยตัวแสบนี่ต้องออกมาโวยวายให้ผมรับผิดชอบ แล้วผมก็จะหาเหตุผลว่าผมควรรับผิดชอบทำไมในเมื่อเราสองคนยินดีพร้อมใจทำให้เกิดขึ้น แต่พอได้ยินคำปฏิเสธจากปากของเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา พร้อมกับสีหน้าที่ดูเหมือนไม่อาทรร้อนใจอะไรกับสิ่งที่ตัวเองเสียไป เธอมีสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ได้มีสาระสำคัญอะไรที่เธอต้องมาใส่ใจ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกหมั่นไส้คนตรงหน้าที่ดูทำตัวเป็นสาวมั่น ไม่แคร์เลยว่าสิ่งที่ตัวเองเสียไปมันสำคัญแค่ไหน แล้วไอ้การที่เราสองคนทำกันทั้งคืนจนมีต่ออีกยกเช้านี้ มันเป็นเรื่องปกติ

"ตกใจอะไรของคุณ"

"แน่ใจนะว่าไม่อยากให้ผมรับผิดชอบ"

"ฉันว่าฉันพูดชัดแล้วนะ งั้นฉันจะพูดอีกครั้งนะ ฉันไม่ต้องการความรับผิดชอบจากนาย"

"เกิดท้องขึ้นมาทำยังไง ผมปล่อยในทุกดอกขนาดนั้น"

"ถ้าต้องมีพ่ออย่างนาย ฉันว่าอย่าให้เด็กรู้ดีกว่าว่านายคือพ่อของเค้า"

เจ็บ คำเดียวที่ผมรู้สึกได้ตอนนี้ กับคำพูดประโยคสุดท้ายที่เธอเอ่ยออกมา จากที่ไม่คิดอยากจะรับผิดชอบอะไรกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ตอนนี้ผมอยากให้คนตรงหน้าผมท้องแม่งเลยให้รู้แล้วรู้รอดไป อยากรู้นักว่าถ้าท้องขึ้นมาจะปากดีแบบนี้ไหม แล้วไอ้สีหน้าเย็นชานี่ทำเอาผมรู้สึกไม่ค่อยพอใจนี่ด้วย เห็นแล้วอยากจะจับลงเตียงแล้วให้ครางแม่งทั้งคืนเลย

"หึ ปากดีนะ"

"ก็ดีกว่าคนที่ดีแต่หน้าตาแต่หาคุณสมบัติที่จะเอามาทำเป็นสามีไม่ได้"

"เหรอ แต่ผมก็ได้ขึ้นชื่อว่า ผัว ของคุณนะ"

"ขอโทษนะคำว่า ผัว สำหรับฉันมีไว้ให้กับผู้ชายที่ฉันพอใจและยินดีจะให้เป็น ซึ่งอย่างนายเรียกว่า ผู้ชายชั่วคราวแก้คัน จะดีกว่ามั้ง ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว"

"เฮ้ย เดี๋ยว!"

"โอ๊ย!" ผมกระชากคนตรงหน้าเข้ามาปะทะที่อก จนตอนนี้ร่างกายเราสองคนแนบชิด แล้วยัยตัวแสบก็อยู่บนตักของผมพอดี จนไอ้ลูกชายของผมมันแข็งขึ้นมาต้อนรับเธอเรียบร้อย

"ปะ..ปล่อย" ยัยตัวแสบตะโกนใส่หน้าผมด้วยสีหน้าโกรธจัด ด้วยอาการหน้าแดงแต่กลับหลบสายตาของผม

"หึ อีกสักรอบดีมั้ย"

"ไม่..ปล่อย!"

"ปากดีแบบนี้ อย่ากลัวสิ ก็แค่..เอา..กัน"

"ผู้ชายอย่างนายก็ได้แค่ร่างกายของฉันเท่านั้นแหละ"

"หึ มันก็ไม่แน่ ไหนๆก็บอกว่าได้แค่ร่างกายแล้ว งั้นก็ขอเอาให้คุ้มหน่อยแล้วกัน"

เมื่อพูดจบผมก็ทำการจูบและซุกไซ้ที่ซอกคอและลงมาที่หน้าอกทันทีของเธอทันที แต่ดูเหมือนคราวนี้ผมต้องใช้กำลังพอสมควรเพราะว่าเธอไม่ได้ยอมผมง่ายๆเหมือนเมื่อคืนและตอนเช้าก่อนที่เราจะมาอาบน้ำกัน

"ผัวจะทำอีกรอบ ทำมาเป็นขัดขืน"

"นายไม่ใช่..ผัว..ฉัน"

"ใช่หรือไม่ใช่ จะได้รู้กัน"

"อร๊าย!..ไอ้ซุปตาร์หน้าหื่น..หยุดเดี๋ยวนี้นะ"