เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
"หุงข้าวๆ" ถึงบ้านยายจันทร์รีบวิ่งลงจากรถไปหุงข้าว แข้งขาไม่ดีตามอายุไขอะไรนั่น แต่วันนี้วิ่งสี่คูณร้อยเมตรได้สบาย "ดาหวันรู้ว่าคุณปลัดช่วยให้ดาหวันไม่ต้องอายคนอื่น ดาหวันขอบคุณนะจ๊ะ" "ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะเดือดร้อนตรงไหนนะ กับการที่บอกว่าฉันมีสัมพันธ์กับเธออย่างเปิดเผย" "คุณปลัดหมายความว่ายังไงจ๊ะ" "เธอยังมีสัญญาต่อฉันอีกหนึ่งเดือน ก็ทำให้ทุกคนเข้าใจว่าเราสองคนเป็นแฟนกันก็สิ้นเรื่อง เธอจะได้ไม่ต้องขายขี้หน้า" "แล้วหลังจากนั้นก็ต่างคนต่างไปแบบนี้ใช่ไหมจ๊ะ" ปลัดหนุ่มพยักหน้า ดาหวันค่อยโล่งใจ โอเค ให้ชาวบ้านเข้าใจว่าเราคบกัน หลังจากนั้น ถ้ามีใครถามก็บอกว่าเราเข้ากันไม่ได้ "ไหนว่ามีหนี้แม่ผู้ใหญ่" ธีรดนย์ที่นึกขึ้นได้ถาม ที่ว่าทำงานไม่ได้เงินเพราะติดค้างแม่ผู้ใหญ่ต้องทำงานใช้หนี้สามเดือนล่ะจะเอายังไง "อ๋อ ไม่เป็นไรจ้ะ ส่วนนี้ดาหวันไปทำงานให้แม่ผู้ใหญ่จนครบได้จ้ะ" "เสียเวลาเปล่า"