@สามวันต่อมา
"คนมาดูประกวดเยอะมากเจ๊" พี่เลี้ยงทั้งสามคนมาอยู่ด้านข้างเวที เจ๊นก เจ๊โหน่งและน้ำหนึ่ง
มองผู้คนหลั่งไหลเข้ามาในงาน มาดูการประกวด ถือเป็นไฮไลต์สำคัญของงานทุกปี
นานทีปีหนถึงหน้าเทศกาลค่อยจะมีอะไรให้ชม คนในหมู่บ้านจึงค่อนข้างตื่นเต้นกับทุกเทศกาล
ดาหวันสวมชุดไทยจักรีสีเทา กับรองเท้าส้นสูงสีเดียวกัน มือเย็นเฉียบ รอเวลาขึ้นเวที เธอซ้อมกับเจ๊นกมาคิดว่าดีแล้ว ทั้งการเดิน การไหว้ ตอบคำถาม
บอกตัวเองว่าไม่ได้คาดหวังรางวัลที่หนึ่งแค่มาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ แต่เจ๊นกบอกเธอสวยมากเธอต้องได้ถ้วยรางวัลกลับไปประดับบ้านในวันนี้
เธอจึงเปลี่ยนความคิดใหม่ จะเอาถ้วยรางวัลและสายสะพายมาให้ได้
หมดช่วงของการแสดงเปิดงาน ถึงเวลาที่นางนพมาศต้องขึ้นไปบนเวทีเพื่อเดินโชว์และแนะนำตัว ครั้งนี้มีนางงามเข้าร่วมประกวดถึงยี่สิบคน แต่ละคนมีแต่สวยๆ ทั้งนั้น
บางคนก็ประกวดซ้ำ ผ่านมาหลายสนามเดินได้คล่องแคล่วยิ้
